સમુરાઇ

Samurai (侍) એ પૂર્વ ઔદ્યોગિક જાપાનના ઉમદા લશ્કરી પદસ્થાન માટેનો શબ્દ છે. અનુવાદક વિલિયમ સ્કોટ વિલ્સન મુજબ : “ ચાઇનીઝમાં, 侍 અક્ષર એ મૂળ રૂપથી એક ક્રિયાપદ છે જેનો અર્થ રાહ જોવી કે પછી સમાજના ઉચ્ચ વર્ગમાં એક વ્યકિતને સાથ આપવો થાય છે, અને આ જાપાનિઝમાં મૂળ શબ્દ સબુરાઉના માટે પણ સત્ય છે. બંને દેશોમાં શબ્દનો અર્થ 'ઉચ્ચ ખાનદાનીમાં નજદીકની હાજરીમાં જેઓ સેવા આપે છે' તેના માટે નામકરણ કરેલું હતું, જાપાનિઝમાં ઉચ્ચારને બદલીને સબુરાઇ કરાયો હતો. વિલ્સન મુજબ, શબ્દ “ સમુરાઇ ” નો સૌથી આરંભિક ઉલ્લેખ કોકીન વકાશું (905-914), જે નવમી સદીના પ્રથમ ભાગમાં પૂર્ણ થયેલ પ્રથમ સાર્વભૌમ કવિતાઓનો સંગ્રહ હતો, તેમાં દેખાયો છે.

બખતરમાં સમુરાઇ, 1860ફેલીસ બીયાટો દ્વારા હાથથી રંગીન કરેલ ફોટોગ્રાફ

1860ની આસપાસના સમુરાઇ

12મી સદીના અંત સુધીમાં, સમુરાઇ લગભગ પૂર્ણ રૂપથી બુશી (武士)નો સમાનાર્થક બની ગયો, અને આ શબ્દ યોદ્ધા વર્ગના મધ્ય અને ઉચ્ચ સેનાના વિભાગ સાથે ખૂબ નજીકથી જોડાયેલો હતો. સમુરાઇ એક બુશીડો કહેવાતા લિખિત નિયમોના સમૂહોને માનતા હતા. તેઓની સંખ્યા જાપાનની વસ્તીના 10% થી ઓછી છે. આજે પણ સમુરાઇ શિક્ષા આ આધુનિક સમાજના દિવસે માર્શલ આર્ટ કેન્ડો જેનો અર્થ તલવારની રીત થાય છે તેમાં જોવા મળે છે.

ઇતિહાસ

લોખંડી હેલ્મેટ અને બખતર સાથે ચમકીલા બ્રોન્ઝના શણગારવાળુ, કોફૂન યુગ, 5મી સદી.ટોકયો રાષ્ટ્રીય સંગ્રહાલય.

663 એ.ડી.માં ટેન્ગ ચાઈના અને શીલાના વિરૂદ્ધમાં હકુસુકીનોઈના યુદ્ધ પછી, જાપાનના પીછેહઠમાં પરિણમી હતી, જાપાન એક વ્યાપક નવરચનામાંથી પસાર થયું. એમાંથી સૌથી મહત્વનું એક 646 એ.ડી.માં પ્રિન્સ નાકા નો ઓઈ (સમ્રાટ ટેન્જી) દ્વારા ઇશ્યૂ કરેલ ટાઇકા સુધારણા હતું. આ આદેશે જાપાની ઉચ્ચતમકુળના શાસનને ટેન્ગ રાજવંશના રાજકીય માળખાં અમલદારશાહી શાસન, સંસ્કૃતિ, ધર્મ અને ફિલસૂફીને ગ્રહણ કરવાની પરવાનગી આપી. 702 એ.ડી.ના ટાઈહો કોડના ભાગરૂપે, અને પછી યોરો કોડના ભાગરૂપે, જનતાએ સમગ્ર જનગણના માટે નિયમિત રૂપથી અહેવાલ આપવો જરૂરી હતો, જેનો રાષ્ટ્ર અનિવાર્ય ભરતી માટેના સંકેત તરીકે ઉપયોગ થતો હતો. કેવી રીતે જનતા વિસ્તરીત છે તેની સમજ મેળવ્યા પછી, સમ્રાટ મોમ્મુએ એક કાયદો પ્રવેશ કર્યો જેના હેઠળ દરેક 3-5 વયસ્ક પુરૂષમાંથી 1 ને રાષ્ટ્ર લશ્કરમા મૂકવામાં આવતો હતો. આ સૈનિકોએ પોતાના ઓજારો મોકલવાના જરૂરી હતા, અને તેના બદલામાં તેઓને કર અને વેરામાંથી મુકિત મળતી હતી. આ શાસક સાર્વભૌમ સરકારના પ્રયત્નોમાંનો એક ચાઇનીઝ પદ્ધતિ પછી ચિત્રાકીંત કરેલ એક સુવ્યવસ્થિત લશ્કર બનાવવાનો પ્રથમ પ્રયત્ન હતો. તેને પછીના ઇતિહાસકારો દ્વારા ગુંદન-સેઈ (軍団制)કહેવાતું હતું અને જેનું ટૂંકું જીવન હતું તેવું માનવામાં આવે છે.

ટાઈહો કોડ એ 12મા ક્રમમાં મોટાભાગના સામ્રાજય શાસકોનું વર્ગીકરણ કર્યું છે, દરેક બે ઉપ-ક્રમમાં વિભાજીત થયેલ છે, પ્રથમ ક્રમ એ સમ્રાટના સૌથી ઉચ્ચ સલાહકાર હોય છે. તેમાંનો 6ઠ્ઠો ક્રમ અને તેના પછીનાનો ઉલ્લેખ “ સમુરાઇ ” તરીકે થયો છે અને જે રોજિંદી ઘટનાઓ સાથેનું કાર્ય કરતા હતા. ભલે આ “ સમુરાઇ ” સરકારી જનતાના સેવકો હતા, પણ આ નામ આ શબ્દ પરથી મેળવવામાં આવ્યું હોય તેવું મનાતું હતું. લશ્કરી પુરૂષોને, જો કે, ઘણી સદીઓ સુધી સમુરાઇ તરીકે ઉલ્લેખ નથી થયો.

પ્રારંભિક હેઈન સમય, 8મી સદીના અંત અને 9મી સદીનો પ્રારંભ, સમ્રાટ કેમ્મુ, ઉત્ત્તરી હોન્સુમાં પોતાના સામ્રાજ્યને મજબુત કરવા અને ફેલાવા માંગતો હતો, પરંતુ તેણે વિદ્રોહી એમીશી લોકો પર કબજો મેળવવા જે સેના મોકલી તે પ્રેરણા અને અનુશાસન ના અભાવે તેમના કાર્યમાં અસફળ રહી. સમ્રાટ કેમ્મુએ સિયેતાઇશોગન નો ખિતાબ征夷大将軍 અથવા શોગનને જાહેર કર્યું, અને એમીશી પર કબજો મેળવવા તાકતવર પ્રાદેશિક જૂથો પર નિર્ભર રહેવાનું શરૂ કર્યું. પહાડી લડાઈ અને તીરબાજી (ક્યુડો) માં નિપુણ એવા આ લડવૈયાઓ સમ્રાટના વિદ્રોહીઓને નમાવવા માટેના પસંદગીદાર હથિયાર બન્યા. જો કે આ લડવૈયાઓ શિક્ષિત હોઇ શકે પરંતુ આ સમયમાં (7મીથી 9મી સદી) શાહી ન્યાયાલય અધિકારીઓ તેમને નિર્દયથી થોડા જ વધુ તરીકે ગણતા હતા.

આખિરકાર, સમ્રાટ કેમ્મુએ તેની સેનાને વિખેરી દીધી, અને તે સમયથી, આ સમ્રાટની સત્તા ધીમે ધીમે ઘટતી ગઈ. જ્યારે સમ્રાટ શાસક હતા, ત્યારે શકિતશાળી ક્યોટોની京都 આસપાસના જૂથોએ પોતાનું સ્થાન મંત્રી તરીકે માની લીધું અને તેમના સંબંધીઓએ ન્યાયાધીશો તરીકે પદ મેળવી લીધું. ઘણા મેજિસ્ટ્રેટોએ પોતાની ધનસંપત્તિ જમા કરવા અને દેવા ચૂકતે કરવા વધારે કર લાદી દીધો, જેના કારણે ઘણા ખેડૂતો જમીન વિનાના થઈ ગયા હતા.

તૈરા શીપનું માસ્ટના ટોચ પર ફેન ખાતે નાસુ નો યોચી તેના પ્રસિદ્ધ શોટ માટે શુટીંગ કરી રહ્યો છે.લટકેલા સ્ક્રોલ પરથી, વોટાનેબ મ્યુઝીયમ, ટોટ્ટોરી પ્રીફેકચર, જાપાન.

સુરક્ષિત કરારો અને રાજકીય લગ્નોથી, તેઓએ રાજકીય સત્તા હાંસિલ કરી, જે ધીરે ધીરે આગળ જઈ પારંપારીક કુળશાસન બની.

થોડાક સમૂહો મૂળરૂપથી ખેડૂતો દ્વારા બનાવવામાં આવ્યા હતા, જેમને સામ્રાજ્ય મેજિસ્ટ્રેટો, જે તેમને જમીનનું સંચાલન કરવા અને કર ઉઘરાવવા મોકલતા હતા, તેઓએ પોતાની રક્ષા કરવા માટે હથિયાર હાથમાં લીધા હતા. આ સમૂહો એ વધારે શકિતશાળી સમૂહોની સામે પોતાની રક્ષા કરવા માટે મૈત્રી-જોડાણ બનાવ્યા હતા, અને મધ્ય હેઈન સમય-ગાળા સુધી તેઓએ લાક્ષણિક જાપાની બખતર અને શસ્ત્રો અપનાવી લીધા હતા, અને બુશીદો ના સિદ્ધાંતો, તેઓની નૈતિક કોડને છોડી દીધા હતા.

સમુરાઇ યોદ્ધાઓ પોતાને “ ધ વે ઓફ ધ વોરિયર ” અથવા બુશીદોના શિષ્યો તરીકે વર્ણવતા હતા. જાપાની શબ્દકોશ દ્વારા બુશીદોને શોગકુકન કોકુગો ડેજીટેન જેનો અર્થ “ એક એકમાત્ર સિદ્ધાંત (રોન્રી) જે મુરોમાચી (ચૂસેઇ) સમયથી યોદ્ધા વર્ગમાં ફેલાયેલો હતો ” તરીકે પરિભાષીત કરવામાં આવ્યો. આરંભિક સમયથી જ સમુરાઇ માને છે કે યોદ્ધાની રાહ તેના માસ્ટરના સમ્માન, ફરજોને મહત્વ આપનારી અને મૃત્યુ સુધી વફાદાર જ હોય છે.

13મી સદીમાં, હોજો શીગેટોકી (1198-1261 એ.ડી.) એ લખ્યું હતું : 'જ્યારે કોઈ સરકારી રૂપથી અથવા પોતાના માસ્ટરના દરબારમાં સેવા કરતું હોય તો તેણે સો કે હજાર લોકોનો વિચાર ના કરવો જોઇએ, પરંતુ માત્ર પોતાના માસ્ટરના મહત્વને ધ્યાનમાં રાખવું જોઇએ.'

