સમુરાઇ: આવૃત્તિઓ વચ્ચેનો તફાવત

{{pp-move-indef}}

{{Refimprove|date=April 2009}}

 

{{Nihongo|'''Samurai'''|[[wikt:侍|侍]]<!--"武士" is pronounced "Bushi" or, occasionally, "mononofu"-->}} એ [[પૂર્વ ઔદ્યોગિક]] [[જાપાન]]ના ઉમદા લશ્કરી પદસ્થાન માટેનો શબ્દ છે. અનુવાદક [[વિલિયમ સ્કોટ વિલ્સન]] મુજબ : “ ચાઇનીઝમાં, 侍 અક્ષર એ મૂળ રૂપથી એક ક્રિયાપદ છે જેનો અર્થ રાહ જોવી કે પછી સમાજના ઉચ્ચ વર્ગમાં એક વ્યકિતને સાથ આપવો થાય છે, અને આ જાપાનિઝમાં મૂળ શબ્દ [[wiktionary:侍う#Etymology 2|સબુરાઉ]]ના માટે પણ સત્ય છે. બંને દેશોમાં શબ્દનો અર્થ 'ઉચ્ચ ખાનદાનીમાં નજદીકની હાજરીમાં જેઓ સેવા આપે છે' તેના માટે નામકરણ કરેલું હતું, જાપાનિઝમાં ઉચ્ચારને બદલીને [[wiktionary:侍#Etymology 1|સબુરાઇ]] કરાયો હતો. વિલ્સન મુજબ, શબ્દ “ સમુરાઇ ” નો સૌથી આરંભિક ઉલ્લેખ [[કોકીન વકાશું]] (905-914), જે નવમી સદીના પ્રથમ ભાગમાં પૂર્ણ થયેલ પ્રથમ સાર્વભૌમ કવિતાઓનો સંગ્રહ હતો, તેમાં દેખાયો છે.

12મી સદીના અંત સુધીમાં, સમુરાઇ લગભગ પૂર્ણ રૂપથી ''બુશી'' (武士)નો સમાનાર્થક બની ગયો, અને આ શબ્દ યોદ્ધા વર્ગના મધ્ય અને ઉચ્ચ સેનાના વિભાગ સાથે ખૂબ નજીકથી જોડાયેલો હતો. સમુરાઇ એક [[બુશીડો]] કહેવાતા લિખિત નિયમોના સમૂહોને માનતા હતા. તેઓની સંખ્યા જાપાનની વસ્તીના 10% થી ઓછી છે.<ref>"[http://www.britannica.com/EBchecked/topic/520850/samurai સમુરાઇ (જાપાની યોદ્ધો)]". વિશ્વકોશ બ્રિટાનિકા.</ref> આજે પણ સમુરાઇ શિક્ષા આ આધુનિક સમાજના દિવસે માર્શલ આર્ટ [[કેન્ડો]] જેનો અર્થ ''તલવારની રીત'' થાય છે તેમાં જોવા મળે છે.

 

 

ટાઈહો કોડ એ 12મા ક્રમમાં મોટાભાગના સામ્રાજય શાસકોનું વર્ગીકરણ કર્યું છે, દરેક બે ઉપ-ક્રમમાં વિભાજીત થયેલ છે, પ્રથમ ક્રમ એ સમ્રાટના સૌથી ઉચ્ચ સલાહકાર હોય છે. તેમાંનો 6ઠ્ઠો ક્રમ અને તેના પછીનાનો ઉલ્લેખ “ સમુરાઇ ” તરીકે થયો છે અને જે રોજિંદી ઘટનાઓ સાથેનું કાર્ય કરતા હતા. ભલે આ “ સમુરાઇ ” સરકારી જનતાના સેવકો હતા, પણ આ નામ આ શબ્દ પરથી મેળવવામાં આવ્યું હોય તેવું મનાતું હતું. લશ્કરી પુરૂષોને, જો કે, ઘણી સદીઓ સુધી સમુરાઇ તરીકે ઉલ્લેખ નથી થયો.{{Citation needed|date=June 2007}}

 

આખિરકાર, સમ્રાટ કેમ્મુએ તેની સેનાને વિખેરી દીધી, અને તે સમયથી, આ સમ્રાટની સત્તા ધીમે ધીમે ઘટતી ગઈ. જ્યારે સમ્રાટ શાસક હતા, ત્યારે શકિતશાળી [[ક્યોટો]]ની{{lang|ja|京都}} આસપાસના જૂથોએ પોતાનું સ્થાન મંત્રી તરીકે માની લીધું અને તેમના સંબંધીઓએ ન્યાયાધીશો તરીકે પદ મેળવી લીધું.{{Citation needed|date=June 2007}} ઘણા મેજિસ્ટ્રેટોએ પોતાની ધનસંપત્તિ જમા કરવા અને દેવા ચૂકતે કરવા વધારે કર લાદી દીધો, જેના કારણે ઘણા ખેડૂતો જમીન વિનાના થઈ ગયા હતા.{{Citation needed|date=June 2007}}

સુરક્ષિત કરારો અને રાજકીય લગ્નોથી, તેઓએ રાજકીય સત્તા હાંસિલ કરી, જે ધીરે ધીરે આગળ જઈ પારંપારીક કુળશાસન બની.{{Citation needed|date=June 2007}}

 

 

સામન્ત સ્વામી જેમ કે શીબા યોશિમાસા (1350-1410 એ.ડી.) જણાવે છે કે એક યોદ્ધા પોતાના લશ્કરી નેતા અથવા તો સમ્રાટની સેવામાં એક ગર્વપૂર્ણ મૃત્યુ માટે આગળ જુએ છે : 'એ એક અફસોસની બાબત છે કોઈ મૃત્યુની સામે તે ક્ષણ ને જવા દે.... પ્રથમ, વ્યકિત કે જેનો વ્યવસાય હથિયાર ચલાવવાનો છે, તેણે વિચારવું જોઈએ અને પછી, પોતાની પ્રસિદ્ધિ માટે જ નહીં પરંતુ તેના હાથ નીચેના લોકો માટે તેણે તેના પર અમલ કરવો જોઈએ. તેણે તેનું એકમાત્ર જીવનને વ્હાલું કરી પોતાના નામને કાયમ માટે કલંકિત કરવું ના જોઈએ...કોઈનો મુખ્ય ઉદ્દેશ ક્યાં તો તેના સમ્રાટના ભલા માટે અથવા તો કોઇ લશ્કરી સેનાપતિના કોઈ મોટા ઉત્ત્તરદાયિત્યમાં પોતાનું જીવન સમર્પિત કરી દેવું જોઈએ. એ અચૂક પણે તેનાથી નીચેના લોકો માટે ખૂબ મહાન યશની વાત હશે.

1412 એ.ડી.માં, [[ઈમાગવા સદાયો]]એ તેના ભાઈને, ઠપકો આપતો અને પોતાના માસ્ટર પ્રત્યેની ફરજોના મહત્વ પર ભાર આપતો પત્ર લખ્યો હતો. ઈમાગવાની તેના જીવનભર દરમિયાન લશ્કરી અને પ્રશાસકિય નિપુણતાનું સંતુલન રાખવા માટે પ્રશંસા થઈ હતી અને તેના લેખો પણ ખૂબ ફેલાયા. આ પત્રો ટોકુગાવા યુગના કાયદાઓના કેન્દ્ર બન્યા અને પારંપારિક જાપાનીઓ માટે બીજા વિશ્વયુદ્ધ સુધી જરૂરી અભ્યાસ બન્યાં :

 

 

[[નાબેશીમા નાઓશીગે]] (1538-1618 એ.ડી.) એ બીજો સેનગોકુ દાઇમ્યો હતો જે કોરિયામાં કાટો કિયોમાસાની સાથે સાથે લડયો હતો. તેણે જણાવ્યું કે એક પુરૂષ માટે ખૂબ શરમજનક વાત છે કે તેણે તેની ફરજની રાહમાં એક પણ વખત તેની જાન જોખમમાં નથી નાખી, ભલે ને ગમે તે તેનો ક્રમ હોય. નાબેશીમાના શબ્દો તેના પુત્ર અને પૌત્રને પણ મળ્યા હશે અને માટે તે [[સુનેટોમો યામામોટો]]ના ''[[હાગાકુરે]]'' માટેના આધાર બન્યા હશે. તે “ સમુરાઇનો રસ્તો તેની નિર્ભયતામાં છે. દશ માણસ અથવા વધારે તેવા પુરૂષને મારી નથી શકતા ” કહેવા માટે ખૂબ જાણીતા છે.

