ઇથરનેટ: આવૃત્તિઓ વચ્ચેનો તફાવત

Content deleted Content added
લીટી ૨૬:
ઈથરનેટ સ્ટેશનો એકબીજા ને ડેટા પેકેટો મોકલીને વાતચીત કરે છે. તે વ્યક્તિગતરીતે ડેટાના બ્લોકને મોકલે છે. IEEE 802 ના બીજા લેનની માફક દરેક ઈથરનેટને ૪૮-બીટનો Mac Address હોય છે. Mac Addressનો ઉપયોગ ઉદગમ અને નિર્દિષ્ટ એમ બંને સ્થાનને દર્શાવવા થાય છે. ઉદગમ અને નિર્દિષ્ટ સ્થાનના Mac Addressનો ઉપયોગ કરીને ઈથરનેટ લીંક લેવલનું કનેક્શન સ્થાપિત કરે છે. ટ્રાન્સમીશન વખતે રીસીવર નિર્દિષ્ટ સરનામાને ધ્યાનમાં રાખીને ડેટા આગળ મોકલે છે બાકીના સરનામાને નજરઅંદાજ કરે છે. નેટવર્ક એડેપ્ટર બીજા ઈથરનેટ સ્ટેશનના Mac address વાળા પેકેટને સ્વીકાર કરતા નથી. દરેક એડેપ્ટર વૈશ્વિક રીતે અનન્ય સરનામાં થી પ્રોગ્રામ થયેલ હોય છે. ફ્રેમમાં રહેલી Ethertype ફિલ્ડનો ઉપયોગ ઓપેરેટીંગ સિસ્ટમ દ્રારા પ્રાપ્ત (Receiving) સ્ટેશન પર યોગ્ય પ્રોટોકોલ મોડ્યુલ પસંદ કરવા થાય છે. ફ્રેમના પ્રકારથી, ઈથરનેટ ફ્રેમ સ્વ-ઓળખાણ આપનાર બની રહે છે. પોતાને ઓળખવા ફ્રેમ્સ તે જ ભૌતિક નેટવર્ક પર બહુવિધ પ્રોટોકોલોનું મિશ્રણ શક્ય બનાવે છે અને એક કોમ્પ્યુટરને બહુવિધ પ્રોટોકોલનો એક્શાથે ઉપયોગ કરવાની પરવાનગી આપે છે. ઈથરનેટ ટેકનોલોજીનો ક્રમિક વિકાસ પછી પણ બધીજ પેઢીના ઈથરનેટ (શરૂવાતની પ્રાયોગિક આવૃતિઓ છોડીને) સરખીજ બંધારણની ફ્રેમનો ઉપયોગ કરે છે અને એકબીજા સાથે જોડાયેલ બ્રિજથી વાંચી શકે છે.
 
ઈથરનેટની સર્વવ્યાપકતાને લીધે તેના હાર્ડવેર(ઉપકરણો) ની કિમંત ઓછી કરવાને આધાર આપવો જરૂરી છે, તેથી કમ્પ્યુટરના ટ્વીસટેડ પૈરના કેબલના લેન કનેક્ટર(RJ 45) ને સીધું કમ્પ્યુટરના મધર-બોર્ડ જોડે લગાવી ને તેને ઓછી જગ્યામાં સમાવ સાથે તેને વિશ્વાસપાત્ર બનાવ્યું છે.(પહેલા અલગથી નાખેલ નેટવર્ક કાર્ડ PCI સ્લોટમાં હાલી જતા હતા)
 