1979ના તેના હોજો વિશેના નિબંધમાં, ડો કાર્લ સ્ટીનસ્ટ્રુપે 13મી અને 14મી સદીના યોદ્ધા લેખોને (ગુન્કી) ને ધ્યાનમાં લીધા “ બુશીને તેમના કુદરતી મૂળતત્વ, યુદ્ધ, તેમના સદગુણો જેમ કે બેપરવાહ બહાદૂરી, ભીષણ કૌટુંબિક ગર્વ, અને સ્વાર્થહિન, તેજ સમયે માસ્ટર અને મનુષ્યના વિચાર વિનાની આત્મનિષ્ઠ)નું ચિત્રાંકન કર્યું. ”

સામન્ત સ્વામી જેમ કે શીબા યોશિમાસા (1350-1410 એ.ડી.) જણાવે છે કે એક યોદ્ધા પોતાના લશ્કરી નેતા અથવા તો સમ્રાટની સેવામાં એક ગર્વપૂર્ણ મૃત્યુ માટે આગળ જુએ છે : 'એ એક અફસોસની બાબત છે કોઈ મૃત્યુની સામે તે ક્ષણ ને જવા દે.... પ્રથમ, વ્યકિત કે જેનો વ્યવસાય હથિયાર ચલાવવાનો છે, તેણે વિચારવું જોઈએ અને પછી, પોતાની પ્રસિદ્ધિ માટે જ નહીં પરંતુ તેના હાથ નીચેના લોકો માટે તેણે તેના પર અમલ કરવો જોઈએ. તેણે તેનું એકમાત્ર જીવનને વ્હાલું કરી પોતાના નામને કાયમ માટે કલંકિત કરવું ના જોઈએ...કોઈનો મુખ્ય ઉદ્દેશ ક્યાં તો તેના સમ્રાટના ભલા માટે અથવા તો કોઇ લશ્કરી સેનાપતિના કોઈ મોટા ઉત્ત્તરદાયિત્યમાં પોતાનું જીવન સમર્પિત કરી દેવું જોઈએ. એ અચૂક પણે તેનાથી નીચેના લોકો માટે ખૂબ મહાન યશની વાત હશે.

1582માં એક યુદ્ધમાં તેના નેતા માટે હાર્યા પછી, જનરલ આકાશી ગીડાયુ સેપ્પુકુ કરવા માટે તૈયારી કરી રહ્યો છે.તેણે ત્યારે જ તેના મૃત્યુની કવિતા લખી.

1412 એ.ડી.માં, ઈમાગવા સદાયોએ તેના ભાઈને, ઠપકો આપતો અને પોતાના માસ્ટર પ્રત્યેની ફરજોના મહત્વ પર ભાર આપતો પત્ર લખ્યો હતો. ઈમાગવાની તેના જીવનભર દરમિયાન લશ્કરી અને પ્રશાસકિય નિપુણતાનું સંતુલન રાખવા માટે પ્રશંસા થઈ હતી અને તેના લેખો પણ ખૂબ ફેલાયા. આ પત્રો ટોકુગાવા યુગના કાયદાઓના કેન્દ્ર બન્યા અને પારંપારિક જાપાનીઓ માટે બીજા વિશ્વયુદ્ધ સુધી જરૂરી અભ્યાસ બન્યાં :

First of all, a samurai who dislikes battle and has not put his heart in the right place even though he has been born in the house of the warrior, should not be reckoned among one's retainers....It is forbidden to forget the great debt of kindness one owes to his master and ancestors and thereby make light of the virtues of loyalty and filial piety....It is forbidden that one should...attach little importance to his duties to his master...There is a primary need to distinguish loyalty from disloyalty and to establish rewards and punishments.

તે જ રીતે, સામન્ત સ્વામી ટકેડા નોબુશીગ (1525-1561 એ.ડી.) એ જણાવ્યું : 'નાની કે મોટી બંને બાબતોમાં, કોઈએ પણ તેના માસ્ટરના આદેશનું ઉલ્લંઘન ન કરવું જોઈએ...કોઈએ પણ માસ્ટર પાસેથી ભેટ કે જાગીરની માંગણી ના કરવી જોઈએ...માસ્ટર તેની જોડે અવ્યવહારિક વર્તન કરે તેને લક્ષમાં લીધા વિના, તેને અસંતુષ્ટ ન લાગવું જોઈએ...હાથ નીચેના માણસે તેનાથી ઉચ્ચના નિર્ણયોની અવગણના ના કરે.'

નોબુશીગના ભાઈ ટકેડા શીંજેન (1521-1573 એ.ડી.) એ આને મળતું જ નિરીક્ષણ કર્યું : “ કોઈ જે એક યોદ્ધાના ઘરમાં જન્મ્યું હોય, ભલે ને તેનો ગમે તેવો ક્રમ કે વર્ગ હોય, પ્રથમ તો તેણે પોતાનો પરિચય વફાદારીમાં લશ્કરી અસાધારણ કાર્યો અને પરાક્રમો કરનાર વ્યકિત તરીકે જ કરવો પડે...બધા જાણે છે કે જો કોઈ માણસ પોતાના માતા-પિતા તરફ ઋણ ધર્મ પરાયણતાને નહીં રાખે, તો તે સ્વામી પ્રત્યે પણ પોતાની ફરજ ને પણ ટાળી શકશે. તે પ્રકારનું ટાળવું નો અર્થ માનવતા તરફ બિનવફાદાર થાય. આથી તેનો પુરૂષ ‘ સમુરાઇ ’ કહેવા યોગ્ય નથી.

સામન્ત સ્વામી અસાકુરા યોશિકેજ (1428-1481 એ.ડી.) એ લખ્યું : 'અસાકુરાની જાગીરમાં, કોઈ વંશાગત મુખ્ય સુરક્ષા કરનાર નિર્ધારિત ના હોવો જોઇએ. વ્યકિતની નિમણૂક તેની કાબેલિયત અને વફાદારી મુજબ કરવી જોઇએ.' અસાકુરાએ એ પણ નીરિક્ષણ કર્યું કે તેના પિતાની સફળતાઓ યોદ્ધા અને સામાન્ય લોકો જે ડોમેઇનમાં રહેતા હોય તેના સારા-દયાભાવના કારણે મેળવી. તેમની સત્યતા દ્વારા, 'બધા જ તેમના માટે પોતાના જીવ કુરબાન કરવા તૈયાર હતા અને બધા તેમના રાષ્ટ્રમિત્ર હતા.

કાટો કિયોમાસા સેનગોકુ યુગના સૌથી શકિતશાળી અને સારા પ્રસિદ્ધ સ્વામીઓમાંથી હતા. કોરિયાના આક્રમણ (1592-1598) દરમિયાન તેમણે મોટાભાગના જાપાનના મુખ્ય સમૂહોનું સેનાપતિ કર્યું હતું. એક હાથ-પુસ્તકમાં તેમને સંબોધ્યું હતું કે “ બધા સમુરાઇઓ, તેમના ક્રમને લક્ષમાં લીધા સિવાય ” તેના શિષ્યોને કહેતા કે યોદ્ધાની તેના જીવનમાં એકમાત્ર ફરજ “ નાની અને મોટી તલવારો પકડી લેવી અને મૃત્યુ પામવું ” છે. તે તેના શિષ્યોને હુકમ કરતો કે લશ્કરી કલાસિકોનો અભ્યાસ કરવા વધારેને વધારે પ્રયાસ મૂકવા કહેતો હતો, ખાસ કરીને તેઓ જે વફાદારી અને સંટાનીય ધર્મપરાયણતાને સંબંધિત હતા. તે તેના લખાણ માટે ખૂબ જાણીતા હતા :

“ જો કોઈ વ્યકિત દરરોજ બુશિદોની બાબતોમાં નીરિક્ષણ નહીં કરે, તો તેના માટે બહાદુરીથી મરવું અને મર્દાની મૃત્યુ મેળવવી અઘરી બની જશે. માટે આ ખૂબ આવશ્યક છે કે આ યોદ્ધાના ધંધાનો પ્રભાવ તેના મગજમાં સારી રીતે પાડે. ”

નાબેશીમા નાઓશીગે (1538-1618 એ.ડી.) એ બીજો સેનગોકુ દાઇમ્યો હતો જે કોરિયામાં કાટો કિયોમાસાની સાથે સાથે લડયો હતો. તેણે જણાવ્યું કે એક પુરૂષ માટે ખૂબ શરમજનક વાત છે કે તેણે તેની ફરજની રાહમાં એક પણ વખત તેની જાન જોખમમાં નથી નાખી, ભલે ને ગમે તે તેનો ક્રમ હોય. નાબેશીમાના શબ્દો તેના પુત્ર અને પૌત્રને પણ મળ્યા હશે અને માટે તે સુનેટોમો યામામોટોના હાગાકુરે માટેના આધાર બન્યા હશે. તે “ સમુરાઇનો રસ્તો તેની નિર્ભયતામાં છે. દશ માણસ અથવા વધારે તેવા પુરૂષને મારી નથી શકતા ” કહેવા માટે ખૂબ જાણીતા છે.

1561નું કવાનાકાજીમાનું યુદ્ધ

તોરી મોટોટાડા (1539-1600) એ ટોકુગવા લેયાસુની સેવામાં રહેતા સામાન્તી સ્વામી હતા. સેકીગહારાના યુદ્ધની પૂર્વસંધ્યાએ, તે સ્વૈચ્છિક રૂપથી વોનાશ તરફ જતા ફુશીમી મહેલમાં પાછળ રોકવા માટે તૈયાર થયા, જ્યારે તેમના સ્વામી પૂર્વમાં આગળ વધ્યા. તોરી અને તોકુગાવા બંને સંમત થયા હતા કે મહેલ અરક્ષણીય હતો. તેના સ્વામી માટેની વફાદારીના કાર્યમાં, તોરીએ પાછળ રહેવાનું પસંદ કર્યું, તે અને તેના માણસો અંત સુધી લડયા કરશે તેવી પ્રતિજ્ઞા કરી. જેવી રીત હતી, તેમ તોરીએ પ્રતિજ્ઞા લીધી કે તેઓ તેને જીવતો પકડી નહીં શકશે. આ નાટકીય છેલ્લા મુકામે, 2000 માણસોની રક્ષકસેના દસ દિવસ માટે ઈશીદા મીત્સુનારીના 40,000 યોદ્ધાની ભારી સેના સામેના જબરદસ્ત વિષમતાઓની સામે બંધાઈ રહી. [http://74.125.93.104/search?q=cache:Mr-4Ma_JxJAJ:se1.isn.ch/serviceengine/FileContent%3FserviceID%3D47%26fileid%3DA2ACEFA7-841A-1AB5-38EF-4F01450AC856%26lng%3Den+http://se2.isn.ch/serviceengine/FileContent%3FserviceID%3D23%26fileid%3DA2ACEFA7-841A-1AB5-38EF-4F01450AC856%26lng%3Den&cd=1&hl=en&ct=clnk&gl=us&client=firefox-a મરતી વખતે તેણે તેના પુત્ર તડામાસાને આખરી વાકય કહ્યું, તેણે લખ્યું કે :

'કોઇપણ સંજોગોમાં શર્માવું અને મૃત્યુને ટાળવી આ એક યોદ્ધાની (એટલે કે બુશીડો) રાહ નથી જે નિશ્ચિત રૂપથી મહત્વપૂર્ણ નથી. એ કહ્યા વગર સત્ય છે કે પોતાના માસ્ટરના ભલા માટે જીવન ત્યાગ કરવો એ અપરિવર્તિત સિદ્ધાંત છે. માટે હું આ દેશના બીજા બધા યોદ્ધાઓથી આગળ વધવા સક્ષમ હોવો જોઈએ અને મારા માસ્ટરના ભલમનસાઇના ભલા માટે મારુ જીવન સમર્પિત કરવું એ મારા પરિવાર માટે ગર્વની વાત છે અને ઘણા વર્ષોથી મારી સૌથી જોશીલી ઈચ્છા પણ હતી.'

એવું કહેવાય છે કે બંને માણસો અલગ થતી વખતે ખૂબ રડ્યા હતા, કારણ કે બંને જાણતા હતા હવે પછી તે એકબીજાને પાછા જોઈ શકશે નહીં. તોરીના પિતા અને દાદાએ પણ તેના પહેલા તોકુગાવાને સેવા આપેલી અને તેનો પોતાનો ભાઈનું યુદ્ધમાં મૃત્યુ થયું હતું. તોરીના આ કાર્યએ જાપાની ઇતિહાસનો વિષય જ બદલી નાખ્યો. લેયાસુ તોકુગાવાએ પછી સફળતાપૂર્વક સેના ઊભી કરી અને સેકીગહારા પર વિજય મેળવ્યો.