[[તોરી મોટોટાડા]] (1539-1600) એ ટોકુગવા લેયાસુની સેવામાં રહેતા સામાન્તી સ્વામી હતા. [[સેકીગહારા]]ના યુદ્ધની પૂર્વસંધ્યાએ, તે સ્વૈચ્છિક રૂપથી વોનાશ તરફ જતા [[ફુશીમી મહેલ]]માં પાછળ રોકવા માટે તૈયાર થયા, જ્યારે તેમના સ્વામી પૂર્વમાં આગળ વધ્યા. તોરી અને તોકુગાવા બંને સંમત થયા હતા કે મહેલ અરક્ષણીય હતો. તેના સ્વામી માટેની વફાદારીના કાર્યમાં, તોરીએ પાછળ રહેવાનું પસંદ કર્યું, તે અને તેના માણસો અંત સુધી લડયા કરશે તેવી પ્રતિજ્ઞા કરી. જેવી રીત હતી, તેમ તોરીએ પ્રતિજ્ઞા લીધી કે તેઓ તેને જીવતો પકડી નહીં શકશે. આ નાટકીય છેલ્લા મુકામે, 2000 માણસોની રક્ષકસેના દસ દિવસ માટે ઈશીદા મીત્સુનારીના 40,000 યોદ્ધાની ભારી સેના સામેના જબરદસ્ત વિષમતાઓની સામે બંધાઈ રહી. [http://74.125.93.104/search?q=cache:Mr-4Ma_JxJAJ:se1.isn.ch/serviceengine/FileContent%3FserviceID%3D47%26fileid%3DA2ACEFA7-841A-1AB5-38EF-4F01450AC856%26lng%3Den+http://se2.isn.ch/serviceengine/FileContent%3FserviceID%3D23%26fileid%3DA2ACEFA7-841A-1AB5-38EF-4F01450AC856%26lng%3Den&amp;cd=1&amp;hl=en&amp;ct=clnk&amp;gl=us&amp;client=firefox-a મરતી વખતે તેણે તેના પુત્ર તડામાસાને આખરી વાકય કહ્યું, તેણે લખ્યું કે :

 

''હાગાકુરે'' ના અનુવાદક, [[વિલ્યમ સ્કોટ વિલ્સને]] યામામોટો સિવાયના પણ સમૂહમાં યોદ્ધાના મોત પર ભાર મૂકવાના ઉદાહરણોનું નિરીક્ષણ કરેલું : 'તે (તકેડા શીનજેન) યોદ્ધા તરીકે ખૂબ કડક શિષ્ટાચાર હતો, અને ''હાગાકુરે'' માં બે લડવૈયાઓની પ્રસ્તુતિને સંબંધિત એક આદર્શનીય વાર્તા છે, ના તો એટલે કે તેઓ લડયા હતા પરંતુ એ કારણે કે તેઓ મોત સુધી ના લડયા.' <ref>સુઝુકી, દૈસેટ્ઝ તૈટારો [http://www.amazon.com/dp/0691017700 ઝેન એન્ડ જાપાનીઝ કલ્ચર] (ન્યૂ યોર્ક : પેન્થન બુકસ)</ref>

 

 

“ તેઓ જે જીવ આપી દેવામાં અને મૌતને આલિંગન કરવામાં અરુચિત છે તેઓ સાચા લડવૈયા નથી...

દૃઢતાથી વિજયના વિશ્વાસથી યુદ્ધભુમિ પર જાઓ, અને જે કઈ પણ હોય પણ એક પણ ઘા વિના તમે ઘરે પાછા ફરશો. લડાઈમાં મરી જ જવાના સંકલ્પ સાથે પૂરી રીતે રોકાયેલા રહો, અને તમે જીવતા રહેશો; યુદ્ધમાં જીવતા રહેવાની ઈચ્છા રાખશો તો ચોક્કસપણે તમે મોતને ભેટશો. જ્યારે તમે ઘર છોડતા નક્કી કરો કે પાછા ઘરે નથી આવવું, તો તમે પાછા ઘરે સુરક્ષિત ફરશો; જ્યારે તમે પાછા ફરવાનો વિચાર કરતા હશો ત્યારે તમે પાછા નહીં ફરી શકશો. તમે એવું વિચારવામાં ખોટા ના હોઇ શકો કે વિશ્વ એ હંમેશા ફેરફાર માટે છે, પરંતુ યોદ્ધા આ પ્રકારના વિચારોથી આનંદિત ના થવા જોઈશે, કારણ કે તેનું નસીબ હંમેશા નિશ્ચિત જ હોય છે. ”

 

પરિવાર જેમ કે ઈમાગાવા, યોદ્ધાના આદર્શોના વિકાસમાં ખૂબ પ્રભાવશાળી રહ્યા હતા અને ઘણા બીજા સ્વામીઓ દ્વારા તેમના જીવનભર દરમિયાન વ્યાપકરૂપથી લખવામાં આવેલા હતાં. [[ઈમાગાવા સદાયો]]ના લેખો ખુબ સન્માનીય હતા અને તોકુગાવા લેયાસુની નજરે [http://www.uni-erfurt.de/ostasiatische_geschichte/texte/japan/dokumente/17/tokugawa_legislation/index.htm જાપાની ફયુડેલ કાયદા]ના સ્ત્રોત તરીકે હતા. આ લેખો એ બીજા વિશ્વ યુદ્ધ સુધી પારંપારિક જાપાનીઓ માટે જરૂરી અભ્યાસ હતા.

 

પુરુષોની સંખ્યા જેમણે હકીકતમાં આદર્શ હાંસિલ કર્યું અને પોતાનું જીવન જીવ્યું તે ખૂબ વધારે હતું. યોદ્ધા માટેનો પ્રારંભિક શબ્દ, “ ઉરુવાશી ”, એ કાનજી સાથે લખવામાં આવેલો જે સાહિત્ય અભ્યાસ “ બન 文” અને મિલિટરી કલા “ બુ 武” ના શબ્દોનું મિશ્રણ છે, અને જેનો હૈકી મોનોગતારી (12મી સદીના અંત) માં પણ ઉલ્લેખ કરાયો છે. હૈકી મોનોગતારી શિક્ષિત કવિ-તલવારધારી વ્યકિતના આદર્શ વિષે તૈરા નો તાડાનોરીના મૃત્યુને જણાવી ઉલ્લેખ કરે છે.

 

pre-eminent in the arts of both sword and poetry.}}

 

13મી સદી પછી ઘણી સંખ્યામાં યોદ્ધાઓએ આ આદર્શ પર લેખ લખ્યા. મોટાભાગના યોદ્ધાઓ આ આદર્શને ઈચ્છતા અથવા તો અનુસરતા નહીં તો આ સમુરાઇ સેનામાં એકતા કયારની નહીં રહી હોત.<ref name="Wilson">[[વિલિયમ સ્કોટ વિલ્સન]], [[આઈડયલ્સ ઓફ ધ સમુરાઇ]] : રાઈટીંગ્સ ઓફ જાપાનીઝ વોરીયર્સ (કોડાન્સા, 1982) આઇએસબીએન 0-89750-081-4</ref>

 

 

મૂળરૂપ સમ્રાટ અને ઉચ્ચ વર્ગના લોકો આ યોદ્ધાઓને નિયુકત કરતા હતા. સમય જતા, પ્રથમ સમુચ્ચય શાસિત સંસ્કાર સ્થાપવા તેઓએ જરૂરી માનવ શકિત, સાધન સંપત્તિ અને રાજકીય સમર્થન એક બીજા સાથે મૈત્રી સંધી કરી જમા કરી દીધું.

સમય જતા, શકિતશાળી સમુરાઇ સમૂહો યોદ્ધા શ્રેષ્ઠતા બન્યા, અથવા તો “ ''બ્યુક'' ”, જે કુળશાસન ન્યાયાલયમાં ફકત નામમાત્ર રૂપે જ હતા. જ્યારે સમુરાઇઓએ ઉચ્ચતમ કુળ શાસનના મનોરંજન જેમ કે [[સુલેખન]], કવિતા અને સંગીતને ગ્રહણ કરવાનું શરૂ કર્યુ, થોડા ન્યાયાલય ઉચ્ચતમ કુળોએ પણ સમુરાઇ રિવાજોને ગ્રહણ કરવાનું શરૂ કરી દીધું. વિવિધ સમ્રાટો દ્વારા વિવિધ સાજીશો રચાઈ હોવા છતાં અને ટૂંકા ગાળાના શાસન હોવા છતાં, સાચી સત્તા તો શોગુન અને સમુરાઇના હાથમાં જ ત્યાં સુધી હતી.

 

વિવિધ સમુરાઇ સમૂહોએ [[કામાકુરા]] અને [[આશીકાગા શોગુનેટસ]] દરમિયાન સત્તા માટે ખૂબ સંઘર્ષ કર્યો.

 

 

1281માં, 140000 સૈનિકો અને 5,000 જહાજો સાથેની યુઆન સેના ફરીથી જાપાન પર આક્રમણ કરવા માટે હાજર થઈ ગયા. જાપાની સેનાના 40,000 સૈનિકો દ્વારા નોર્ધર્ન કયુશુને બચાવી લેવાયું. જ્યારે એક પ્રચંડ વાવાઝોડુ નોર્ધર્ન કયુશુ ટાપુ સાથે અથડાયું ત્યારે મોંગલ સેના હજૂ તેના જહાજો પર અવતરણ સંચાલન માટેનું આયોજન કરતી હતી. પ્રચંડ વાવાઝોડા દ્વારા પહોંચાડાયેલા નુકસાન અને દુર્ઘટનાઓ, અને પછી જાપાનીઓનું હકાટા ખાડી અવરોધ દ્વારા બચાવકાર્યના પરીણામે મોંગલોએ પાછી તેમની સેનાને બોલવી લીધી.

 

1274ના ગાજવીજ સાથેનો વરસાદ અને 1281ના પ્રચંડ વાવાઝોડાએ જાપાનના સમુરાઇ બચાવકર્મીઓને મોંગલ આક્રમણકારો મોટી સંખ્યામાં હોવા છતાં પાછા હટાવવામાં મદદ કરી. આ વાવાઝોડું પછીથી ''કામી-નો-કાઝે'' તરીકે જાણીતી થઈ, જેનો શાબ્દિક અર્થ અનુવાદ “ દેવોના પવન ” થાય છે. આને ઘણી વખત સાધારણરૂપે ’દિવ્ય પવન’ તરીકે પણ અનુવાદન કરાય છે. ''કામી-નો-કાઝે'' ઇસ્ટર પહેલાંના ચાલીસ દિવસના ઉપવાસનું પર્વના વિશ્વાસ માટે એવી જાપાની માન્યતા છે કે તેઓની જમીન એક દૈત્ય અને અલૌકિક શકિતની સુરક્ષા હેઠળ હતી.

