ધીરુભાઈ ઠાકર: આવૃત્તિઓ વચ્ચેનો તફાવત

| language = [[ગુજરાતી ભાષા|ગુજરાતી]]

| nationality = ભારતીય

| signature = Dhirubhai Thaker autograph.svg

| awards = {{plainlist|

એક સર્જકવિશેષ તરીકે મણિલાલ નભુભાઈ દ્વિવેદી અને સ્વરૂપવિશેષ રૂપે સાહિત્યનો ઈતિહાસ — આ બંને વિષયો પર ધીરુભાઈએ એકાધિક ગ્રંથો લખ્યા છે.<ref name="દરજી૨૦૧૭">{{cite book|editor-last1=દવે|editor-first1=રમેશ ર.|editor-last2=દેસાઈ|editor-first2=પારુલ કંદર્પ|title=ગુજરાતી સાહિત્યનો ઇતિહાસ : ખંડ ૬ (૧૮૯૫થી ૧૯૩૫) : ગાંધીયુગીન-અનુગાંધીયુગીન ગદ્યસર્જકો|date=ઓગસ્ટ ૨૦૧૭|edition=ત્રીજી|location=અમદાવાદ|publisher=કસ્તૂરભાઈ લાલભાઈ સ્વાધ્યાયમંદિર, [[ગુજરાતી સાહિત્ય પરિષદ]]|pages=૪૪૩|oclc=52268627|chapter=ધીરુભાઈ પ્રેમશંકર ઠાકર 'સવ્યસાચી'|last=દરજી||first=પ્રવીણ|author-link=પ્રવીણ દરજી}}</ref> મણિલાલ નભુભાઈ વિશેનું તેમનું શોધકાર્ય માન્ય (authentic) અભ્યાસ તરીકે ઓળખવામાં આવે છે.<ref name="વ્હોરા૧૯૮૪">{{cite book|last1=શાસ્ત્રી|first1=વિજય|last2=ગાંધી|first2=ચંદ્રકાન્ત 'સુહાસી'|last3=દેસાઈ|first3=અશ્વિન|title=ગુજરાતનાં ભાષાસાહિત્ય પર આધુનિકીકરણનો પ્રભાવ|year=૧૯૮૭|edition=પ્રથમ|publisher=યુનિવર્સિટી ગ્રંથ નિર્માણ બોર્ડ|location=અમદાવાદ|page=107–108|oclc=22732429}}</ref>

 

 

‘રંગકસુંબી’ (૧૯૬૩), ‘દ્રષ્ટા અને સ્રષ્ટા’ જેવા લેખ-નિબંધસંગ્રહોમાં એમણે કૃતિ કે કર્તા વિશેનાં ચિત્રો હળવી-રસાળ શૈલીમાં ઉપસાવ્યાં છે. ‘સફર સો દિવસની’-ભા.૧-૨- (૧૯૭૭) એમના વિદેશપ્રવાસી રોચક કથા છે. ગુજરાતી અર્વાચીન સાહિત્યનો, નીરક્ષીર દ્રષ્ટિવાળો અને સરળ, મધુર, પ્રવાહી ગદ્યશૈલીમાં લખાયેલો ઇતિહાસ ‘અર્વાચીન ગુજરાતી સાહિત્યની વિકાસરેખા’-ભા.૧-૨ (સંવ.આ.૧૯૮૨) સૌ કોઈ સાહિત્યરસિકો માટે હાથપોથીની ગરજ સારતો નોંધપાત્ર ગ્રંથ છે. વ્યાપકપણે ઉપયોગી નીવડે તેવાં ગુજરાતીની ગદ્યપદ્ય-કૃતિઓનાં અભ્યાસપૂર્ણ આમુખ અને મર્મદ્યોતક ટિપ્પણો સાથેનાં તેમનાં સંપાદનોમાં ‘મણિલાલની વિચારધારા’ (૧૯૪૮), ‘મણિલાલના ત્રણ લેખો’ (૧૯૪૯), ''[[કાન્તા]]'' (૧૯૫૪), ''[[નૃસિંહાવતાર]]'' (૧૯૫૫), ‘ધૂમકેતુ વાર્તાસૌરભ’-ભા.૧-૨ (૧૯૫૫), ‘જયભિખ્ખુ વાર્તાસૌરભ’ (૧૯૫૫), ‘આત્મનિમજજન’ (૧૯૫૯), ‘કરુણપ્રશસ્તિ કાવ્યો’ (૧૯૭૦), ‘મ. ન. દ્રિવેદીનું આત્મવૃત્તાન્ત’ (૧૯૭૯), ‘મારી હકીકત’ (૧૯૮૩), ‘સમાલોચક : સ્વાધ્યાય અને સૂચિ’ (૧૯૮૭) વગેરે મુખ્ય છે. એ જ રીતે ‘આપણાં ખંડકાવ્યો’ (૧૯૫૮) અને ‘ચંદ્રહાસાખ્યાન’ (૧૯૬૧) એમનાં અન્યના સહયોગમાં તૈયાર થયેલાં સંપાદનો છે. ‘અભિનય નાટકો’ (૧૯૬૨) તેમ જ ‘સુદર્શન અને પ્રિયંવદા’ (૧૯૬૨) એમના સંકલનગ્રંથો છે.