હાગાકુરે ના અનુવાદક, વિલ્યમ સ્કોટ વિલ્સને યામામોટો સિવાયના પણ સમૂહમાં યોદ્ધાના મોત પર ભાર મૂકવાના ઉદાહરણોનું નિરીક્ષણ કરેલું : 'તે (તકેડા શીનજેન) યોદ્ધા તરીકે ખૂબ કડક શિષ્ટાચાર હતો, અને હાગાકુરે માં બે લડવૈયાઓની પ્રસ્તુતિને સંબંધિત એક આદર્શનીય વાર્તા છે, ના તો એટલે કે તેઓ લડયા હતા પરંતુ એ કારણે કે તેઓ મોત સુધી ના લડયા.'

તકેડા શીનજેન (1521-1573) નો દુશ્મન યુસુગી કેનશીન (1530-1578) હતો; જે એક મહાન શેનગોકુ યુદ્ધ સ્વામી ચીની લશ્કરી અભ્યાસમાં સારી રીતે નિપૂણ, અને જેને “ યોદ્ધાની રાહ એટલે મૃત્યુ ” ની વકીલાત કરેલી. જાપાની ઇતિહાસકારો ડેઇસેટઝ ટેઇટારો સુઝુકીએ યુસુગીના વિચારોનું વર્ણન “ ઝેન અને જાપાનીઝ સંસ્કૃતિ ” (1959) માં કર્યું છે :

“ તેઓ જે જીવ આપી દેવામાં અને મૌતને આલિંગન કરવામાં અરુચિત છે તેઓ સાચા લડવૈયા નથી... દૃઢતાથી વિજયના વિશ્વાસથી યુદ્ધભુમિ પર જાઓ, અને જે કઈ પણ હોય પણ એક પણ ઘા વિના તમે ઘરે પાછા ફરશો. લડાઈમાં મરી જ જવાના સંકલ્પ સાથે પૂરી રીતે રોકાયેલા રહો, અને તમે જીવતા રહેશો; યુદ્ધમાં જીવતા રહેવાની ઈચ્છા રાખશો તો ચોક્કસપણે તમે મોતને ભેટશો. જ્યારે તમે ઘર છોડતા નક્કી કરો કે પાછા ઘરે નથી આવવું, તો તમે પાછા ઘરે સુરક્ષિત ફરશો; જ્યારે તમે પાછા ફરવાનો વિચાર કરતા હશો ત્યારે તમે પાછા નહીં ફરી શકશો. તમે એવું વિચારવામાં ખોટા ના હોઇ શકો કે વિશ્વ એ હંમેશા ફેરફાર માટે છે, પરંતુ યોદ્ધા આ પ્રકારના વિચારોથી આનંદિત ના થવા જોઈશે, કારણ કે તેનું નસીબ હંમેશા નિશ્ચિત જ હોય છે. ”

સમુરાઇ સીર્કા 1890નું હાથથી રંગીન કરેલ આલ્બમ પ્રિન્ટ

પરિવાર જેમ કે ઈમાગાવા, યોદ્ધાના આદર્શોના વિકાસમાં ખૂબ પ્રભાવશાળી રહ્યા હતા અને ઘણા બીજા સ્વામીઓ દ્વારા તેમના જીવનભર દરમિયાન વ્યાપકરૂપથી લખવામાં આવેલા હતાં. ઈમાગાવા સદાયોના લેખો ખુબ સન્માનીય હતા અને તોકુગાવા લેયાસુની નજરે જાપાની ફયુડેલ કાયદા સંગ્રહિત ૨૦૧૨-૧૦-૨૧ ના રોજ વેબેક મશિનના સ્ત્રોત તરીકે હતા. આ લેખો એ બીજા વિશ્વ યુદ્ધ સુધી પારંપારિક જાપાનીઓ માટે જરૂરી અભ્યાસ હતા.

તેના પુસ્તક “ જાપાની સંસ્કૃતિ ” (2000)માં, ઇતિહાસકાર એચ. પૌલ વેર્લીએ ઈસાઈ નેતા સેન્ટ. ફ્રાન્સિસ ઝેવિયર (1506-1556) દ્વારા કરાયેલ જાપાનના વર્ણનની નોંધ કરી છે : 'એવો દુનિયામાં કોઈ દેશ નથી જે મોતથી નથી ડરતો.' ઝેવિયર લોકોની રીતભાત અને સમ્માનનું વધુ વર્ણન કરે છે : “ મારી રુચિ એ હતી કે એવા દુનિયામાં કોઈ લોકો નથી જે તેમના સમ્માન માટે જાપાની કરતા વધારે અત્યોપચારિક હોય, કારણ કે તેઓ એક પણ અપમાન કે ક્રોધમાં બોલાયેલ એક શબ્દને પણ મૂકી નથી શકતા. ” ઝેવિયરે 1549-1551 નો સમય જાપાનીઓને ઈસાઈ ધર્મમાં પરિવર્તિત કરવા માટે ત્યાં ગાળ્યો હતો. તેમણે એ પણ નીરિક્ષણ કર્યું : “ જાપાનીઓ ચાઈના, કોરિયા, તર્નેટ અને બીજા ફિલીપાઈન્સના આજુબાજુના દેશોના લોકો કરતા ઘણા વધારે બહાદુર અને વધારે લડાકુ છે. ”

ડિસેમ્બર 1547માં, ફ્રાન્સિસ મલાક્કામાં (મલેસિયામાં) હતા અને ગોવા (ઈન્ડિયા) પાછા જવા માટે રાહ જોતા હતા, જ્યારે તે ઓછા ક્રમના સમુરાઇ જેનું નામ અંજિરો (શકયતા છે “ યાજિરો ” લખાતુ હોય) ને મળ્યા. અંજિરો કોઈ મહાન પુરૂષ કે પછી કોઈ બુદ્ધિમાન વ્યકિત ન હતા, પરંતુ તેણે ઝેવિયરને પ્રભાવિત કરી દીધા, કારણ કે ચર્ચમાં ઝેવિયર જે કંઈ પણ કહેતા તેની તે ધ્યાનથી નોંધણી લેતો હતો. ઝેવિયરે જાપાનના ભાગોમાં જવાનો નિર્ણય લીધો કારણ કે આ ઓછા ક્રમના સમુરાઇએ તેમને પોર્ટુગીસ ભાષામાં ખાતરી કરાવી હતી જાપાની લોકો ખૂબ શીક્ષિત હતા અને શીખવા માટે ઉત્સુક છે. તેઓ ખૂબ મહેનતુ હતાં અને અધિકારીઓ માટે સન્માન ધરાવતાં હતાં. તેઓના કાયદા અને રિવાજોમાં, તેઓ કોઈ કારણથી પછાત રહ્યા છે, અને ઈસાઈ ધર્મનો વિશ્વાસ તેઓને સચ્ચાઈથી મનાવશે તો તેઓ તેનો સ્વીકાર મોટા પાયે કરશે.

12મી સદી સુધી, 7મી અને 9મી સદીમાં ચાઈનાથી કોન્ફયુસિયાનિઝમના સામાન્ય પ્રવેશના કારણે અને સામ્રાજ્ય ન્યાયાલય સાથે તેમની અનુભવિત જરૂરિયાતોની વાત કરવા માટેના પ્રતિકારરૂપે સમુરાઇનો ઊંચો વર્ગ ખૂબ શિક્ષિત હતો, જેમની લગભગ હેઈન સમયથી શિક્ષા અને સંસ્કૃતિ પર એકાધિકાર છે. તેના પરિણામે તેઓ શાહીપણા માટે વધારે સંસ્કારી કાબેલિયેતોની ઈચ્છા ધરાવે છે.

ઉદાહરણો જેમ કે તૈરા તાડાનોરી (એક સમુરાઇ જે હૈકી મોનોગતારીમાં દેખાય છે) પ્રસ્તુત કરે છે કે યોદ્ધાઓ તે કલામાં આદર્શનીય બનવું અને તેમાં વધારે નિપુણ બનવા ઈચ્છતા હતા.

તાડાનોરી પેન અને તલવાર સાથેની તેના કૌશલ્ય માટે અથવા તો “ બન એન્ડ ધ બુ ”, લડવાની અને શીખવાની સમન્વય માટે પ્રસિદ્ધ હતાં. સમુરાઇ સંસ્કારી અને શિક્ષિત હોવાનું મનાતું હતું, અને પ્રાચીન કહેવા “ બન બુ રયો ડો ”ô (文武両道, સાહિત્ય કલા, મિલિટરી કલા, બંને રીતે) અથવા “ સુમેળ રીતે પેન અને તલવાર ” નું આદર કરતા હતા. ઈડોના સમય સુધીમાં, જાપાન એ યુરોપ કરતા વધારે સાક્ષરતાનું પ્રમાણ ધરાવતાં હતાં. ઈડોના સમય સુધીમાં, જાપાન એ યુરોપ કરતા વધારે સાક્ષરતાનું પ્રમાણ ધરાવતાં હતાં.

પુરુષોની સંખ્યા જેમણે હકીકતમાં આદર્શ હાંસિલ કર્યું અને પોતાનું જીવન જીવ્યું તે ખૂબ વધારે હતું. યોદ્ધા માટેનો પ્રારંભિક શબ્દ, “ ઉરુવાશી ”, એ કાનજી સાથે લખવામાં આવેલો જે સાહિત્ય અભ્યાસ “ બન 文” અને મિલિટરી કલા “ બુ 武” ના શબ્દોનું મિશ્રણ છે, અને જેનો હૈકી મોનોગતારી (12મી સદીના અંત) માં પણ ઉલ્લેખ કરાયો છે. હૈકી મોનોગતારી શિક્ષિત કવિ-તલવારધારી વ્યકિતના આદર્શ વિષે તૈરા નો તાડાનોરીના મૃત્યુને જણાવી ઉલ્લેખ કરે છે.

Friends and foes alike wet their sleeves with tears and said,

What a pity! Tadanori was a great general,

pre-eminent in the arts of both sword and poetry.

તેના પુસ્તક “ આઇડલ્સ ઓફ ધ સમુરાઇ ” માં અનુવાદક વિલિયમ સ્કોટ વિલ્સન જણાવે છે : 'હૈકી મોનોગતારીના યોદ્ધાઓ પછીની પેઢીના શિક્ષિત યોદ્ધાઓ માટે આદર્શનું કામ કર્યું અને તેમના દ્વારા ચિત્રિત કરવામાં આવેલા આદર્શો પણ પહોંચ બહારના નતા માનવામાં આવતા. ઉપરથી, આ આદર્શો ઝડપભેર યોદ્ધા સમાજના ઉચ્ચ સોપાનકમાં કરાયા અને જાપાની શસ્ત્રધારી પુરૂષ માટે ઉચિત સ્વરૂપ તરીકે ભલામણ કરવામાં આવ્યા. હૈકી મોનોગતારીની સાથે, સાહિત્યમાં જાપાની યોદ્ધાઓની છબી તેની પૂર્ણ પરિપકવતાએ પહોંચી.' વિલ્સને પછી વિવિધ યોદ્ધાઓના લેખોનું અનુવાદન કર્યું છે જેમણે હૈકી મોનોગતારીને તેમના પાલન કરવા માટેના પુરૂષોના ઉદાહરણ તરીકે ઉલ્લેખ કર્યો છે.

13મી સદી પછી ઘણી સંખ્યામાં યોદ્ધાઓએ આ આદર્શ પર લેખ લખ્યા. મોટાભાગના યોદ્ધાઓ આ આદર્શને ઈચ્છતા અથવા તો અનુસરતા નહીં તો આ સમુરાઇ સેનામાં એકતા કયારની નહીં રહી હોત.

કામાકુરા બાકુફુ અને સમુરાઇનો ઉદય

જાપાની સમુરાઇ બખતર (ઓ-યોરોઇ) (તોસેઈ ગુસોકુ, હાચીસુકા સમૂહનું)

મૂળરૂપ સમ્રાટ અને ઉચ્ચ વર્ગના લોકો આ યોદ્ધાઓને નિયુકત કરતા હતા. સમય જતા, પ્રથમ સમુચ્ચય શાસિત સંસ્કાર સ્થાપવા તેઓએ જરૂરી માનવ શકિત, સાધન સંપત્તિ અને રાજકીય સમર્થન એક બીજા સાથે મૈત્રી સંધી કરી જમા કરી દીધું.