જાપાની યુદ્ધોની રણનીતિ અને ટેકનોલોજી 15મી અને 16મી શતાબ્દીમાં ઝડપભેર સુધર્યા. [[આશીગરુ]] ('લાઇટ-ફૂટ', તેમના હળવા બખતરના કારણે) કહેવાતા મોટી સંખ્યામાં પગપાળા સૈનિકોનો ઉપયોગ નમ્ર યોદ્ધાઓની રચના અથવા ''નાગાયારી'' (લાંબુ [[ચાકુ]]) અથવા ([[નાગીનતા]]) સાથેના સામાન્ય લોકોનો પણ ઘોડસવારીની શાળામાં ઘોડેસવારો સાથે મળીને પ્રવેશ કરાયો હતો. યુદ્ધ સંગ્રામમાં તૈયારી કરતા લોકોની સંખ્યાની સીમા હજારોથી લાખોની હતી.

 

1543માં ચીની [[સમુદ્રી ચાંચીયા]] જહાજો થકી [[પોર્ટુગીઝ]] દ્વારા [[જુની તોપો]], [[છરાવાળી બંદુકો]]ને લાવ્યા, અને જાપાનીઓ એને એક દશકમાં ભેગી કરવામાં સફળ રહ્યા. સ્વાર્થીઓના ટોળાઓ સાથે [[જુની તોપો]]ના મોટા પાયે ઉત્પાદને મહત્વની ભૂમિકા ભજવવાની શરૂ કરી.

 

{{see also|Nanban trade period}}

 

[[ઓડા નોબુનાગા]] એ [[નગોયા]] પ્રદેશ (જેને એક વખત [[ઓવારી પ્રાન્ત]] કહેવાતું) ના ખૂબ પ્રસિદ્ધ નેતા હતા અને આ [[સેનગોકુ સમય]]ના સમુરાઇના અસાધારણ ઉદાહરણ હતા. તે થોડા વર્ષો પહેલા આવ્યા, અને પોતાના શિષ્યોને અનુસરવા માટેનો માર્ગ તૈયાર કર્યો, એક નવા બકુફુ (શોગુનેટ) હેઠળ જાપાનનું પુન: એકીકરણ કર્યું.

 

ઓડા નોબુનાગાએ સંગઠન અને યુદ્ધ રણનિતીના ક્ષેત્રોમાં સુધારા કર્યાં, ભારે માત્રામાં તોપોનો ઉપયોગ કર્યો, વાણિજ્ય અને ઉદ્યોગ વિકસાવ્યો અને નવીનતાઓને ભંડાર બનાવ્યો. એક પછી એક વિજયોએ તેમને આશીકાગા બાકુફની સમાપ્તી સમજવા અને બુદ્ધ સંતોના લશ્કરી શકિતઓને નિશસ્ત્ર કરવા માટે સક્ષમ કર્યા, જેણે સદીઓ સુધી જનસાધારણ વચ્ચે વ્યર્થ સંઘર્ષ ભડકાવેલા. બુદ્ધ મંદિરોના “ અભ્યારણો ” પરથી હુમલો કરી, જે યુદ્ધ નેતા અને સમ્રાટ જે તેમને કાબૂમાં લાવવાનો પ્રયત્ન કરતો તેમના માટે સતત પરેશાન બની ગયા હતા. જ્યારે તેમનો એક સેનાપતિ, [[અકેચી મીત્સુહાઈડ]], તેની સેના સાથે તેમની સામે થઈ ગયો ત્યારે 1582માં તે મૃત્યુ પામ્યા.

 

મહત્વપૂર્ણપણે, [[ટોયોટોમી હાઈડેયોશી]] (નીચે જુઓ) અને [[ટોકુગાવા લેયાસુ]], જેમણે ટોકુગાવા શોગુનેટની રચના કરી, તે નોબુનાગાના વફાદાર શિષ્યો હતા. હાઈડેયોશીનો નોબુનાગાના ઉચ્ચ સેનાપતિઓમાંના એક અનામી ખેડૂતે ઉછેર કરેલો અને લેયાશુએ તેનું બાળપણ નોબુનાગા સાથે વિતાવ્યું હતું. હાઈડેયોશીએ મીટસુહાઈડને એક મહિનાની અંદર જ હરાવી દીધો અને મીટસુહાઈડના વિશ્વાસઘાત સાથે બદલો લઈ નોબુનાગાના સાચા ઉત્તરાધિકારી તરીકે માનવામાં આવ્યો.

 

આની નોંધ કરવી મહત્વપૂર્ણ છે કે સમુરાઇ અને બિન સમુરાઇ વચ્ચેના તફાવતો એટલા અસ્પષ્ટ હતા કે 16મી સદી દરમિયાન, મોટાભાગના પુખ્ત પુરૂષો કોઈપણ સામાજિક વર્ગના (નાના ખેડૂતોના પણ) ઓછામાં ઓછા એક લશ્કરી સંગઠન, જે તેમના પોતાના હોય, તેની સાથે જોડાયેલ હતા અને હાઈડેયોશીના શાસન દરમિયાન અને પહેલાં પણ યુદ્ધોમાં ફરજ બજાવતા. એવું કહી શકાય કે “ સર્વેના વિરુદ્ધ સર્વે ” જે સ્થિતિ એક સદી સુધી કાયમ રહી.

 

 

[[ટોકુગાવા શોગુનેટ]] દરમિયાન, સમુરાઇ યોદ્ધા કરતા વધારેને વધારે દરબારી, અમલદાર અને વહીવટકાર બન્યા. પ્રારંભિક 17મી સદીથી કોઈપણ યુધ્ધ સંગ્રામ વગર, [[ટોકુગાવા યુગ]] દરમિયાન ([[ઈડો સમય]] પણ કહેવાય છે), સમુરાઇએ ધીમે ધીમે તેમનું લશ્કરી કાર્ય ગુમાવ્યું.

 

આધુનિક જાપાનમાં બુશીદો પોતે હવે કંઈ વધારે ધ્યાન ખેંચે એવું નથી રહ્યું, જો કે તેના થોડા ઘણા આદર્શો અને અધ્યાપનો જીવંત રહ્યાં.

 

{{main|Late Tokugawa shogunate}}

આ સમય સુધીમાં, મૃત્યુની રાહને અને ઉત્સુકતાને{{Clarify me|date=March 2009}} 1853ની ઉગ્ર જાગ્રતતા દ્વારા ગ્રહણ લાગી ગયો હતો, જ્યારે કોમોડોર [[મેથ્યુ પેરી]]ના યુ.એસ. નૌસેનાના ભારી સ્ટીમ જહાજોએ એક સમયની પ્રબળ અલગતાની રાષ્ટ્રીય નીતિના લીધે વિસ્તૃત વ્યાપાર લાદયો. તેના પહેલાં થોડા બન્દરગાહ શહેર, શોગુનેટના કડક નિયંત્રણ હેઠળ પશ્ચિમી વ્યાપારમાં ભાગ લેવા માટે સક્ષમ હતા અને તેના પછી, તે મોટાભાગે [[ફ્રાન્સીસ્કેન્સ]] અને [[દોમિનીકન]] એક બીજા વિરુદ્ધ કરવાના વિચાર પર આધારિત હતા (સંકટકાલિન [[તોપો]]ની ટેકનોલોજીના આદાન-પ્રદાનમાં, જે પાછળથી ક્લાસિકલ સમુરાઇની પડતીનું મુખ્ય યોગદાન હતું).

 

1854થી, સમુરાઇ સેના અને નૌસેનાને આધુનિક કરાયા. એક [[નૌસેના પ્રશિક્ષણ શાળા]]ની સ્થાપના 1854માં [[નાગાસાકી]]માં કરાઇ હતી. નૌસેના વિદ્યાર્થીઓને ઘણા વર્ષો માટે પશ્ચિમી નૌસેનાની શાળાઓમાં અભ્યાસ કરવા માટે મોકલવામાં આવ્યા, અને વિદેશ-શિક્ષિત-ભવિષ્યના નેતાઓની, જેમ કે એડમાઇરલ [[ઈનોમોટો]], પરંપરા શરૂ કરી.

 

 

મૂળ સમૂરાયનો અંતિમ દેખાવ 1857માં દેખાયો હતો જ્યારે [[ચોસુ]] અને [[સતસુમા]] પ્રાન્તોના સમુરાઇએ [[બોશીન યુદ્ધ]] (1868-1969) માં સમ્રાટના શાસનના તરફેણમાં શોગુનેટ ચેનાઓને હરાવી હતી. આ બંને પ્રાન્તો દાઇમ્યોની ભૂમિમાં હતી જેને [[સેકિગહારાના યુદ્ધ]] (1600) પછી લેયાસુને સોંપવામાં આવી હતી.

1860 સુધી ટોકુગાવા શોગુનેટ પણ જાપાનથી અલગ થઈ ગયા.

 

[[સમ્રાટ મેઇજી]]એ 1873માં વધારે આધુનિક, પશ્ચિમી શૈલીવાળી, અનિવાર્ય સેનાની તરફેણમાં માત્ર આ હથિયાર બંધ સેના હોવાના સમુરાઇ અધિકારને નાબુદ કર્યો. સમુરાઇ હવે ''શીઝોકુ'' બન્યા{{lang|ja|士族}} જેમણે તેમનો કેટલોક પગાર કાયમ રાખ્યો, પરંતુ જાહેરમાં કતાના પહેરવાના હકને પછી તેમનું અપમાન કરનારા સાધારણ વ્યકિતને [[ફાંસી]] આપવાના હકની સાથે નાબુદ કર્યા.