== માધ્યમની વહેચણી (Shared Media) ==
ઈથરનેટની મૂળ યોજના કો-એક્ષ્કેલ કેબલ નેટને પ્રસારણ માધ્યમ તરીકે (નેટવર્કમાં રહેલા) કમ્પ્યુટરો વચ્ચે વહેચવાનો હતી. આ પ્રક્રિયા રેડીઓ સીસ્ટમમાં વપરાતી સીસ્ટમ જેવી હતી જે ૧૯મી સદીના ભૌતિકશાસ્ત્રના સહિયારા કેબલ દ્રારા કોમ્યુનીકેશન ચેનલ-નેટ Luminiferous aether ને જોડતી હતી. તેથી તેના સંદર્ભથી “ઈથરનેટ” નામનો પ્રયોગ થયો.
અસલ ઈથરનેટનો શેર કો-એક્ષલ કેબલ (માધ્યમ વહેચનાર)ને મકાન કે કેમ્પર્સ ના કમ્પ્યુટરોને જોડવા થયો હતો. આ ગોઠવણી Carrier sense multiple access with collision detection (CSMA/CD) તરીકે ઓળખાઈ છે. કમ્પ્યુટરો જે રીતે ચેનલની વહેચે છે તે રીતે CSMA/CD સંચાલિત થાય છે. આ યોજનાની ટોકન રીંગ કે ટોકન બસની સરખામણીએ સરળ છે. કમ્પ્યુટરો Attachment Unit Interface (AUI) ટ્રાન્સ-રીસીવરથી કનેક્ટ હતા, જે બીજીબાજુ કેબલ સાથે કનેક્ટ હતો. (થીન ઈથરનેટનું પાછળથી નેટવર્ક એડેપ્ટર સાથે સંકલન થયું) આ સમયે નાના નેટવર્કો માટે વાયર ખુબજ વિશ્વાસપાત્ર બન્યા, પણ મોટા ફેલાયેલા નેટવર્ક માટે ભરોસેમંદ ન હતા કારણકે કેબલના કોઈ એક જગ્યાએ થતા ભંગાણથી કે ખરાબ કનેક્ટરથી નેટવર્કનો તે ભાગ (Segment) બિનઉપયોગી થઇ જતો હતો.
૧૯૮૦ના ઉતરાર્ધમાં ૦.૩૭૫ ઇંચ વ્યાસવાળા કો-એક્ષેલ કેબલના ઉપયોગથી ઈથરનેટે 10BASE5 નું અમલીકરણ કર્યું. જે પાછળથી “થીક ઈથરનેટ” કે “થીકનેટ” તરીકે ઓળખાયું. તેના અનુગામી 10BASE2 “થીન ઈથરનેટ” કે “થીનનેટ” તરીકે ઓળખાયા, જેમાં ટેલીવિઝન ના કેબલમાં વપરાતા કેબલનો ઉપયોગ કર્યો જેથી કેબલના સ્થાપનને સરળ અને ઓછી બન્યો. ત્યારથી તમામ સંદેશવ્યવહાર એકજ વાયર પર થતા હોઈ કોઈ એક ગંતવ્ય માટેનો સંદેશ તે કેબલ સાથે જોડાયેલા બધાજ ઉપકરણોને મળે છે. લગતા-વળગતા પેકેટોને નેટવર્ક ઇન્ટરફેસ કાર્ડ આગળ પ્રોસેસ માં મોકલે છે બાકીનાને અવગણે છે. એકજ કેબલના ઉપયોગથી બેન્ડવિથમાં ભાગ પડે છે. દા.ત. જયારે બે સ્ટેશન સાથે વાત કરતા હોય ત્યારે દરેક ઉપકરણને ઉપલબ્ધ બેન્ડ-વિથ અર્ધીજ હોય છે.
કેબલ પર થતા અકસ્માતો (Collisions) ડેટાને ખરાબ કરે છે અને તે ડેટા સ્ટેશને ફરીથી મોકલવો પડે છે આના લીધે થ્રુપુટ ઘટે છે. ખરાબ સંજોગો તેને કહી શકાયકે, જ્યાં ઘણા સક્રિય હોસ્ટ મહતમ લંબાઈ વાળા કેબલ પર જોડાઈને નાની ફ્રેમ પાઠવે (મોકલે) છે ત્યારે અતિશય અથડામણમાં થ્રુપુટ નાટકીય રીતે ઘટે છે. જો કે, ૧૯૮૦ના Xeroxએ કરેલા એક અભ્યાસ મુજબ, તેઓ એ પ્રવર્તમાન ઈથરનેટના સ્થાપન હેઠળ કૃતિમ રીતે સામાન્ય અને ભારે બંને રીતે ભાર આપવામાં આવ્યો રીપોર્ટના દાવા મુજબ લેન પર ૯૮% થ્રુપુટ અવલોકિત કરાઈ. આ રીપોર્ટ વિવાદાસ્પદ બન્યો હતો, નમુના પ્રમાણે અથડામણવાળું નેટવર્ક સામાન્ય નેટવર્કથી ૪૦% થી ઓછી ક્ષમતા ધરાવે છે. પહેલાના ઘણા સંશોધનો CSMA/CD પ્રોટોકોલની બારીકાઇ સમજી શક્યા ન હતા અને ન ક તેની વિગતને સાચી કરવાનું કેટલું અગત્યનું હતું, અને ખરેખર નેટવર્ક્સ મોડેલીંગ માં તે કંઈક અંશે જુદી હતી.