જેવી આ પ્રાદેશિક સમૂહોની શકિત વધી, તેઓનો મુખ્ય એ સમ્રાટનો દૂરનો સંબંધી જ પ્રતીકરૂપે રહેતો, અને ઘણા ઓછા સભ્યો એ કયાં તો ફુજીવારા, મીનામોટો અથવા તૈરા સમૂહોના હતા.

ભલે ને મૂળરૂપથી પ્રાંતિય ક્ષેત્રોમાં મેજિસ્ટ્રેટ તરીકે નિશ્ચિત ચાર વર્ષ માટે મોકલવામાં આવેલ, ટોરયો એ જ્યારે તેમની મુદ્દત પૂરી થઇ ગઇ ત્યારે રાજધાની પાછી આપવાની ના પાડી, અને તેમના પુત્રો તેમના સ્થાને ઉત્ત્તરાધિકારી બન્યા અને ચાલુ જ રહ્યા જેથી સમૂહોએ આખા જાપાનમાં મધ્ય અને પછીના હેઈન સમયમાં બાગીઓ મૂકી દીધા.

1185માં સમુરાઇએ દન-નો-ઉરાનું નૌસેના યુદ્ધ લડયું. તેમના વિકસિત લશ્કરી અને આર્થિક શકિતના કારણે, યોદ્ધાઓ આખિરકાર ન્યાયાલયના રાજકારણમાં નવી સેના બની. હેઈન સમયના અંતમાં તેમની હોગેનમાં સંડોવણીએ તેમની શકિતને વધારે મજબૂત કરી, અને અંતમાં દુશ્મનો મીનામોટો અને તૈરા સમૂહોએ એકબીજા સાથે 1160ના હૈજી રિબેલિયનોમાં સામનો કર્યો.

વિજેતા, તૈરા નો કિયોમોરી, શાહી સલાહકાર બન્યા, અને આ જગ્યાને હાંસિલ કરનાર પ્રથમ યોદ્ધા હતા. તેમણે પછી કેન્દ્ર સરકારના નિયંત્રણ પર કાબૂ મેળવી લીધો, પ્રથમ સમુરાઇ શાસીત સરકારની સ્થાપના કરી અને સમ્રાટને શોભાની મૂર્તિ તરીકે નિર્વાસિત કર્યાં.

જો કે, જ્યારે તૈરા સમૂહ પછીના ઉત્ત્તરાધિકારી, ધ મીનામોટો, સાથે તુલના કરીએ ત્યારે તૈરા સમૂહ પણ ખૂબ રૂઢીવાદી હતા, અને તેના લશ્કરી બળને વધારવા અને મજબૂત કરવાની જગ્યાએ, તૈરા સમૂહ તેમની સ્ત્રીઓના લગ્ન સમ્રાટો સાથે કરાવતા અને સમ્રાટ થકી નિયંત્રણ રાખતા હતા.

ધ તૈરા અને ધ મીનામોટો વચ્ચે ફરી 1180માં સંઘર્ષ થયો, ગેમ્પી યુદ્ધ શરૂ કરી જે 1185 માં સમાપ્ત થયું. વિજયી મીનામોટો નો યોરીતોમો કુળશાસન પર સમુરાઇની સર્વોચ્ચતાની સ્થાપના કરી. 1190માં, તેમણે કયોટોની મુલાકાત લીધી અને 1192માં સેઈ ટાઈશોગન બન્યા, અને કામાકુરા શોગુનેટ અથવા તો કામાકુરા બકુફુ ની સ્થાપના કરી. કયોટો પરથી રાજ કર્યા વગર, તેમણે કામકુરામાં, તેમની શકિતના આધાર પાસે, શોગુનેટ ગોઠવ્યો. “ બકુફુ ” નો અર્થ “ તમ્બુ સરકાર ” થાય, લશ્કરી સરકાર તરીકે બકુફુની પ્રતિષ્ઠા મુજબ, સૈનિકો જ્યાં રહેતા હશે ત્યાં શિબિરમાંથી લેવામાં આવ્યો.

સમય જતા, શકિતશાળી સમુરાઇ સમૂહો યોદ્ધા શ્રેષ્ઠતા બન્યા, અથવા તો “ બ્યુક ”, જે કુળશાસન ન્યાયાલયમાં ફકત નામમાત્ર રૂપે જ હતા. જ્યારે સમુરાઇઓએ ઉચ્ચતમ કુળ શાસનના મનોરંજન જેમ કે સુલેખન, કવિતા અને સંગીતને ગ્રહણ કરવાનું શરૂ કર્યુ, થોડા ન્યાયાલય ઉચ્ચતમ કુળોએ પણ સમુરાઇ રિવાજોને ગ્રહણ કરવાનું શરૂ કરી દીધું. વિવિધ સમ્રાટો દ્વારા વિવિધ સાજીશો રચાઈ હોવા છતાં અને ટૂંકા ગાળાના શાસન હોવા છતાં, સાચી સત્તા તો શોગુન અને સમુરાઇના હાથમાં જ ત્યાં સુધી હતી.

આશીકાગા શોગુનેટ

જાપાન પર મોંગલોના આક્રમણ દરમિયાન, સમુરાઇ સ્યુનાગા મોંગલોનો સામનો.મોકો શ્યુરાય ઈકોટોબા (蒙古襲来絵詞) સિરકા 1293.

વિવિધ સમુરાઇ સમૂહોએ કામાકુરા અને આશીકાગા શોગુનેટસ દરમિયાન સત્તા માટે ખૂબ સંઘર્ષ કર્યો.

13મી સદીમાં ઝેન બુદ્ધ ધર્મ સમુરાઇમાં ખૂબ ફેલાયો અને તેમને આચરણના માપદંડા નક્કી કરવા ખાસ કરીને મૃત્યુ અને હત્યાના ડરથી મુકત થવામાં મદદ કરી, પરંતુ સાધારણ જનસંખ્યામાં, પવિત્ર ભૂમિ બુદ્ધ ધર્મને ખુબ સમર્થન મળ્યું.

1274માં, મોંગલ સ્થાપિત ચાઈનાની યુઆન સામ્રાજ્યએ જાપાનમાં ઉત્તર કયુશુ પર આક્રમણ કરવા 40,000 સૈનિકો અને 900 જહાજોની સેનાને મોકલી. જાપાન પાસે આ ભયનો સામનો કરવા માત્ર 10,000 સમુરાઇઓની હાજરી હતી. આક્રમિક સેન્યને આ સમગ્ર ચઢાઈ દરમિયાન ખૂબ મોટા વાવાઝોડાએ સતાવ્યા હતા, તેઓને ખૂબ ભારે નુકસાન થયું જેથી બચાવકર્મીઓને ખૂબ મદદ મળી. આખરે યુઆન સેનાને પાછી બોલાવવામાં આવી અને આક્રમણને પડતું મૂકાયું. મોંગલ આક્રમણખોરોએ નાના બોમ્બનો ઉપયોગ કર્યો હતો, જે જાપાનમાં બોમ્બ અને ગનપાઉડરનો લગભગ પ્રથમ દેખાવ હતો.

જાપાની બચાવકર્મીઓને એક પુન: આક્રમણની શકયતાની ખબર પડી ગઈ, અને તેમણે 1276માં હકાટા ખાડીની આજુબાજુ મોટા, પત્થરી અવરોધના નિર્માણની શરૂઆત કરી. 1277માં પૂર્ણ થયેલ, આ દિવાલ ખાડીની સીમાની આજુબાજુ 20 કિ.મી. સુધી લાંબી છે. મોંગલોની સામે આને એક મજબૂત બચાવ મુદ્દાનું કામ કર્યું હશે. મોંગલોએ આ વિવાદને કૂટનીતીરૂપથી 1275થી 1779 સુધી શાંત કરવાના પ્રયત્નો કર્યા પરંતુ દરેક દૂત જેને જાપાન મોકલવામાં આવેલ તેને ફાંસી આપવામાં આવતી. આણે જાપાની ઇતિહાસમાં સૌથી પ્રસિદ્ધ વિવાદમાંના એક વિવાદના મંચ તરીકે આકૃતિ આપી.

1281માં, 140000 સૈનિકો અને 5,000 જહાજો સાથેની યુઆન સેના ફરીથી જાપાન પર આક્રમણ કરવા માટે હાજર થઈ ગયા. જાપાની સેનાના 40,000 સૈનિકો દ્વારા નોર્ધર્ન કયુશુને બચાવી લેવાયું. જ્યારે એક પ્રચંડ વાવાઝોડુ નોર્ધર્ન કયુશુ ટાપુ સાથે અથડાયું ત્યારે મોંગલ સેના હજૂ તેના જહાજો પર અવતરણ સંચાલન માટેનું આયોજન કરતી હતી. પ્રચંડ વાવાઝોડા દ્વારા પહોંચાડાયેલા નુકસાન અને દુર્ઘટનાઓ, અને પછી જાપાનીઓનું હકાટા ખાડી અવરોધ દ્વારા બચાવકાર્યના પરીણામે મોંગલોએ પાછી તેમની સેનાને બોલવી લીધી.

સમુરાઇ અને હકાટા ખાતે રક્ષણાત્મક દિવાલ.મોકો શ્યુરાય ઈકોટોબા (蒙古襲来絵詞) સિરકા 1293.

1274ના ગાજવીજ સાથેનો વરસાદ અને 1281ના પ્રચંડ વાવાઝોડાએ જાપાનના સમુરાઇ બચાવકર્મીઓને મોંગલ આક્રમણકારો મોટી સંખ્યામાં હોવા છતાં પાછા હટાવવામાં મદદ કરી. આ વાવાઝોડું પછીથી કામી-નો-કાઝે તરીકે જાણીતી થઈ, જેનો શાબ્દિક અર્થ અનુવાદ “ દેવોના પવન ” થાય છે. આને ઘણી વખત સાધારણરૂપે ’દિવ્ય પવન’ તરીકે પણ અનુવાદન કરાય છે. કામી-નો-કાઝે ઇસ્ટર પહેલાંના ચાલીસ દિવસના ઉપવાસનું પર્વના વિશ્વાસ માટે એવી જાપાની માન્યતા છે કે તેઓની જમીન એક દૈત્ય અને અલૌકિક શકિતની સુરક્ષા હેઠળ હતી.

14મી શતાબ્દીમાં, એક લુહાર જેનું નામ મસામુને હતું, તેણે તલવારના ઉપયોગ માટે નરમ અને કઠણ સ્ટીલ ધાતુનો એક બે-સ્તરીય ઢાંચો બનાવ્યો. આ ઢાંચાએ ઘણો સુધરેલ કાપવાની શકિત અને ક્ષમતા આપી, અને તેની ઉત્પાદન પ્રૌદ્યોગિકે જાપાની તલવારોને (કટાના), પૂર્વ-ઔદ્યોગિક પૂર્વી એશિયાના સૌથી શકિતશાળી હાથના હથિયાર તરીકે ઓળખાણ આપી. આ પ્રૌદ્યોગિકતાથી બનેલી ઘણી તલવારોને પૂર્વી ચાઈના દરિયા પર નિર્યાત કરવામાં આવી, થોડી તલવારોએ દૂર ભારત સુધી આવી.

વારસદારની સમસ્યાઓ કૌટુંબિક ઝગડાઓનું કારણ બની કેમ કે વિપરીત પણે 14મી શતાબ્દી પહેલાં કાયદા દ્વારા નિર્દિષ્ટ ઉત્તરોત્તરના વિભાગ હોવા છતાં પણ આદિપુરષ સામાન્ય બની ગયા હતા. અંદર અંદર લડવાનું ટાળવા, પાડોશી સમુરાઇ પ્રદેશ પર આક્રમણો સામાન્ય થઈ ગયા હતા, અને સમુરાઇમાં ઝગડા થવા એ કામાકુરા અને આશીકાગા શોગુનેટસ માટે એક કાયમી સમસ્યા હતા.