 

19મી સદીના અંતમાં [[મેઇજી]] સુધારણા સાથે, સમુરાઇના વર્ગને નાબુદ કર્યો, અને પશ્ચીમી શૈલીની રાષ્ટ્રીય સેનાની સ્થાપના કરી હતી. શાહી જાપાની સેના અનિવાર્ય હતી, પરંતુ ઘણા સમુરાઇ સ્વૈચ્છિકપણે સૈનિકો બન્યા અને ઘણા અધિકારીઓ તરીકે પ્રશિક્ષિત થવા આગળ આવ્યા હતા. ઘણા શાહી લશ્કરી અધિકારીઓનો વર્ગ સમુરાઇ મૂળનો હતો અને તેઓ ખૂબ પ્રેરિત, શિસ્ત અને અપવાદરૂપે પ્રશિક્ષિત હતા.

 

છેલ્લો સમુરાઇ સંઘર્ષ, વિવાદ્યરીતે 1877માં, [[સતસુમા બળવાખોરો]]ના [[શીરોયામાના યુદ્ધ]] દરમિયાન થયો હતો. આ સંઘર્ષ ગ્રમ્ય ટોકુગાવા શોગુનેટને હરાવવાના પહેલાના વિદ્રોહમાં તેની ઉત્પતિ હતી, જેના લીધે મેઇજી પુન:સ્થાપનાનું નિર્માણ થયું.

 

તેના પછી માત્ર નામ શીઝોકુ જ અસ્તિત્વમાં રહ્યું. [[બીજું વિશ્વ યુદ્ધ]] જાપાને હાર્યા પછી, આ નામ શીઝોકુ 1 જાન્યુઆરી 1947ના કાયદા હેઠળ અસ્તિત્વમાં ના રહ્યું.

 

અંગ્રેજ નાવિક અને સાહસકાર [[વિલિયમ એડમ્સ]] (1564-1620) સમુરાઇનો હોદ્દો મેળવવાવાળા પહેલા વિદેશી જણાતા હતા. શોગુન [[ટોકુગાવા લેયાશુ]]એ પોતાને સમુરાઇના અધિકાર પ્રસ્તુત કરતી બે તલવારો સાથે રજૂ કર્યા અને આદેશ આપ્યો કે વિલિયમ એડમ્સ જે નાવિક છે તે મૃત્યુ પામ્યા અને મિયુરા અનજીન{{lang|ja|三浦按針}} એક સમુરાઇનો જન્મ થયો હતો. એડમ્સે ''[[હતામોટો]]'' ની (બનેરમેન) પણ ઉપાધિ મેળવી છે, જે એક ઉચ્ચ પ્રતિષ્ઠા પદ છે જે શોગુનના દરબારમાં પ્રત્યક્ષ હાજર રહેતા હજુરિયા હતા. તેમને વિશાળ પ્રમાણમાં આમદની આપવામાં આવતી હતી : “ સેવા માટે જે હું કરું છું અને દરરોજ કરું છું, સમ્રાટની સેવામાં નિયુકત થયેલ છું, અને સમ્રાટે મને જીવન આપ્યું છે ” (પત્રો). તેને હેમીમાં{{lang|ja|逸見}} એક જાગીર, આજની તારીખમાં [[યોકોસુકા શહેર]]ની સીમામાં આપવામાં આવી છે, 'એંસી કે નેવું ખેડૂતો સાથે જે મારા ગુલામ કે નોકર હશે' (પત્રો). તેની જાગીરની મૂલ્ય 250 [[કોકુ]] (ચોખામાં જમીનની આવકનું માપદંડ જે લગભગ પાંચ [[બુશેલ]] બરાબર થાય) કિંમત અંકાય છે. તેણે અંતમાં લખ્યું, “ ભગવાને મને ઘણી તકલીફો પછી આ બધુ મેળવી આપ્યું છે ” (પત્રો) જેનામાં તેનો અર્થ સંકટમય-થયેલી મુસાફરી જેણે પ્રારંભમાં તેમને જાપાન લાવી દીધા, થી છે.

 

[[બોશીન યુદ્ધ]] (1868-1869) દરમિયાન પણ ફ્રેન્ચ સૈનિકો દક્ષિણી દાઇમ્યોના વિરુદ્ધ શોગુનની સેનામાં જોડાયા, [[મેઇજી સમ્રાટ]]ની પુન:સ્થાપનામાં સહયોગી બન્યા. એવું અભિલિખિત છે કે ફ્રેન્ચ નૌસેનાના અધિકારી [[યુજીન કોલાચે]]એ તેના જાપાની હથિયારવાળા ભાઈઓ સાથે મળીને સમુરાઇ પહેરવેશમાં લડયા હતા. તે જ સમયે, પર્શિયન [[એડવર્ડ રકેનેલે]] લશ્કરી આદેશકાર અને હથિયારોના દલાલ તરીકે [[ઐઝુ]] ભુસ્પતિમાં સેવા આપેલી. તેમને જાપાની નામ હીરામાત્સુ બુહેઈ (平松武兵衛) આપવામાં આવેલું હતું, જે દાઇમ્યોના નામ [[મત્સુદૈરા]]નો વિપરીત શબ્દ છે. હિરામત્સુ (સ્કેનેલ) ને તલવાર રાખવાનો અધિકાર આપવામાં આવેલો, તેમ જ [[વાકામત્સુ]]ના મહેલમાં રહેઠાણ, એક જાપાની પત્ની, અને પગારદારો આપવામાં આવેલ. ઘણા સમકાલ ઉલ્લેખોમાં, તેનું ચિત્રાંકન જાપાની કીમો, ઓવરકોટ અને તલવારો સાથે પશ્ચિમી સવારી કરવા માટેનું ટ્રાઉઝર અને જોડા પહેરેલ રૂપે થયું છે.

 

સદીઓ માટે શાહી કુળશાસનની ''હકિકત'' ના કારણે, સમુરાઇએ પોતાની સંસ્કૃતિને વિકસિત કરી જે જાપાનની સમગ્ર સંસ્કૃતિને પ્રભાવિત કરતી હતી. સમુરાઇ સાથે જોડાયેલી સંસ્કૃતિ જેમ કે [[ચ્હા સમારોહ]], મોનોક્રોમ ઇન્ક ચિત્રકારી, ચટ્ટાનીય બગીચા અને કવિતાઓ 1200-1600 સદીઓ સુધી યોદ્ધા સમર્થકો દ્વારા ગ્રહણ કરવામાં આવેલું. આ કાર્યાન્વિતઓ ચીની કલાઓ પાસેથી ગ્રહણ કરવામાં આવેલી. ઝેન સંતોએ જાપાન સાથે પોતાનો પરિચય કરાવ્યો અને તેમને તેમના શકિતશાળી યોદ્ધા સર્વોત્કૃષ્ટતાના કારણે ઉન્નતિ કરવાની પરવાનગી મળી. મ્યુસો સોસેકી (1275-1351) એક ઝેન સંત હતા જે બંને સમ્રાટ ગો-ડેઈગો અને સેનાપતિ આશીકાગા તકાઉજી (1304-58)ના સલાહકાર હતા. મ્યુસો તેમ જ બીજા સંતો જાપાન અને ચાઈના વચ્ચેના રાજકીય અને સાંસ્કૃતિક રાજદૂતનું કાર્ય કરતા હતા. મ્યુસો વિશિષ્ટ રૂપથી તેની બગીચાની શૈલી માટે ખૂબ જાણીતા હતા. કલાના બીજા આશીકાગા સમર્થક યોશીમાસા હતા. તેમના સાંસ્કૃતિક સલાહકાર, ઝેન સંત ઝિયામીએ ચ્હા સમારોહની શરૂઆત કરી. પહેલાં, ચ્હાનો ઉપયોગ પ્રાથમિકરૂપથી બુદ્ધ સંતો ચિંતન કરતી વખતે જાગૃત રહેવા માટે કરતા હતા.<ref>મેસન, આરએચપી એન્ડ જેજી કેઇગર “ અ હિસ્ટોરી ઓફ જાપાન ” 1997</ref>

 

 

સાક્ષરતા યોદ્ધા અને સામાન્ય વર્ગમાં પણ સામાન્યરૂપે વધારે હતી. સામન્તી નેતા [[આશાકુરા નોરીકેજે]] (1474-1555 એ.ડી.) તેમના પિતાને અપાયેલી મહાન વફાદારીની નોંધ કરી હતી, જે તેમના પિતાના નમ્ર પત્રો, ફકત સાથી સમુરાઇને નહીં, પરંતુ ખેડૂતો અને નગરના લોકોને કારણે મળી હતી :

 

 

29 જાન્યુઆરી 1552ના એક પત્રમાં, [[સેંટ ફ્રાન્સીસ ઝેવિયરે]] તે સમયે જાપાનમાં ઉચ્ચ સ્તરની સાક્ષરતાના કારણે જાપાનીઓ જે સહેલાઇથી પ્રાર્થના શીખી જતા હતા તેનું નિરીક્ષણ કરેલું :

 

“ જાપાનમાં બે પ્રકાર લખાણ છે, એક જે પુરૂષો દ્વારા અને બીજી સ્ત્રીઓ દ્વારા ઉપયોગમાં લેવાય છે; અને મોટા ભાગે પુરૂષો અને સ્ત્રીઓ બંને, ખાસ કરીને શાહી અને વ્યાપારી વર્ગમાં, પાસે સાહિત્યક શિક્ષણ હતું. બૌદ્ધ ભિક્ષુઓ અને ભિક્ષુકારાઓ, તેમના મઠમાં છોકરાઓ અને છોકરીઓને પત્રો શીખવતા હતા, જો કે અમીર અને શાહી લોકો તેમના બાળકોનું શિક્ષણ ખાનગી શિક્ષકને સોંપતા હતા. ”

 

[[રોમ]] ખાતે [[ફાધર ઈગ્નાટીયસ લોયેલા]]ને લખેલ પત્રમાં, ઝેવિયરે ઉચ્ચવર્ગોના શિક્ષણની વધુ નોંધ કરી છે :