સેનગોકુ જીદાઇ (“ લડતા રાજ્યોનો સમય ”) સમુરાઇ સંસ્કૃતિના નબળાપણાથી ઓળખાતો થઈ ગયો સાથે લોકો જે બીજા સામાજિક સંસ્તરમાં જન્મ્યા હતા, અને પોતાની ઓળખાણ યોદ્ધા તરીકે કરાવતા અને માટે ડી ફેકટો સમુરાઇ બન્યા. આ ઉપદ્રવિત સમયમાં, બુશીદો નૈતિકતા જન આદશોને નિયંત્રણ અને કાયમ રાખવા માટેના મહત્વના પરિબળ બન્યા.

જાપાની યુદ્ધોની રણનીતિ અને ટેકનોલોજી 15મી અને 16મી શતાબ્દીમાં ઝડપભેર સુધર્યા. આશીગરુ ('લાઇટ-ફૂટ', તેમના હળવા બખતરના કારણે) કહેવાતા મોટી સંખ્યામાં પગપાળા સૈનિકોનો ઉપયોગ નમ્ર યોદ્ધાઓની રચના અથવા નાગાયારી (લાંબુ ચાકુ) અથવા (નાગીનતા) સાથેના સામાન્ય લોકોનો પણ ઘોડસવારીની શાળામાં ઘોડેસવારો સાથે મળીને પ્રવેશ કરાયો હતો. યુદ્ધ સંગ્રામમાં તૈયારી કરતા લોકોની સંખ્યાની સીમા હજારોથી લાખોની હતી.

નંન્બાન (પશ્ચિમી) શૈલીના સમુરાઇ કયુરાસ, 16મી સદી.

1543માં ચીની સમુદ્રી ચાંચીયા જહાજો થકી પોર્ટુગીઝ દ્વારા જુની તોપો, છરાવાળી બંદુકોને લાવ્યા, અને જાપાનીઓ એને એક દશકમાં ભેગી કરવામાં સફળ રહ્યા. સ્વાર્થીઓના ટોળાઓ સાથે જુની તોપોના મોટા પાયે ઉત્પાદને મહત્વની ભૂમિકા ભજવવાની શરૂ કરી.

સામન્તી સમયના અંત સુધીમાં, ઘણા લાખો અગ્નિ-હથિયાર જાપાનમાં અસ્તિત્વ પામ્યા અને યુદ્ધમાં ભારી 100,000 થી પણ વધારે સંખ્યાની સેનાઓ યુદ્ધમાં ભીડાયા. તુલનાત્મકરૂપે, યુરોપની સૌથી મોટી અને સૌથી વધુ શકિતશાળી સેના બની, જેની સામે સ્પેનીસ, પાસે તો થોડા હજાર અગ્નિ હથિયાર હતા અને ફકત 30,000 ટુકડીઓને એકત્રિત કરી શકે.

1590માં, અને ફરી 1598માં, ટોયોટોમી હાઈડેયોશીએ ચાઈના唐入り પર આક્રમણ કરવાનું નક્કી કર્યું અને 160000 ખેડૂતો અને સમુરાઇની સેનાને કોરિયા મોકલી. હાઇડેયોશીનું કોરિયા પર આક્રમણ, 朝鮮征伐). તોપો ચલાવવાની નિષ્ણાતતાનો લાભ લઈને જાપાની સમુરાઇ યુદ્ધ લગભગ જીતી જવાના હતા, પરંતુ મીંગ ચીની ટુકડીઓના પ્રવેશના કારણે એવું કરવામાં અક્ષમ રહ્યા. આ યુદ્ધના સૌથી વધુ પ્રસિદ્ધ સમુરાઇ સેનાપતિઓમાં થોડા કાટો કિયોમાસા, કોનીશી યુકીનાગા અને શીમાઝુ યોશીહીરો હતા.

સામાજિક ગતિશીલતા વધારે ઉચ્ચ થતી હતી, અને પ્રાચીન શાસન પ્રણાલી ભાંગી પડી હતી અને પ્રભાવિત ક્ષેત્રોમાં એક મોટી લશ્કરી અને વહીવટી સંગઠન કાયમ કરવાની સમુરાઇને જરૂરિયાત ઊભી થઈ હતી. મોટાભાગના સમુરાઇ પરિવારો જે 19મી શતાબ્દીમાં જીવંત રહ્યા તેઓ મૂળ આ યુગના છે, પોતાને પ્રાચીન ચાર શાહી સમૂહો, મીનામોટો, તૈરા, ફુજીવારા અને તાચીબાનામાંના કોઈ એક સમૂહના વંશ તરીકે જાહેર કરે છે. આમ છતાં, મોટાભાગના કિસ્સાઓમાં આ સાબિત કરવું અઘરું છે.

આ પણ જુઓ: Nanban trade period

ઓડા, ટોયોટોમી અને ટોકુગાવા

ઓડા નોબુનાગા એ નગોયા પ્રદેશ (જેને એક વખત ઓવારી પ્રાન્ત કહેવાતું) ના ખૂબ પ્રસિદ્ધ નેતા હતા અને આ સેનગોકુ સમયના સમુરાઇના અસાધારણ ઉદાહરણ હતા. તે થોડા વર્ષો પહેલા આવ્યા, અને પોતાના શિષ્યોને અનુસરવા માટેનો માર્ગ તૈયાર કર્યો, એક નવા બકુફુ (શોગુનેટ) હેઠળ જાપાનનું પુન: એકીકરણ કર્યું.

ઓડા નોબુનાગાએ સંગઠન અને યુદ્ધ રણનિતીના ક્ષેત્રોમાં સુધારા કર્યાં, ભારે માત્રામાં તોપોનો ઉપયોગ કર્યો, વાણિજ્ય અને ઉદ્યોગ વિકસાવ્યો અને નવીનતાઓને ભંડાર બનાવ્યો. એક પછી એક વિજયોએ તેમને આશીકાગા બાકુફની સમાપ્તી સમજવા અને બુદ્ધ સંતોના લશ્કરી શકિતઓને નિશસ્ત્ર કરવા માટે સક્ષમ કર્યા, જેણે સદીઓ સુધી જનસાધારણ વચ્ચે વ્યર્થ સંઘર્ષ ભડકાવેલા. બુદ્ધ મંદિરોના “ અભ્યારણો ” પરથી હુમલો કરી, જે યુદ્ધ નેતા અને સમ્રાટ જે તેમને કાબૂમાં લાવવાનો પ્રયત્ન કરતો તેમના માટે સતત પરેશાન બની ગયા હતા. જ્યારે તેમનો એક સેનાપતિ, અકેચી મીત્સુહાઈડ, તેની સેના સાથે તેમની સામે થઈ ગયો ત્યારે 1582માં તે મૃત્યુ પામ્યા.

1615માં રોમમાં, સમુરાઇ હસેકુરા સુનેનાગા, કોલ-બોર્ગીસ, રોમ.

મહત્વપૂર્ણપણે, ટોયોટોમી હાઈડેયોશી (નીચે જુઓ) અને ટોકુગાવા લેયાસુ, જેમણે ટોકુગાવા શોગુનેટની રચના કરી, તે નોબુનાગાના વફાદાર શિષ્યો હતા. હાઈડેયોશીનો નોબુનાગાના ઉચ્ચ સેનાપતિઓમાંના એક અનામી ખેડૂતે ઉછેર કરેલો અને લેયાશુએ તેનું બાળપણ નોબુનાગા સાથે વિતાવ્યું હતું. હાઈડેયોશીએ મીટસુહાઈડને એક મહિનાની અંદર જ હરાવી દીધો અને મીટસુહાઈડના વિશ્વાસઘાત સાથે બદલો લઈ નોબુનાગાના સાચા ઉત્તરાધિકારી તરીકે માનવામાં આવ્યો.

આ બંને નોબુનાગાના પૂર્વ પરાક્રમોની બક્ષીસ પામેલ હતા જેના પર એક એકત્રિત જાપાન ઊભું થયું અને એક કહેવત પણ છે : “ એકીકરણ એ એક ચોખાની કેક છે; ઓડાએ તેને બનાવી. હસીબાએ આકાર આપ્યો. અને છેલ્લે, લેયાશુએ તેને ચાખી હતી. ” (હાશીબા એ પારિવારિક નામ છે જેનો ટોયોટોમી હાઈડેયોશી ઉપયોગ કરતો હતો તે દરમિયાન તે નોબુનાગાનો શિષ્ય હતો.)

ટોયોટોમી હાઈડેયોશી, જે 1586માં ગ્રાન્ડ મિનિસ્ટર બન્યા, જે પોતે એક ગરીબ ખેડૂત પરિવારના પુત્ર હતા, જેણે એક કાયદાની રચના કરી, જેથી સમુરાઇ સમાજ કાયમી રૂપથી અને વાંરસાગત રૂપથી નિયમિત થઈ જાય, અને બિન સમુરાઇ પર શસ્ત્રો લેવા માટે પાબંદી ફરમાવી, જેથી તે પોઇન્ટ સુધી જાપાનના સામાજિક ગતિશીલતાને સમાપ્ત કરે, જે મેઈજી બળવાખોરો દ્વારા ઈડો શોગુનેટના સમાપ્તિ સમય સુધી રહી.

આની નોંધ કરવી મહત્વપૂર્ણ છે કે સમુરાઇ અને બિન સમુરાઇ વચ્ચેના તફાવતો એટલા અસ્પષ્ટ હતા કે 16મી સદી દરમિયાન, મોટાભાગના પુખ્ત પુરૂષો કોઈપણ સામાજિક વર્ગના (નાના ખેડૂતોના પણ) ઓછામાં ઓછા એક લશ્કરી સંગઠન, જે તેમના પોતાના હોય, તેની સાથે જોડાયેલ હતા અને હાઈડેયોશીના શાસન દરમિયાન અને પહેલાં પણ યુદ્ધોમાં ફરજ બજાવતા. એવું કહી શકાય કે “ સર્વેના વિરુદ્ધ સર્વે ” જે સ્થિતિ એક સદી સુધી કાયમ રહી.

17મી શતાબ્દી પછી અધિકૃત સમુરાઇ પરિવારો એ હતા જેઓએ નોબુનાગા, હાઈડેયોશી અને લેયાસુને અનુસરવાનું નક્કી કર્યું. શાસન પ્રણાલી વચ્ચેના બદલાવ દરમિયાન મોટી લડાઈઓ થઈ અને મોટી સંખ્યામાં હારેલા સમુરાઇનો વિનાશ થઈ ગયો, રોનીન થઇ ગયા અથવા સામાન્ય જનસાધારણ દ્વારા શોષી લેવાયા.

ટોકુગાવા શોગુનેટ

હાનાબુસા ઈત્ચો (1652-1724) દ્વારા, ચાલતા સમુરાઇ પાછળ ગૂલામ આવતા હતા.

ટોકુગાવા શોગુનેટ દરમિયાન, સમુરાઇ યોદ્ધા કરતા વધારેને વધારે દરબારી, અમલદાર અને વહીવટકાર બન્યા. પ્રારંભિક 17મી સદીથી કોઈપણ યુધ્ધ સંગ્રામ વગર, ટોકુગાવા યુગ દરમિયાન (ઈડો સમય પણ કહેવાય છે), સમુરાઇએ ધીમે ધીમે તેમનું લશ્કરી કાર્ય ગુમાવ્યું.

ટોકુગાવા યુગના અંત સુધીમાં, સમુરાઇ શાહી અમલદાર દાઇમ્યો માટેના, તેમના દાઇશો સાથે, લાંબી અને ટૂંકી સમુરાઇની તલવારોની જોડ (સીએફ. કટાના અને વાકીઝાશી), જે રોજિંદા જીવનમાં વપરાતા હથિયાર કરતા વધારે શકિતનું સંકેતાત્મક પ્રતીક બન્યું.