“ પરંતુ હવે અમે તમને અમારા કાગોક્ષીમાં રહેવાના કારણ આપીએ છીએ. અમે બન્દરમાં રોકાઇ ગયા કારણ કે પવન અમારી મિયાકોની જળયાત્રા માટે બહુ પ્રતિકૂળ હતો, મિયાકો એ જાપાનનું સૌથી મોટું શહેર છે, રાજા અને રાજકુમારના નિવાસસ્થાન તરીકે ખૂબ પ્રસિદ્ધ છે. એવું કહેવાય છે કે ચાર મહિના પ્રસાર થયા પછી મિયાકોની જળયાત્રા કરવા માટેની સાનુકૂળ ઋતુ આવશે, અને પછી ભગવાનની સારી કૃપાથી અમે ત્યાં માટે સમુદ્રયાત્રા શરૂ કરીશુ. કાગોક્ષીમાથી તેનું અંતર ત્રણસો લીગ્સ છે. અમે ઘણી અદભૂત વાર્તાઓ મિયાકોના વિસ્તારને લઈને સાંભળી છે : તેઓ કહે છે કે નેવું હજારથી વધારે નિવાસિયો અહીં છે ત્યાં એક ખૂબ પ્રસિદ્ધ યુનિવર્સિટી છે, સાથે વિદ્યાર્થીઓની પાંચ મુખ્ય કોલેજો, અને બસો જેટલા બૌદ્ધ ભિક્ષુઓની મઠો છે, અને બીજા જેઓ મઠવાસીઓ જેવા જ છે, જેમને લેગીઓક્ષી, સાથે સ્ત્રીઓ માટે એવા જ પ્રકારના છે જેમને હામાકયુટિસ કહેવાય છે. મિયાકોના સિવાય, જાપાનમાં બીજી પાંચ મુખ્ય એકેડેમિક છે, કોયામાં, નેગુમાં, ફિસ્સોમાં અને હોમિયામાં. આ સર્વે મિયાકોની આજુબાજુ જ સ્થિત છે, બધા વચ્ચે ટૂંકું અંતર છે, અને દરેક ત્રણ હજાર પાનસો વિદ્યાવાનો દ્વારા નિરન્તરીત છે. આ સિવાય બંદોઉમાં પણ એક એકેડેમિક છે, થોડી મોટી અને સમગ્ર જાપાનમાં સૌથી વધુ પ્રસિદ્ધ છે, અને મિયાકોથી ખૂબ દૂર છે. બદોઉ એક મોટો પ્રદેશ છે, જે છ સગીર રાજકુમારો દ્વારા શાસિત છે, તેઓ પૈકી એક અન્ય કરતાં ખૂબ શક્તિશાળી હોય છે અને તેઓની આજ્ઞા માને છે, તે પોતાને જાપાનના રાજા તરીકે ગણે છે, જેને મિયાકોના મહાન રાજા કહે છે. આ વસ્તુઓ જેથી આ યુનિવર્સિટીઓને મહાનતા અને ખ્યાતિ આપેલી છે અને શહેરો એકદમ અદભૂત છે કે અમને પોતાની નજરે પ્રથમ જોવાનો વિચાર આવે છે અને સત્ય જાણવાની ઈચ્છા થાય છે, અને પછી એમ જાણ્યું અને શોધ્યું કે હકીકતમાં વસ્તુઓ કેવી છે, તમને તેનો અહેવાલ લખું છું. તેઓ કહે છે કે ઉપર અમે જણાવ્યા એતેના કરતાં થોડી ઓછી એકેડેમિક છે.

 

''[[શુદો]]'' {{lang|ja|衆道}}, જુના અને નવા સમુરાઇઓ વચ્ચે પ્રેમના સંબંધની પરંપરાને “ સમુરાઇ જોશનું ફૂલ ” બનવા રાખવામાં આવી હતી, અને સમુરાઇ સુંદરતાના અસલી આધાર બનાવ્યો. આ આચરણ બુશીદોની માન્યતાઓમાંથી ઉત્પન્ન થઈ એવું સામાન્યરૂપે માનવામાં આવે છે, માન્યતાઓ જે મોટા અંદાજે મૂળરૂપે બુદ્ધસંતો જેમને પ્રારંભમાં બુશીદોના પ્રારંભિક સિદ્ધાંતને પ્રભાવિત કર્યા હતા, તે ચાલતી આવી છે. તે [[ગ્રિક]] [[પેડેરેસ્ટ્રી]] શિક્ષણ આધારને અનુરૂપ હતી અને સમ્માનીય હતી અને સમુરાઇ સમાજમાં મહત્વની પ્રથા હતી. આ મુખ્ય રસ્તાઓમાંનો એક મુખ્ય રસ્તો છે જેમાં સમુરાઇ પરંપરાના નિયમો અને કળાઓ એક પેઢીથી બીજી પેઢી પસાર થઈ છે. {{Citation needed|date=February 2007}}

 

તેના પ્રસ્તાવકો હોવા છતાં, શુદો પરંપરાને તેના આલોચકો પણ છે, જેમ કે “ કેઇચુ કીબુન મકુરાબુન્કો ” જે ''ઈનસેઇસન'' ના ઉપનામથી ઈડો યુગમાં લખાયું હતું, જે સ્પષ્ટપણે આલોચનભર્યું છે.<ref>「日本仏教における僧侶と稚児の男色」હિરામાત્સુ રયુયેન</ref>

 

એક સમુરાઇનું નામ મોટાભાગે તેના પિતાના અથવા દાદાના એક કાન્જીને અને એક નવા [[કાન્જી]]ને સંયોજીત કરીને રખાય છે. સમુરાઇ સામાન્યરીતે તેમના આખા નામનો ફકત એક નાના ભાગનો જ ઉપયોગ કરે છે.

 

ઉદાહરણ તરીકે, [[ઓડા નોબુનાગા]]નું પૂરું નામ “ ઓડા કાઝુસાનોસુકે સબુરો નોબુનાગા ” હશે,{{lang|ja|織田上総介三郎信長}} જેમાંથી ‘ ઓડા ’ એક સમૂહ અથવા પારિવારિક નામ છે, " કાઝુસાનોસુકે " એ કાઝુસા પ્રાન્તના ઉપ-રાજ્યપાલની ઉપાધિ છે, હશે; "સબુરો" ''જેનપુકુ'' પહેલાંનું નામ છે, જે યુગ સમારોહને પ્રવેશ છે, અને “ નોબુનાગા ” એ પુખ્ત નામ છે. સમુરાઇ પોતાનું પ્રથમ નામ જાતે જ નક્કી કરવા સમર્થ હતા.

 

એક સમુરાઇના [[લગ્ન]], જેના લગ્ન થઇ રહ્યા છે તેના સમાન અથવા ઊંચા પદના સાથે કોઇક દ્વારા લગ્નની ગોઠવણ કરાતી હતી. જ્યારે ઉચ્ચપદના સમુરાઇ માટે આ આવશ્યક હતું (મોટાભાગે સ્ત્રીને મળવાની તકો ખૂબ ઓછી હતી), નિચલા પદના સમુરાઇ માટે આ ફકત એક [[વ્યવહાર]] હતો. મોટાભાગના સમુરાઇ, સમુરાઇ કુટુંબ સ્ત્રી સાથે લગ્ન કરે છે, પરંતુ નિચલા પદના સમુરાઇને સાધારણ કુટુંબમાં લગ્ન કરવાની અનુમતિ હતી. આ લગ્નોમાં [[દહેજ]] સ્ત્રીઓ દ્વારા લાવવામાં આવે અને તેમનું નવું જીવન શરૂ કરવામાં તેનો ઉપયોગ કરતા હતાં.

 

એક સમુરાઇ પત્ની જો નાત બહાર કાઢી દીધેલ હોય તો તેણીની બદનામી થઇ શકે અને તેણીને [[જીગાઈ]] (સ્ત્રીનું [[સિપુક્કુ]]) કરવાની અનુમતિ મળી શકે.{{Citation needed|date=March 2007}}

 

[[બુદ્ધ ધર્મ]] અને [[ઝેન]]ના તત્વજ્ઞાનીઓ, અને થોડા ઓછા પ્રમાણમાં [[કોન્ફયુસિયાનિઝમ]] અને [[શીન્તો]]એ સમુરાઇ સંસ્કૃતિને પ્રભાવિત કર્યા હતા. ઝેન ચિંતન એ કોઈના મનને ઠંડુ પ્રક્રિયા આપવાના કારણે ખૂબ મહત્વની શિક્ષા હતી. [[પુન:દેહધારણ]] અને [[પુર્નજન્મ]]ના બુદ્ધ લોકોના વિચારોના કારણે ઘણા સમુરાઇએ ત્રસ્ત અને બિનજરૂરિયાત ખૂનોનો બંધ કરી દીધા, જ્યારે ઘણા સમુરાઇએ હિંસા છોડી દીધી અને તેમના ખૂનો કેટલા નિર્દયી છે એવું જાણ્યા પછી તેઓ બુદ્ધ સંત બની ગયા. ઘણા સમુરાઇની હત્યા યુદ્ધના મેદાનોમાં આ વિચારને ધ્યાનમાં લેવાના કારણે થઈ હતી. સૌથી વધુ પરિભાષિત ભૂમિકામાં જે [[કોન્ફયુસિયાનિઝમે]] સમુરાઇ ફિલસૂફીમાં ભજવી, તે સ્વામી સાથેની કાયમી સંબંધોના મહત્વ પર ભાર આપતા સિદ્ધાંત હતા; આ છે, વફાદારી જે એક સમુરાઇએ પોતાના સ્વામીને બતાવવી જરૂરી છે.

 

‘ દેશો જેની સાથે આપણને લાગતું વળગતું છે, તેમાં પ્રથમ સ્થાનમાં, બીજા બધા દેશો જે પાછળથી શોધાયા તેમાં આ દેશ સારો ભાવુક છે. હું ખરેખર વિચારું છું કે અશુદ્ધ દેશોમાં, તેવો કોઈ દેશ નથી, જેની પાસે કુદરતી સારાપણું જાપાન કરતા વધારે હોય. તેઓ કૃપાળુ મનોવૃત્તિ, કયારેય છેતરપિંડી ના કરે તેવા, અદ્ભૂતપણે માન અને પદની ઈચ્છતા જેવા છે. તેમનું માન સર્વ કરતા ઉપરના સ્થાનમાં હોય છે. તેઓમાં ગરીબ પણ ઘણા છે, પરંતુ ગરીબાઈ તેઓ માટે કલંક નથી. તેઓમાં એક વસ્તુ છે જે હું ભાગ્યે જ જાણી શકું છું કે ક્યાંય પણ ઈસાઈઓમાં આ અમલ કરાય છે કે નહીં. કુલીન, ગમે તેટલા ગરીબ કેમ ના હોય, તેઓ અમીર હોત તો પણ બીજા પાસેથી જે સમ્માન મેળવતા હોત તેટલું મેળવે છે. " <ref>વર્લી, એચ. પૌલ ''જાપાનીઝ કલ્ચર'' ([[યુનિવર્સિટી ઓફ હવાઇ પ્રેસ]], 2000) આઇએસબીએન 0-8248-2152-1, 9780824821524</ref>

 

સમુરાઇ સ્ત્રીઓનું મુખ્ય કર્તવ્ય ઘરકામ સંભાળવું હતું. પ્રારંભિક સામાન્તી જાપાન દરમિયાન જ્યારે યોદ્ધા પતિઓ સમૂહના યુદ્ધમાં ઘણીવખત વિદેશ મુસાફરીઓ કરતા કે પછી સમૂહના યુદ્ધમાં રોકાયેલા રહેતા હતાં ત્યારે આ વિશિષ્ટરૂપથી મહત્વનું હતું. પત્ની, અથવા ''ઓકુસન'' (અર્થ: જેને ઘરે રહેવું પડતું તે), તમામ ઘર સંબંધિતના કાર્યો સંભાળવા, બાળકોની દેખભાળ રાખવા, અને જરૂર પડે તો બળપૂર્વક ઘરને બચાવવા માટે પાછળ ઘરે રહેતી હતી. આ કારણે, ઘણી સમુરાઇ વર્ગની સ્ત્રીઓ દંડાબાજી ચલાવવું, જેને [[નેગીનાટા]] કહેતા, એક ખાસ ચપ્પ્યુ જેને ''[[કેયકેન]]'' કહેતા, જે ''[[ટેન્ટોજુત્સુ]]'' તરીકે કહેવાતી કલાને શીખતી હતી, જેનો ઉપયોગ તેઓ જરૂર પડે ત્યારે ઘર પરિવાર અને સમ્માનને બચાવવા કરી શકતી.

 

જેમ ટોકુગાવા સમયની પ્રગતિ થઈ તેમ વધારે ભાર શિક્ષણ પર મૂકવામાં આવ્યો, અને સ્ત્રીઓનું શિક્ષણ યુવાનીમા શરૂ થતું જે પરિવાર અને સમાજ સમગ્ર માટે મહત્વપૂર્ણ બન્યું. લગ્ન માપદંડમાં પત્નીમાં બુદ્ધિ અને શિક્ષણ અને શારીરિક આકર્ષણની સાથે, ઈચ્છિત સદગૂણ તરીકે વજન આપવા લાગ્યા. જો કે ઘણા પાઠો ટોકુગાવાના સમય દરમિયાન સ્ત્રીઓ પર લિખિત હતાં જેમાં કેવી રીતે એક સ્ત્રી સફળ પત્ની અને ગૃહકાર્ય પ્રબંધક બની શકે તેને સંબંધીત જ હતા, પરંતુ તે પણ હતું કે જેણે વાંચન શીખવાનો પડકાર લીધો અને ફિલસૂફી અને સાહિત્ય શાસ્ત્રને પણ હાથ ધર્યા. ટોકુગાવા સમયના અંત સુધીમાં લગભગ બધી જ સ્ત્રીઓ સમુરાઇવર્ગની શિક્ષિત થઈ ચૂકી હતી.

 

 

સમુરાઇ વિવિધ હથિયારોનો ઉપયોગ કરે છે, પરંતુ કતાના એ હથિયાર છે, અલંકારયુક્ત તરીકે કહેતા, જે સમુરાઇના પર્યાય તરીકે ઊભરી આવ્યું. [[બુશીદો]] શીખવે છે કે કતાના એ સમુરાઇની આત્મા છે અને કોઈક વખત એક સમુરાઇનું ચિત્રાંકન સંપૂર્ણપણે લડવા માટે હથિયાર પર નિર્ભરીત કરાયું છે. તેઓ માટે કતાના એટલું મૂલ્યવાન મનાતું હતું કે ઘણી વખત તેઓ તેને નામ પણ આપતા અને જીવનના ભાગની જેમ ગણતા હતા.

 

''દૈશો'' માં [[ટેન્ટો]] એક નાનુ ચપ્પુ છે જે કોઈક વાર પહેરવામાં આવે છે અથવા વાકીઝાશીની જગ્યાએ પહેરવામાં આવે છે. ટેન્ટો અથવા વાકીઝાશીનો ઉપયોગ ''[[સેપ્પુક]]'' કરવામાં આવતો હતો, જે પેટ ચીરી આંતરડા બહાર કાઢતી પ્રક્રિયા દ્વારા એક ધાર્મિક આત્મહત્યા છે.

 

''[[યુમી]]'' (લાંબુ ધનુષ) સાથેની કળામાં સમુરાઇ ભાર મૂકતા, જે ''[[ક્યુજુત્સુ]]'' ની કળામાં પરાવર્તિત થતી (ધનુષ સાથેની કળા). [[સેનગોકુ સમય]]માં અગ્નિ હથિયાર આવ્યા હોવા છતાં જાપાની લશ્કરીમાં ધનુષ મહત્વપૂર્ણ અવયવ બની રહ્યું. ''યુમી'' , એક [[વિષમ મિશ્રિત ધનુષ]] છે જે [[વાંસ]], [[લાકડા]], [[સળી]]ઓ અને [[ચામડા]]માંથી બનાવેલું, પરંતુ યુરાસિયનની [[પ્રતિક્રિયા]] રૂપે [[વિષમ મિશ્રિત ધનુષ]] કરતા વધારે શકિતશાળી ન હતું, જો ચોકસાઈની સમસ્યા ન હોય તો તે અસરકારક 50 મીટરની દૂરી (લગભગ 164 ફૂટ) અથવા 100 મીટર (328 ફૂટ) નક્કી કરી શકે. પગ પર, મોટાભાગે ''ટિડેટ'' {{lang|ja|手盾}}ની પાછળ ઉપયોગ કરાતું હતું, જે એક મોટી અને ફરતી વાંસની દિવાલ હતી, પરંતુ ઘોડા પરથી તેના વિષમ આકારના કારણે ઉપયોગ કરાતો હતો. ઘોડાની પીઠ પરથી શિકારનો અભ્યાસ એ શીન્ટો સમારોહ બન્યો જેને ''[[યાબુસેમ]]'' કહેવાતું ({{lang|ja|流鏑馬}}).

15મી સદીમાં, ''[[યારી]]'' (ભાલા) પણ ખૂબ પ્રસિદ્ધ હથિયાર બન્યા. યુદ્ધના મેદાનમાં ''[[નાગીનાટા]]'' નું સ્થાન લઈ લીધું, કારણ કે વ્યકિતગત બલહાદુરી હવે ઓછું કારણ બન્યું અને સામૂહિક, સસ્તી પગપાળા ટૂકડીઓ (''[[આશીગારુ]]'' ) ની આસપાસ યુદ્ધ વધારે સંઘટિત બન્યા. એક પદભાર, ઘોડેસવાર અને બિનઘોડેસવાર પણ તલવાર કરતા ભાલા વાપરતી વખતે ખૂબ અસરકારક બન્યા, કારણ કે એક તલવારનો ઉપયોગ કરી રહેલા સમુરાઇ કરતાં તે વિષમતાની સામે વધારે સારી રીતે પ્રસ્તુત કરી શકાય. [[શીઝુગાટેકના યુદ્ધ]]માં જ્યાં [[શીબાટા કાટશ્યુ]]નો [[ટોયોટોમી હાઈડેયોશી]] દ્વારા હાર થયો હતો, જે હાસીબા હાઈડેયોશી તરીકે જાણીતો થયો, સાત સમુરાઇ જે "[[શીઝુગાટેકના સાત ભાલા]]"{{lang|ja|賤ヶ岳七本槍}} તરીકે જાણીતા થયા, જેઓ એ વિજય થવામાં ખૂબ મહત્વની ભૂમિકા ભજવી હતી.

 

 

16મી શતાબ્દીના પછીના અર્ધમાં પોર્ટુગીઝ દ્વારા વેપારથી જાપાનમાં ''ટેપ્પો'' અથવા [[આર્ક્વેબસ]] (તોપો)નો પ્રવેશ થયો, જેનો યુદ્ધ નેતાઓને ખેડૂતોના સમૂહમાંથી પ્રભાવશાળી સેના બનાવવા માટે સમર્થ કરતા. આ નવા હથિયારો ખૂબ વિવાદાસ્પદો હતા. તેઓનો સહેલો ઉપયોગ અને ભયાનક અસરકારકતાને ઘણા સમુરાઇ પરંપરાનું અનાદર અપમાન કરાયા તરીકે ગણતા હતા. 1575માં [[નાગાશીનોના યુદ્ધ]]માં [[ઓડા નાબુનાગા]]એ ''ટેપ્પો'' નો ભયંકર ઉપયોગ કર્યો હતો, જેના પરિણામે [[તકેડા સમૂહ]]નો અંત થઈ ગયો હતો.