તેઓને હજી પણ કોઈપણ સામાન્યજન જે વ્યવસ્થિત સમ્માન ના બતાવતો હોય તેણે કાપી નાખવાનો અધિકાર (કિરિ સ્યુટ ગોમેન ) છે,斬り捨て御免 પરંતુ કેટલી હદ સુધી આ અધિકારનો ઉપયોગ થયો તે હજી અજાણ છે. જ્યારે કેન્દ્રીય સરકારે દાઇમ્યોને તેમના હથિયાર સાથે તેમની શક્તિને બળપૂર્વક ઓછી કરી, ત્યારે બેરોજગાર રોનીન સામાજીક સમસ્યા બન્યા.

એક સમુરાઇ અને તેના નેતાની (સામાન્ય રીતે દાઇમ્યો) વચ્ચેના સૈદ્ધાન્તિક કર્તવ્ય જેનપેઇ યુગથી ઈડો યુગ સુધી વધ્યા. તેઓ કોન્ફ્યુસિયસ અને મેન્સીયસ (સીએ 550 બી.સી.) ના શિક્ષણથી તેઓ ખૂબ મક્કમપણે પ્રભાવિત થયા હતા, જે શિક્ષિત સમુરાઇ વર્ગ માટે આવશ્યક વાંચન હતા. ઈડો સમય પહેલાં ઘણા પ્રભાવશાળી નેતાઓ અને પરિવારો દ્વારા બુશીદોને નિશ્ચિત સ્વરૂપ અપાયું હતું. બુશીદો આદર્શનીય હતું, અને તે 13મી શતાબ્દીથી 19મી શતાબ્દી સુધી ઉચિતપણે એકસમાન રહ્યું - બુશીદોના આદર્શોએ યોદ્ધા વર્ગના સામાજિક વર્ગ, સમય અને ભૌગોલિક સ્થાનને શ્રેષ્ઠ બનાવ્યા હતા.

13મી શતાબ્દીની પહેલાં બુશીદોને સમુરાઇ જેમ કે ઈમાગાવા રયોશન દ્વારા નિશ્ચિત સ્વરૂપ અપાયું હતું. સમુરાઇ વર્ગના આચરણ બીજા સામાજિક વર્ગો માટે આદર્શ સ્વરૂપ આચરણનું કાર્ય કરતા હતા. તેમના હાથમાં સમય આવતા, સમુરાઇ વધારે સમય બીજી રુચિઓમાં ફાળવતા હતા જેમ કે વિદ્યાવાન બનવું.

આધુનિક જાપાનમાં બુશીદો પોતે હવે કંઈ વધારે ધ્યાન ખેંચે એવું નથી રહ્યું, જો કે તેના થોડા ઘણા આદર્શો અને અધ્યાપનો જીવંત રહ્યાં.

આધુનિકરણ

મુખ્ય લેખ: Late Tokugawa shogunate

1864 માં શોગુન સમુરાઇ ટુકડીઓ (લંડન ન્યૂઝ દ્વારા પ્રકાશિત).

સ્વ. ટોકુગાવા શોગુનેટ, 1866 દરમિયાન, બે તલવારધારી સમુરાઇ પશ્ચિમી કપડાઓમાં.

આ સમય સુધીમાં, મૃત્યુની રાહને અને ઉત્સુકતાને 1853ની ઉગ્ર જાગ્રતતા દ્વારા ગ્રહણ લાગી ગયો હતો, જ્યારે કોમોડોર મેથ્યુ પેરીના યુ.એસ. નૌસેનાના ભારી સ્ટીમ જહાજોએ એક સમયની પ્રબળ અલગતાની રાષ્ટ્રીય નીતિના લીધે વિસ્તૃત વ્યાપાર લાદયો. તેના પહેલાં થોડા બન્દરગાહ શહેર, શોગુનેટના કડક નિયંત્રણ હેઠળ પશ્ચિમી વ્યાપારમાં ભાગ લેવા માટે સક્ષમ હતા અને તેના પછી, તે મોટાભાગે ફ્રાન્સીસ્કેન્સ અને દોમિનીકન એક બીજા વિરુદ્ધ કરવાના વિચાર પર આધારિત હતા (સંકટકાલિન તોપોની ટેકનોલોજીના આદાન-પ્રદાનમાં, જે પાછળથી ક્લાસિકલ સમુરાઇની પડતીનું મુખ્ય યોગદાન હતું).

1854થી, સમુરાઇ સેના અને નૌસેનાને આધુનિક કરાયા. એક નૌસેના પ્રશિક્ષણ શાળાની સ્થાપના 1854માં નાગાસાકીમાં કરાઇ હતી. નૌસેના વિદ્યાર્થીઓને ઘણા વર્ષો માટે પશ્ચિમી નૌસેનાની શાળાઓમાં અભ્યાસ કરવા માટે મોકલવામાં આવ્યા, અને વિદેશ-શિક્ષિત-ભવિષ્યના નેતાઓની, જેમ કે એડમાઇરલ ઈનોમોટો, પરંપરા શરૂ કરી.

ફ્રેન્ચ નૌસેનાના ઈજનેરોને નૌસેના આયુધશાળાને બાંધવા માટે રોકવામાં આવ્યા હતાં, જેમ કે યોકોસુકા અને નાગાસાકી. 1867માં ટોકુગાવા શોગુનેટના અંત સુધીમાં, શોગુનની જાપાની નૌસેના ફલેગશીપ કેયો મારુ ની સાથે આઠ પશ્ચિમી શૈલીના સ્ટીમ યુદ્ધ જહાજોની પહેલેથી માલિક હતી, જેમનો ઉપયોગ પશ્ચાત શાહી સેનાની વિરુદ્ધમાં બોશીન યુદ્ધમાં એડમાઇરલ ઇનોમોટોના નેતૃત્વ હેઠળ કરાયો હતો. એક ફ્રેન્ચ મિલિટરી મીસન ટુ જાપાન (1857)ની સ્થાપના બકુફુની સેનાને આધુનિક કરવાની મદદ કરવા માટે કરાઇ હતી.

મૂળ સમૂરાયનો અંતિમ દેખાવ 1857માં દેખાયો હતો જ્યારે ચોસુ અને સતસુમા પ્રાન્તોના સમુરાઇએ બોશીન યુદ્ધ (1868-1969) માં સમ્રાટના શાસનના તરફેણમાં શોગુનેટ ચેનાઓને હરાવી હતી. આ બંને પ્રાન્તો દાઇમ્યોની ભૂમિમાં હતી જેને સેકિગહારાના યુદ્ધ (1600) પછી લેયાસુને સોંપવામાં આવી હતી.

1860 સુધી ટોકુગાવા શોગુનેટ પણ જાપાનથી અલગ થઈ ગયા.

પતન

બોશીન યુદ્ધ સમય દરમિયાન, સિર્કા 1867, સત્સુમા સમૂહના સમુરાઇ. ફેલીસ બીયાટો દ્વારા હાથથી રંગીન કરેલ ફોટોગ્રાફ

સમ્રાટ મેઇજીએ 1873માં વધારે આધુનિક, પશ્ચિમી શૈલીવાળી, અનિવાર્ય સેનાની તરફેણમાં માત્ર આ હથિયાર બંધ સેના હોવાના સમુરાઇ અધિકારને નાબુદ કર્યો. સમુરાઇ હવે શીઝોકુ બન્યા士族 જેમણે તેમનો કેટલોક પગાર કાયમ રાખ્યો, પરંતુ જાહેરમાં કતાના પહેરવાના હકને પછી તેમનું અપમાન કરનારા સાધારણ વ્યકિતને ફાંસી આપવાના હકની સાથે નાબુદ કર્યા.

સો વર્ષો સુધી પોતાની પ્રતિષ્ઠા, સત્તા અને તેમની જાપાનની સરકાર રચવાની કાબિલયતને માણ્યા પછી આખિરકારે સમુરાઇનો અંત આવ્યો. જો કે, લશ્કરી વર્ગ દ્વારા રાજ્ય પર શાસનનો હજી સુધી અંત નહતો આવ્યો.

એક આધુનિક જાપાન કેવું હોવું જોઈએ, તેની પરિભાષા કરતા, મેઇજી સરકારના સભ્યોએ યુનાઈટેડ કિંગડમ અને જર્મનીના પગલાઓને અનુસરવાનો નિર્ણય લીધો, જે 'ઉમરાવ વર્ગની સેવા કરવાની' વિભાવના પર આધારિત દેશો છે. સમુરાઇ નવા ઓર્ડર હેઠળ રાજકીય બળ ન હતાં.

19મી સદીના અંતમાં મેઇજી સુધારણા સાથે, સમુરાઇના વર્ગને નાબુદ કર્યો, અને પશ્ચીમી શૈલીની રાષ્ટ્રીય સેનાની સ્થાપના કરી હતી. શાહી જાપાની સેના અનિવાર્ય હતી, પરંતુ ઘણા સમુરાઇ સ્વૈચ્છિકપણે સૈનિકો બન્યા અને ઘણા અધિકારીઓ તરીકે પ્રશિક્ષિત થવા આગળ આવ્યા હતા. ઘણા શાહી લશ્કરી અધિકારીઓનો વર્ગ સમુરાઇ મૂળનો હતો અને તેઓ ખૂબ પ્રેરિત, શિસ્ત અને અપવાદરૂપે પ્રશિક્ષિત હતા.

સૈગો તાકોમોરી (પશ્ચીમી કપડામાં બેઠેલા), 1877 સત્સુમા બળવાખોરો દરમિયાન, અધિકારીઓથી ઘેરાયેલા, સમુરાઇ પહેરવેશમાં.લે મોન્ડે, 1877 માં સમાચાર લેખ

છેલ્લો સમુરાઇ સંઘર્ષ, વિવાદ્યરીતે 1877માં, સતસુમા બળવાખોરોના શીરોયામાના યુદ્ધ દરમિયાન થયો હતો. આ સંઘર્ષ ગ્રમ્ય ટોકુગાવા શોગુનેટને હરાવવાના પહેલાના વિદ્રોહમાં તેની ઉત્પતિ હતી, જેના લીધે મેઇજી પુન:સ્થાપનાનું નિર્માણ થયું.

નવી રચાયેલી સરકારે, સતસુમાના સમાવેશ સાથે, સમાન્તી અધિકારક્ષેત્રની સત્તાને ઘટાડવાના હેતુથી ઘણા મૂળભૂત બદલાવોની સ્થાપના કરી, અને સમુરાઇ પ્રતિષ્ઠાનું વિલયન થયું. આના પરિણામે આખિરકાર અપરિપકવ વિદ્રોહ, સૈગો તાકામોરીના નેતૃત્વ દ્વારા થયો.

સમુરાઇ એ ઘણા પ્રારંભિક આદાન-પ્રદાનીય વિદ્યાર્થીઓ હતા, અને સીધા રૂપથી ન હતા કારણ કે તેઓ સમુરાઇ હતા, પરંતુ ઘણા સમુરાઇ સાક્ષર અને સારા-શિક્ષિત વિદ્યાવાન હતા. આમાના કેટલાક આ આદાન-પ્રદાનીય વિદ્યાર્થીઓએ ઉચ્ચ શિક્ષણ માટે ખાનગી શાળાઓની સ્થાપના કરી, જ્યારે ઘણા સમુરાઇએ લેખક અને સંવાદદાતા બનવા અને અખબાર કંપનીઓને સ્થાપિત કરવા માટે બંદુકોને છોડી હાથમાં પેન પકડી, અને બીજા સરકારી નોકરીમાં દાખલ થયા.

તેના પછી માત્ર નામ શીઝોકુ જ અસ્તિત્વમાં રહ્યું. બીજું વિશ્વ યુદ્ધ જાપાને હાર્યા પછી, આ નામ શીઝોકુ 1 જાન્યુઆરી 1947ના કાયદા હેઠળ અસ્તિત્વમાં ના રહ્યું.

પશ્ચિમી સમુરાઇ

બોશીન યુદ્ધઇ (1869) દરમિયાન સમુરાઇ તરીકે શોગુન માટે લડતા ફ્રાન્સના નૈસેનાના અધિકારી યુજેન કોલાચે.