તેઓના પ્રારંભિક [[પોર્ટુગીઝ]] અને [[ડચ]] દ્વારા પરિચય કરાયા પછી, ''ટેપ્પો'' મોટા પાયે જાપાની હથિયાર બનાવવાના કારીગરો દ્વારા ઉત્પન્ન કરાયા હતા. 16મી શતાબ્દીના અંત સુધીમાં, બીજા યુરોપિયન રાષ્ટ્રો કરતાં જાપાનમાં વધારે આગ હથિયાર હતા. ''ટેપ્પો'' , ''જથ્થા'' માં પ્રયોગ, વધારે તો ''આશીગારુ'' ખેડૂતોની પદસેના દ્વારા સમુહમાં થયો, જે ઘણી બધી રીતે સમુરાઇની બહાદુરીની ખંડાત્મક રજુઆત કરતાં હતાં. ટોકુગાવા શોગુનેટની સ્થાપના સાથે અને જનઆંદોલનના અંતમાં, બંદૂકોનું ઉત્પાદન અધિકારત્વની મનાઈ સાથે ઝડપથી ઘટયું. ટોકુગાવા સમયમાં, મોટા ભાગના ભાલા આધારિત હથિયારો ધીમે ધીમે બહાર થતા ગયા કારણ કે તેઓ તે સમયે સામાન્ય તેવી તદ્ન નજદીકી સત્ર લડાઈ માટે ઓછા અનુકૂળ હતા; તેની સાથે ઉપર જણાવ્યા મુજબ આગ હથિયારો પર પાબંદી હતી જેના પરિણામે ''દૈશો'' જ એવો હથિયાર હતો જે વિશિષ્ટપણે સમુરાઇ દ્વારા લેવાયા.

 

 

1570માં તોપો સમુરાઇ શસ્ત્રોનો સામાન્ય ભાગ બની. તેઓ ઘણીવખત મહેલ અથવા જહાજોમાં ગોઠવવામાં આવતી, મહેલની દિવાલો અથવા તેવા કોઇ માટે, તોપોનો અમાનવીય હથિયાર તરીકે ઉપયોગ થતો, જો કે [[નાગાશીનો મહેલની ઘેરાબંધી]]માં (1575), તોપનો ઉપયોગ દૂશ્મનની ઘેરાબંધીની સામે અસરકારક પ્રભાવ તરીકે ઉપયોગ કરાઇ હતી. પ્રથમ પ્રસિદ્ધ જાપાની તોપ સ્વીવેલ બ્રીચ લોડર્સ હતી જેનું નામ ''કુનીકુઝુશી'' અથવા “ પ્રાન્તને નષ્ટ કરનાર ” હતું. ''કુનીકુઝુશી'' નું વજન હતું,{{convert|264|lb|abbr=on}} અને ઉપયોગો થયો હતો.{{convert|40|lb|abbr=on}} કક્ષો, 10 પાઉન્ડનો નાનો ગોળો છોડતી હતી. કયુશુના [[આરીમા સમૂહે]] [[ઓકીનાવેટના યુદ્ધ]]માં બંદુકોનો ઉપયોગ આ રીતે [[રુયુઝોજી સમૂહ]]ની સામે કર્યો હતો. [[ઓશાકા સંઘર્ષ]] (1614-1615) ના સમયમાં, તોપની ટેકનોલોજીએ જાપાનમાં ઓસાકા છે ત્યાં ખૂબ સુધારો કર્યો હતો, [[લી નાઓટાક]]એ {{convert|18|lb|abbr=on}}ને મહેલને રાખવા માટે ગોળા છોડવાનું સંભાળ્યું હતું.

કર્મચારીના હથિયારો પણ પ્રસંગોપાત્ત સમુરાઇ દ્વારા ઉપયોગ કરાતા હતાં, ''[[બો]]'' તેમાનું સૌથી પ્રસિદ્ધ ઉદાહરણ છે. તેને સ્ટીલની રીંગથી ઢાંકીને વધારે મજબૂત બનાવી શકાય, ઉદાહરણ તરીકે, ''[[જો]]'' . કલબ જેને [[કાનાબો]] કહેવાય, જે સ્ટીલના સ્ટડથી કોટ કરેલ છે, હકીકત કરતા, પુરાણોમાં વધારે વારંવાર જોવા મળતું હતું. આમ છતાં, જ્યારે હકીકતમાં ઉપયોગ થયો, ત્યારે તે યુદ્ધના મેદાનમાં એક ભયંકર બળ હતું.

 

 

''સમુરાઇ'' શબ્દ મૂળરૂપે અર્થે “ તેઓ જ અમીરીને નજદીકીથી હાજરી આપતા ” અને [[ચીની અક્ષરો]] (અથવા ''[[કાન્જી]]'' ) માં લિખિત જેનો પણ સરખો જ અર્થ થાય છે. જાપાનીમાં, તે મૂળ રૂપથી પૂર્વ [[હેઇન સમય]]માં ''સબુરાઉ'' તરીકે ઉચ્ચારવામાં આવતો અને પછી ''સબુરાઇ'' તરીકે અને પછી ઇડો સમયમાં ''સમુરાઇ'' તરીકે ઉચ્ચારવામાં આવતો. જાપાની સાહિત્યમાં, [[કોકિનશુ]]{{lang|ja|古今集}} (પ્રારંભિક 10મી શતાબ્દીમાં) સમુરાઇનો આરંભિક ઉલ્લેખ કરાયો છે.

 

Are thicker than rain}}<ref>http://etext.lib.virginia.edu/japanese/kokinshu/kikokin.html (જાપાનીઝ)</ref>

 

પ્રારંભિક આધુનિક સમય, નામે [[અઝુચી-મોમોયામા સમય]] અને 16મીનાં અંત સમય અને 17મી શતાબ્દીના પ્રારંભના પ્રારંભિક [[ઈડો સમય]], કે શબ્દ ''સમુરાઇ'' એ ''સબુરાઇ'' શબ્દની જગ્યા નતી લીધી. જો કે, શબ્દનો અર્થ ઘણી વખત પહેલા બદલાઇ ગયો હતો.

 

સમુરાઇના શાસન યુગ દરમિયાન, તલવારબાજી વધારે મહત્વની બની હોવા છતાં પણ શબ્દ ''યુમીટોરી'' ({{lang|ja|弓取}}, “ ધનુષધારી ”) નો પણ ઉપયોગ પૂર્ણ યોદ્ધાની સમ્માનસૂચક પદવી તરીકે થતો હતો. (જાપાની તીરબાજી (''[[ક્યુજુત્સુ]]'' ) આજે પણ તેમના યુદ્ધ ઈશ્વર [[હાચીમેન]] સાથે મક્કમપણે જોડાયેલી છે.)

 

સમુરાઇ જેનો કોઈ પણ સમૂહ કે ''[[દાઇમ્યો]]'' {{lang|ja|大名}} સાથે જોડાણ નથી તેને ''[[રોનીન]]'' {{lang|ja|浪人}} કહેવાતું હતું. જાપાનીમાં, ''રોનીન'' શબ્દનો અર્થ ‘ વેવ મેન ’, એક વ્યકિત જે ભાગ્યના કારણે કાયમ માટે ધ્યેય વગર ભટકયા કરે છે, સમુદ્રના મોજાની જેમ. આ શબ્દ આવ્યો એક સમુરાઇ જે હવે તેના સ્વામીની સેવામાં કાર્યકર્તા નથી રહ્યો કારણ કે તેના સ્વામી મૃત્યુ પામ્યા, કારણ કે સમુરાઇનો દેશનિકાલ કરવામાં આવ્યો હતો અથવા સામાન્ય પણે કારણ કે સમુરાઇએ રોનીન રહેવાનું નક્કી કર્યું હતું.

 

નીચે આપેલા શબ્દો સમુરાઇ અથવા તો સમુરાઇ પરંપરા સાથે સંબંધિત છે :

 

<table border="0" cellpadding="0"><td>

 

મત્સુઓ બાશો

 

(અનુવાદ. લ્યુસિયન સ્ટ્રિક)

 

મોટાભાગના સમુરાઇ [[સમ્માન]]ની નિયમાવલી દ્વારા બંધાયેલા હતાં અને તેમનાથી નીચેનાઓ માટે ઉદાહરણરૂપ બનવા માટે અપેક્ષિત હતા. તેમની નિયમાવલીનો એક નોંધનીય ભાગ {{Nihongo|[[seppuku]]|切腹|seppuku}} છે, જે તેમને મૃત્યુની સ્વીકૃતિ દ્વારા કલંકિત સમુરાઇને પાછુ તેનું માન મેળવવાની પરવાનગી આપે છે, જ્યાં સમુરાઇ ત્યારે પણ સામાજિક નિયમોના અહેસાનમંદ હતા. જ્યારે સમુરાઇ વર્તનમાં ઘણાં કલ્પનામાં રચતા લક્ષણો છે જેમ કે 1905માં {{Nihongo|[[Bushido]]|武士道|Bushidō}}() ને લખવું, [[કોબુડો]] અને પારંપારિક [[બુડો]] દર્શાવે છે કે બીજા બધા યોદ્ધાઓ કરતાં સમુરાઇ યુદ્ધભૂમિ પર વધારે વ્યાવહારિક હતા.

 

20મી સદીના પ્રબળ કલ્પનામાં રચતા લક્ષણો હોવા છતાં, સમુરાઇ બેઇમાણ અને વિશ્વાસઘાતી (ઉદા. [[અકેચી મીત્સુઇડ]]), કાયર, બહાદુર અથવા વધારે પડતા વફાદાર (ઉદા. [[કુસુનોકી માસાશીગે]]) હોઇ શકે. સમુરાઇ મોટાભાગે તેમના નજદીકી વરિષ્ઠોને વફાદાર રહેતા હતાં, જે પછી ઉચ્ચ સ્વામી સાથે પોતાની મિત્રતા કરતા. ઉચ્ચ સ્વામીની આ વફાદારી ઘણી બદલાતી, ઉદાહરણ માટે, [[ટોયોટોમી હાઈડેયોશી]] {{lang|ja|豊臣秀吉}}() ની ઉચ્ચ સ્વામીઓ સાથે મિત્રતા હતા, જેની વફાદાર સમુરાઇ ફરજ બજાવતા હતા, પરંતુ [[સામન્તી]] સ્વામીઓ તેમની હેથળનો તેમનો સહકાર [[ટોકુગાવા]] તરફવાળી દીધો હતો, અને તેમના સમુરાઇને પણ તેમની સાથે લઈ ગયા. જો કે, એવા પણ નોંધનીય ઉદાહરણ હતા જેમાં જ્યારે સમ્રાટની વફાદારીને પ્રધાનત્વ આપવાની જરૂર પડતી ત્યારે સમુરાઇ તેમના સામન્તી સ્વામી એક [[દાઇમ્યો]]ને નિષ્ઠાહીન થતા. <ref>માર્ક રવિના, ધ લાસ્ટ સમુરાઇ - ધ લાઈફ એન્ડ બેટલ્સ ઓફ સૈગો તાકામોરી, જોન વીલે એન્ડ સન્સ, 2004.</ref>

 

{{further|[[Samurai cinema]]}}

 

[[જીદાયગેકી]] (શાબ્દિક અર્થ, ઐતિહાસીક [[ડ્રામા]]) એ હંમેશા જાપાની ફિલ્મો અને ટી.વી. પર પ્રધાન કાર્યક્રમ રહ્યો છે. આ કાર્યક્રમ વિશિષ્ટપણે કેનજુત્સુ સાથેના સમુરાઇને દેખાડે છે જે દૂષ્ટ સમુરાઇ અને વ્યાપારીઓના વિરોધમાં ઊભો રહે છે. ''[[મીટો કોમન]]'' {{lang|ja|水戸黄門}}() એ [[ટોકુગાવા મિત્સુકુની]]ની કાલ્પનિક વાર્તાઓની શ્રેણી છે, જે પ્રસિદ્ધ ટીવી ડ્રામા છે જેમાં મીત્સુકુની, નિવૃત અમીર વ્યાપારીની જેમ વેશ ધારણ કરી બે બિન હથિયારી સમુરાઇ જે તેના મિત્રના વેશમાં સાથે મુસાફરી કરે છે.{{Citation needed|date=May 2007}} એ જ્યાં જાય છે ત્યાં તેને મુસીબત આવે છે, અને પછી સબૂત ભેગા કરી, તે પોતાની ઓળખાણ બતાવ્યા પહેલાં, તેનો સમુરાઇનો પ્રહાર પછતાવા વગર દૂષ્ટ સમુરાઇ અને વ્યાપારીઓ પર કરે છે. પછી વિલનો તરફ પ્રત્યક્ષ થઈ જાય છે કે તે તેમના આખા સમૂહનો વિનાશ કરી દેશે અને પછી ગૂંડા શરણે થઈ જાય છે એવી આશા એ કે તેની સજા તેમના પરીવાર સુધી ફેલાશે. {{Citation needed|date=May 2007}}

 

''[[શોગુન]]'' એ [[જેમ્સ ક્લેવલ]]ની એશિયાઈ ગાથાની પ્રથમ નોવેલ છે. તે 1600ની સાલની આસપાસ સામન્તી જાપાનમાં ગોઠવાયેલી છે, અને [[ટોકુગાવા લેયાસુ]]થી [[શોગુનેટ]]ના ઉદયને વધારે અવાસ્તવિક બતાવે છે, જે એક અંગ્રેજી નાવિક જેની કાલ્પનિક બહાદુરીએ [[વિલિયમ એડમ્સ]]ના શોષણ પર થોડી આધારિત છે, તેના દ્વારા નજરે જોવાયેલી છે.

 

એક હોલીવુડ ફિલ્મ, ''[[ધ લાસ્ટ સમુરાઇ]]'' , હકિકત અને કાલ્પનિકના મિશ્રણથી બનેલી, 2003માં રજૂ થઈ હતી, જેને સામાન્યપણે ઉત્તર અમેરિકામાં સારા પ્રતિભાવો મળ્યા. ફિલ્મનો વિષય એ 1877ના [[સત્સુમા બળવાખોરો]] [[સૈગો તાકામોરી]]ના નેતૃત્વ હેઠળના પર થોડો આધારિત છે, અને [[જુલ્સ બ્રુનેટ]], એક ફ્રાન્સના સેનાની કપ્તાન જે [[બોશીન યુદ્ધ]]માં [[ઈનોમોટો ટકૈકી]]ની તરફથી લડતો હોય છે, તેની કથા પર પણ આધારિત છે.

 

ઉપર જણાવેલ કિસ્સાઓ પરથી શું દેખાય છે તે એ છે કે સમુરાઇ વિવિધ મીડિયાઓ દ્વારા અનુરૂપિત કરાયા છે. આ ‘ સમુરાઇને પુન: આકાર આપવાની આ પ્રક્રિયા અનુકૂળતા, ન તો ઈતિહાસ, પરંતુ ક્ષણની જરૂરિયાત પ્રમાણે જ ચાલુ રહી... દરેક પેઢીએ સમુરાઇને તેમના રવેયા અને કાર્યરીતી પ્રમાણે પુનચિત્રિત કર્યા. <ref>પેટ્રીક ડ્રેઝન, એનીમે એક્ષપ્લોઝન! ધ વોટ? વાય? એન્ડ વાવ? ઓફ જાપાનીઝ એનિમેશન (યુ.એસ.એ : સ્ટોન બ્રીજ પ્રેસ : 2003), 109</ref> આ સમુરાઇને પુન:ચિત્રિત કરવું તે આધુનિક મીડિયા સુધી જ સિમિત નથી પરંતુ કોઈપણ સમયના મીડિયાના બધા સ્વરૂપ માટે છે. વિવિધ મીડિયાના સમુરાઇ સામાન્ય ગુણ વહેંચે છે જેમ કે તલવાર ઉઠાવવી, અથવા તો એક નિશ્ચિત રીતે વર્તવું. આ દર્શકોને વિષયના પાત્રને ઓળખવામાં મદદરૂપ થવાનું કાર્ય કરે છે, અને પાત્રને આગળ વધવામાં મદદ કરે છે.

 

ઘણી કોમ્પ્યુટર રમતોમાં સમુરાઇ નાયક પણ છે અને ખલનાયક પણ છે, અને વિશિષ્ટપણે [[આરપીજી]], [[યોજના]], [[લડાઈ]], [[સાહસ]] અને [[યુદ્ધ શૈલીની રમતો]]માં જોવા મળી શકે છે.

 

[[Command and Conquer: Red Alert 3]]માં, સમુરાઇને '''શાહી યોદ્ધા''' કહેવાયા છે. તેનું હથિયાર કિરણવાળુ કતાના છે, જે [[સ્ટાર વોર્સ]]ના હથિયાર [[રોશનીવાળી તલવાર]]ને મળતી આવતી છે.

 

{|

| valign="top"

* [[હાટ્ટોરી હાન્ઝો]]

* [[હોજો ઉજીમાસા]]

* [[મીનામોટો નો યોશિતસુન]]

* [[મીનામોટો યોશીઈ]]

|

* [[ઓડા નોબુનાગા]]

* [[સૈટો હાજીમ]]

* [[સાકામોટો રયોમા]]

* [[સનાડા યુકીમુરા]]

* [[શીમાઝુ તકાહીસા]]

* [[શીમાઝુ યોશીહીરો]]

|}

 

'''[[અકિરા કુરોસાવા]] દ્વારા નિર્દેશિત :'''

* ''[[ધ સેવન સમુરાઇ]]''

'''બીજી ફિલ્મો '''

* ''[[સમુરાઇ ટ્રાયોલોજી]]'' - સ્ટાર્સ [[તોશીરો મીફુન]]

* ''[[ટવીલાઈટ સમુરાઇ]]''

* ''[[વેન ધ લાસ્ટ સ્વોર્ડ ઈસ ડ્રાઉન]]''

* ''[[ધ હિડન બ્લેડ]]''

 

* ''[[Ghost Dog: The Way of the Samurai]]''

* ''[[રોનીન]]''

* ''[[ધ વે ઓફ ધ ગન]]''

* ''[[લે સામોરાઈ]]''

* ''[[સમુરાઇ જેક]]''

* ''[[સુમરાય સેન્ટાઈ શીન્કેન્ગર]]''

* ''[[રુરોની કેન્શીન]]''

 

{{wikisourcepar|The Precepts of Kato Kiyomasa}}

{{wiktionary|samurai}}

{{wiktionary|侍}}

{{commonscat|Samurai}}

* [[કેન્ડો]]

* [[કીરી સ્યુટ ગોમેન]]

* [[સમુરાઇની યાદી]]

* [[લોન વુલ્ફ એન્ડ કબ]]

* [[ઓન્ના બુગેઈ-શા]]

* [[પેચીન]]

* [[સૈવા ગેન્જી]]

 

{{reflist}}

 

* [http://www.samurai-archives.com સમુરાઇ આર્કાઇવ્સ, જાપાનના ઇતિહાસનું પૃષ્ઠ ]

* [http://www.sharpblades.net સમુરાઇ તલવાર અને સમુરાઇ સંસ્કૃતિ ]

 

 

{{Link FA|ca}}

[[no:Samurai]]

[[pl:Samuraj]]

[[pt:Samurai]]

[[ro:Samurai]]