અંગ્રેજ નાવિક અને સાહસકાર વિલિયમ એડમ્સ (1564-1620) સમુરાઇનો હોદ્દો મેળવવાવાળા પહેલા વિદેશી જણાતા હતા. શોગુન ટોકુગાવા લેયાશુએ પોતાને સમુરાઇના અધિકાર પ્રસ્તુત કરતી બે તલવારો સાથે રજૂ કર્યા અને આદેશ આપ્યો કે વિલિયમ એડમ્સ જે નાવિક છે તે મૃત્યુ પામ્યા અને મિયુરા અનજીન三浦按針 એક સમુરાઇનો જન્મ થયો હતો. એડમ્સે હતામોટો ની (બનેરમેન) પણ ઉપાધિ મેળવી છે, જે એક ઉચ્ચ પ્રતિષ્ઠા પદ છે જે શોગુનના દરબારમાં પ્રત્યક્ષ હાજર રહેતા હજુરિયા હતા. તેમને વિશાળ પ્રમાણમાં આમદની આપવામાં આવતી હતી : “ સેવા માટે જે હું કરું છું અને દરરોજ કરું છું, સમ્રાટની સેવામાં નિયુકત થયેલ છું, અને સમ્રાટે મને જીવન આપ્યું છે ” (પત્રો). તેને હેમીમાં逸見 એક જાગીર, આજની તારીખમાં યોકોસુકા શહેરની સીમામાં આપવામાં આવી છે, 'એંસી કે નેવું ખેડૂતો સાથે જે મારા ગુલામ કે નોકર હશે' (પત્રો). તેની જાગીરની મૂલ્ય 250 કોકુ (ચોખામાં જમીનની આવકનું માપદંડ જે લગભગ પાંચ બુશેલ બરાબર થાય) કિંમત અંકાય છે. તેણે અંતમાં લખ્યું, “ ભગવાને મને ઘણી તકલીફો પછી આ બધુ મેળવી આપ્યું છે ” (પત્રો) જેનામાં તેનો અર્થ સંકટમય-થયેલી મુસાફરી જેણે પ્રારંભમાં તેમને જાપાન લાવી દીધા, થી છે.

જાન જુસ્ટન વેન લોડેનસ્ટેઇજીન (1556?-1623?), એડમ્સના એક ડચ સહકર્મી, તેમના ખરાબ ભાગ્યની ડે લાઈફડે જહાજમાં જાપાન સુધીની મુસાફરી, તેને સરખા વિશેષ લાભ ટોકુગાવા ઈયાસુ દ્વારા આપવામાં આવી હતી. એવું દેખાય છે કે જુસ્ટન સમુરાઇ બન્યા અને તેમને ઈડોમાં લેયાસુના મહેલમાં રહેઠાણ આપવામાં આવેલું હતું. આજે, આ પ્રદેશ ટોકયો સ્ટેશનના પૂર્વમાં બહારની બાજુ છે જેને યાઇશુ (八重洲) તરીકે જાણીતું છે. યાઈસુ એ ડચના પુરૂષનું જાપાની નામ યોયુસુ (耶楊子)નું સંયોજન છે. સામાન્ય પણે એડમ્સની જેમ, જુસ્ટનને પણ રેડ સીલ જહાજ (朱印船) આપી, જાપાન અને ઈન્ડો-ચાઈના વચ્ચે વ્યાપાર કરવાની પરવાનગી આપવામાં આવી હતી. બટાવીયાથી પાછા ફરતી વખતે જુસ્ટનનું જહાજ ભૂગ્રસ્ત થઈ જતા તેઓ ડૂબી ગયા.

બોશીન યુદ્ધ (1868-1869) દરમિયાન પણ ફ્રેન્ચ સૈનિકો દક્ષિણી દાઇમ્યોના વિરુદ્ધ શોગુનની સેનામાં જોડાયા, મેઇજી સમ્રાટની પુન:સ્થાપનામાં સહયોગી બન્યા. એવું અભિલિખિત છે કે ફ્રેન્ચ નૌસેનાના અધિકારી યુજીન કોલાચેએ તેના જાપાની હથિયારવાળા ભાઈઓ સાથે મળીને સમુરાઇ પહેરવેશમાં લડયા હતા. તે જ સમયે, પર્શિયન એડવર્ડ રકેનેલે લશ્કરી આદેશકાર અને હથિયારોના દલાલ તરીકે ઐઝુ ભુસ્પતિમાં સેવા આપેલી. તેમને જાપાની નામ હીરામાત્સુ બુહેઈ (平松武兵衛) આપવામાં આવેલું હતું, જે દાઇમ્યોના નામ મત્સુદૈરાનો વિપરીત શબ્દ છે. હિરામત્સુ (સ્કેનેલ) ને તલવાર રાખવાનો અધિકાર આપવામાં આવેલો, તેમ જ વાકામત્સુના મહેલમાં રહેઠાણ, એક જાપાની પત્ની, અને પગારદારો આપવામાં આવેલ. ઘણા સમકાલ ઉલ્લેખોમાં, તેનું ચિત્રાંકન જાપાની કીમો, ઓવરકોટ અને તલવારો સાથે પશ્ચિમી સવારી કરવા માટેનું ટ્રાઉઝર અને જોડા પહેરેલ રૂપે થયું છે.

સંસ્કૃતિ

સદીઓ માટે શાહી કુળશાસનની હકિકત ના કારણે, સમુરાઇએ પોતાની સંસ્કૃતિને વિકસિત કરી જે જાપાનની સમગ્ર સંસ્કૃતિને પ્રભાવિત કરતી હતી. સમુરાઇ સાથે જોડાયેલી સંસ્કૃતિ જેમ કે ચ્હા સમારોહ, મોનોક્રોમ ઇન્ક ચિત્રકારી, ચટ્ટાનીય બગીચા અને કવિતાઓ 1200-1600 સદીઓ સુધી યોદ્ધા સમર્થકો દ્વારા ગ્રહણ કરવામાં આવેલું. આ કાર્યાન્વિતઓ ચીની કલાઓ પાસેથી ગ્રહણ કરવામાં આવેલી. ઝેન સંતોએ જાપાન સાથે પોતાનો પરિચય કરાવ્યો અને તેમને તેમના શકિતશાળી યોદ્ધા સર્વોત્કૃષ્ટતાના કારણે ઉન્નતિ કરવાની પરવાનગી મળી. મ્યુસો સોસેકી (1275-1351) એક ઝેન સંત હતા જે બંને સમ્રાટ ગો-ડેઈગો અને સેનાપતિ આશીકાગા તકાઉજી (1304-58)ના સલાહકાર હતા. મ્યુસો તેમ જ બીજા સંતો જાપાન અને ચાઈના વચ્ચેના રાજકીય અને સાંસ્કૃતિક રાજદૂતનું કાર્ય કરતા હતા. મ્યુસો વિશિષ્ટ રૂપથી તેની બગીચાની શૈલી માટે ખૂબ જાણીતા હતા. કલાના બીજા આશીકાગા સમર્થક યોશીમાસા હતા. તેમના સાંસ્કૃતિક સલાહકાર, ઝેન સંત ઝિયામીએ ચ્હા સમારોહની શરૂઆત કરી. પહેલાં, ચ્હાનો ઉપયોગ પ્રાથમિકરૂપથી બુદ્ધ સંતો ચિંતન કરતી વખતે જાગૃત રહેવા માટે કરતા હતા.

શિક્ષણ

સામાન્યરૂપે, કાન્જીમાં સમુરાઇ, કુળશાસન, અને પાદરીઓનું ખૂબ ઉચ્ચ સાક્ષરતાનું પ્રમાણ હતું. હાલના અભ્યાસે બતાવ્યું છે કે સમાજના બીજા વર્ગો કરતાં કાન્જીમાં સાક્ષરતા પહેલાં સમજવામાં આવેલી તેના કરતા થોડી ઘણી વધારે હતી. ઉદાહરણરૂપે, ન્યાયાલયના દસ્તાવેજો, જન્મ અને મરણ અહેવાલો અને લગ્ન અહેવાલો જે કામાકુરા સમયમાં ખેડૂતો દ્વારા રજૂ કરવામાં આવેલા, જે કાન્જીમાં બનાવવામાં આવેલા હતા. કાન્જી સાક્ષરતા પ્રમાણ અને ગણિતના કૌશલ્યો બંને કામકુરા સમયના અંત સુધી ખુબ સુધરેલી.

સાક્ષરતા યોદ્ધા અને સામાન્ય વર્ગમાં પણ સામાન્યરૂપે વધારે હતી. સામન્તી નેતા આશાકુરા નોરીકેજે (1474-1555 એ.ડી.) તેમના પિતાને અપાયેલી મહાન વફાદારીની નોંધ કરી હતી, જે તેમના પિતાના નમ્ર પત્રો, ફકત સાથી સમુરાઇને નહીં, પરંતુ ખેડૂતો અને નગરના લોકોને કારણે મળી હતી :

“ નેતા એયરીનના ચરિત્રમાં ઘણી એવી ઊંચી વાતો હતી જેને માપવી અઘરી હતી, પરંતુ વૃદ્ધોના મુજબ સૌથી આગળ પડતા તેમાંના હતા, તેમની સત્યતાથી પ્રાન્તનું સંચાલન કરવાની તેમની રીત હતી. એ કહેવુ પડે એવું નથી કે તે સમુરાઇ વર્ગ સાથે આ રીતે વ્યવહાર કરતા, પરંતુ તે ખેડૂતો અને નગરના લોકોને પત્ર લખતા હતાં તેમાં પણ નમ્ર હતા, અને આ પત્રોને સંબોધવામાં પણ સાધારણ રૂપ આચારણ પર દયામય રહેતા હતા. આ રીતે, બધા તેના માટે જીવનનો ત્યાગ કરવા માટે ઈચ્છિત હતા અને તેના સાથીદાર પણ બન્યા. ”

29 જાન્યુઆરી 1552ના એક પત્રમાં, સેંટ ફ્રાન્સીસ ઝેવિયરે તે સમયે જાપાનમાં ઉચ્ચ સ્તરની સાક્ષરતાના કારણે જાપાનીઓ જે સહેલાઇથી પ્રાર્થના શીખી જતા હતા તેનું નિરીક્ષણ કરેલું :

“ જાપાનમાં બે પ્રકાર લખાણ છે, એક જે પુરૂષો દ્વારા અને બીજી સ્ત્રીઓ દ્વારા ઉપયોગમાં લેવાય છે; અને મોટા ભાગે પુરૂષો અને સ્ત્રીઓ બંને, ખાસ કરીને શાહી અને વ્યાપારી વર્ગમાં, પાસે સાહિત્યક શિક્ષણ હતું. બૌદ્ધ ભિક્ષુઓ અને ભિક્ષુકારાઓ, તેમના મઠમાં છોકરાઓ અને છોકરીઓને પત્રો શીખવતા હતા, જો કે અમીર અને શાહી લોકો તેમના બાળકોનું શિક્ષણ ખાનગી શિક્ષકને સોંપતા હતા. ” “ મોટાભાગના વાંચી શકતા હતા, અને આ તેમને પોતાની રોજિદી પ્રાર્થના અને પોતાના પવિત્ર ધર્મના મુખ્ય મુદ્દાઓને સહેલાઈથી સમજવામાં ખૂબ મદદરૂપ થતા હતા. ”

રોમ ખાતે ફાધર ઈગ્નાટીયસ લોયેલાને લખેલ પત્રમાં, ઝેવિયરે ઉચ્ચવર્ગોના શિક્ષણની વધુ નોંધ કરી છે :

“ શાહી લોકો તેમના બાળકોને જેવા તે 8 વર્ષના થઈ જાય ત્યારે મઠમાં શિક્ષિત થવા મોકલે છે, અને તેઓ 19 અથવા 20 વર્ષના થાય ત્યાં સુધી ત્યાં રહે છે, વાંચવાનું, લખવાનું અને ધર્મને શીખે છે; જેવા તેઓ બહાર આવે છે, તેઓ લગ્ન કરી અને રાજકારણમાં પોતાને આવેદિત કરે છે. ”

“ તેઓ વિવેકી, ઉદાર અને સદગુણો તેમજ પત્રોના પ્રેમીઓ છે, શિક્ષિત લોકોનું ખૂબ સમ્માન કરે છે. ”

નવેમ્બર 11, 1549ના એક પત્રમાં, ઝેવિયરે જાપાનમાં બહુ પંથોવાળી શિક્ષણ તંત્રનું વર્ણન કર્યું છે, જેમાં “ યુનિવર્સિટી ”, 'કોલેજો', 'એકેડમિક' અને સો જેટલા મઠોનો સમાવેશ થાય છે, જે જનસાધારણને શિક્ષિત કરવા માટેના મુખ્ય કેન્દ્ર હતા.

“ પરંતુ હવે અમે તમને અમારા કાગોક્ષીમાં રહેવાના કારણ આપીએ છીએ. અમે બન્દરમાં રોકાઇ ગયા કારણ કે પવન અમારી મિયાકોની જળયાત્રા માટે બહુ પ્રતિકૂળ હતો, મિયાકો એ જાપાનનું સૌથી મોટું શહેર છે, રાજા અને રાજકુમારના નિવાસસ્થાન તરીકે ખૂબ પ્રસિદ્ધ છે. એવું કહેવાય છે કે ચાર મહિના પ્રસાર થયા પછી મિયાકોની જળયાત્રા કરવા માટેની સાનુકૂળ ઋતુ આવશે, અને પછી ભગવાનની સારી કૃપાથી અમે ત્યાં માટે સમુદ્રયાત્રા શરૂ કરીશુ. કાગોક્ષીમાથી તેનું અંતર ત્રણસો લીગ્સ છે. અમે ઘણી અદભૂત વાર્તાઓ મિયાકોના વિસ્તારને લઈને સાંભળી છે : તેઓ કહે છે કે નેવું હજારથી વધારે નિવાસિયો અહીં છે ત્યાં એક ખૂબ પ્રસિદ્ધ યુનિવર્સિટી છે, સાથે વિદ્યાર્થીઓની પાંચ મુખ્ય કોલેજો, અને બસો જેટલા બૌદ્ધ ભિક્ષુઓની મઠો છે, અને બીજા જેઓ મઠવાસીઓ જેવા જ છે, જેમને લેગીઓક્ષી, સાથે સ્ત્રીઓ માટે એવા જ પ્રકારના છે જેમને હામાકયુટિસ કહેવાય છે. મિયાકોના સિવાય, જાપાનમાં બીજી પાંચ મુખ્ય એકેડેમિક છે, કોયામાં, નેગુમાં, ફિસ્સોમાં અને હોમિયામાં. આ સર્વે મિયાકોની આજુબાજુ જ સ્થિત છે, બધા વચ્ચે ટૂંકું અંતર છે, અને દરેક ત્રણ હજાર પાનસો વિદ્યાવાનો દ્વારા નિરન્તરીત છે. આ સિવાય બંદોઉમાં પણ એક એકેડેમિક છે, થોડી મોટી અને સમગ્ર જાપાનમાં સૌથી વધુ પ્રસિદ્ધ છે, અને મિયાકોથી ખૂબ દૂર છે. બદોઉ એક મોટો પ્રદેશ છે, જે છ સગીર રાજકુમારો દ્વારા શાસિત છે, તેઓ પૈકી એક અન્ય કરતાં ખૂબ શક્તિશાળી હોય છે અને તેઓની આજ્ઞા માને છે, તે પોતાને જાપાનના રાજા તરીકે ગણે છે, જેને મિયાકોના મહાન રાજા કહે છે. આ વસ્તુઓ જેથી આ યુનિવર્સિટીઓને મહાનતા અને ખ્યાતિ આપેલી છે અને શહેરો એકદમ અદભૂત છે કે અમને પોતાની નજરે પ્રથમ જોવાનો વિચાર આવે છે અને સત્ય જાણવાની ઈચ્છા થાય છે, અને પછી એમ જાણ્યું અને શોધ્યું કે હકીકતમાં વસ્તુઓ કેવી છે, તમને તેનો અહેવાલ લખું છું. તેઓ કહે છે કે ઉપર અમે જણાવ્યા એતેના કરતાં થોડી ઓછી એકેડેમિક છે.

શુદો

જુવાન અને વૃદ્ધ સમુરાઇ વચ્ચે શુડો પ્રકારની લડાઈ. “ ટેલ ઓફ શુડો ” (衆道物語) 1661માંથી.

શુદો 衆道, જુના અને નવા સમુરાઇઓ વચ્ચે પ્રેમના સંબંધની પરંપરાને “ સમુરાઇ જોશનું ફૂલ ” બનવા રાખવામાં આવી હતી, અને સમુરાઇ સુંદરતાના અસલી આધાર બનાવ્યો. આ આચરણ બુશીદોની માન્યતાઓમાંથી ઉત્પન્ન થઈ એવું સામાન્યરૂપે માનવામાં આવે છે, માન્યતાઓ જે મોટા અંદાજે મૂળરૂપે બુદ્ધસંતો જેમને પ્રારંભમાં બુશીદોના પ્રારંભિક સિદ્ધાંતને પ્રભાવિત કર્યા હતા, તે ચાલતી આવી છે. તે ગ્રિક પેડેરેસ્ટ્રી શિક્ષણ આધારને અનુરૂપ હતી અને સમ્માનીય હતી અને સમુરાઇ સમાજમાં મહત્વની પ્રથા હતી. આ મુખ્ય રસ્તાઓમાંનો એક મુખ્ય રસ્તો છે જેમાં સમુરાઇ પરંપરાના નિયમો અને કળાઓ એક પેઢીથી બીજી પેઢી પસાર થઈ છે.

આ સંબધોનું બીજું નામ બીડો છે美道 ('સુંદર રસ્તો'). નિષ્ઠા જે બે સમુરાઇને એકબીજા માટે હશે તે લગભગ તેમને તેમની દાઇમ્યો કરતા પણ વધારે મહાન હશે. ખરેખર, સમકાલિન વિવરણ મુજબ, પ્રેમી અને તેના માસ્ટર વચ્ચેની પસંદગી સમુરાઇ માટે ફિલસૂફ સમસ્યા રહી હશે. હાગાકુરે અને બીજી સમુરાઇ મેન્યુઅલ્સ વિશેષ સૂચનાઓ એવી રીતે આપે છે કે આ પરંપરાને નિભાવાય અને આદર કરાય. મેઇજી પુન:સ્થાપના પછી અને જીવનશૈલી વધારે પશ્ચિમી થયા પછી, આ વ્યવહાર અસ્તિત્વમાં ના રહ્યા.

તેના પ્રસ્તાવકો હોવા છતાં, શુદો પરંપરાને તેના આલોચકો પણ છે, જેમ કે “ કેઇચુ કીબુન મકુરાબુન્કો ” જે ઈનસેઇસન ના ઉપનામથી ઈડો યુગમાં લખાયું હતું, જે સ્પષ્ટપણે આલોચનભર્યું છે.

નામો

એક સમુરાઇનું નામ મોટાભાગે તેના પિતાના અથવા દાદાના એક કાન્જીને અને એક નવા કાન્જીને સંયોજીત કરીને રખાય છે. સમુરાઇ સામાન્યરીતે તેમના આખા નામનો ફકત એક નાના ભાગનો જ ઉપયોગ કરે છે.

ઉદાહરણ તરીકે, ઓડા નોબુનાગાનું પૂરું નામ “ ઓડા કાઝુસાનોસુકે સબુરો નોબુનાગા ” હશે,織田上総介三郎信長 જેમાંથી ‘ ઓડા ’ એક સમૂહ અથવા પારિવારિક નામ છે, " કાઝુસાનોસુકે " એ કાઝુસા પ્રાન્તના ઉપ-રાજ્યપાલની ઉપાધિ છે, હશે; "સબુરો" જેનપુકુ પહેલાંનું નામ છે, જે યુગ સમારોહને પ્રવેશ છે, અને “ નોબુનાગા ” એ પુખ્ત નામ છે. સમુરાઇ પોતાનું પ્રથમ નામ જાતે જ નક્કી કરવા સમર્થ હતા.

લગ્ન

એક સમુરાઇના લગ્ન, જેના લગ્ન થઇ રહ્યા છે તેના સમાન અથવા ઊંચા પદના સાથે કોઇક દ્વારા લગ્નની ગોઠવણ કરાતી હતી. જ્યારે ઉચ્ચપદના સમુરાઇ માટે આ આવશ્યક હતું (મોટાભાગે સ્ત્રીને મળવાની તકો ખૂબ ઓછી હતી), નિચલા પદના સમુરાઇ માટે આ ફકત એક વ્યવહાર હતો. મોટાભાગના સમુરાઇ, સમુરાઇ કુટુંબ સ્ત્રી સાથે લગ્ન કરે છે, પરંતુ નિચલા પદના સમુરાઇને સાધારણ કુટુંબમાં લગ્ન કરવાની અનુમતિ હતી. આ લગ્નોમાં દહેજ સ્ત્રીઓ દ્વારા લાવવામાં આવે અને તેમનું નવું જીવન શરૂ કરવામાં તેનો ઉપયોગ કરતા હતાં.

એક સમુરાઇ રખાત રાખી શકે છે પણ તેણીનું પૃષ્ટભૂમિ ઉચ્ચ વર્ગના સમુરાઇ દ્વારા કડકરૂપથી તપાસવામાં આવતી હતી. ઘણા કિસ્સાઓમાં, આને લગ્નની જેમ પણ માનવામાં આવતું હતું. રખાતનું “ અપહરણ ” જો કે કલ્પિત વાતોમાં સામાન્ય છે, ગુનો નતો કહેવાતો પણ શરમજનક કહેવાતું. જ્યારે તેણી એક સામાન્ય વ્યકિત હોય, ત્યારે દૂતને લગ્નના પૈસા અથવા કરની છૂટના કાગળોની નોંધ, તેણીના માતા-પિતાને સ્વીકારવા માટે પૂછવા માટે મોકલવામાં આવતો હતો અને ઘણા માતા-પિતા તેનો ખુશીથી સ્વીકાર કરતાં હતાં. એક સમુરાઇની પત્ની દીકારાને જન્મ આપે, તો તે દિકરો સમુરાઇ બની શકે.

એક સમુરાઇ તેની પત્નીને ઉચ્ચ વરિષ્ઠ પાસેથી મંજૂરી લઈ વિવિધ કારણો માટે છૂટાછેડા આપી શકે, પરંતુ છૂટાછેડા સમગ્રપણે બિનઅસ્તિત્વરૂપ ન હતું, એ ભાગ્યેજ બનતી ઘટના હતી. છૂટાછેડાનું કારણ એ પણ હોઇ શકે કે તે દિકરાને જન્મ નથી આપી શકી, પરંતુ પછી તલાકના વિકલ્પ તરીકે દત્તક દિકરાની ગોઠવણી કરી આપવામાં આવી શકે. એક સમુરાઇ વ્યકિતગત કારણોથી છૂટાછેડા આપી શકે, તેને તેની પત્ની નથી ગમતી એવા કારણોસર પણ, પરંતુ આ સામાન્યરીતે ટાળવામાં આવતું હતું કેમ કે જે સમુરાઇએ લગ્ન ગોઠવી આપ્યા હોય તેને શરમિંદગી અનુભવી પડે. એક સ્ત્રી પણ છૂટાછેડા આપી શકે, જો કે સમુરાઇ તેણીને છૂટાછેડા આપી રહ્યાનું ફોર્મ સામાન્ય પણે લેવું પડે. છૂટાછેડા પછી સમુરાઇ તેણીને લગ્નનો ખર્ચો પાછો આપવો પડે, જેણે કારણે છૂટાછેડા અટકી જાય. ઘણા અમીર વ્યાપારીઓ પોતાની દિકરીના લગ્ન સમુરાઇને દેવામાંથી મુકત કરવા અને પોતાની પ્રતિષ્ઠા વધારવા માટે સમુરાઇ સાથે કરે.

એક સમુરાઇ પત્ની જો નાત બહાર કાઢી દીધેલ હોય તો તેણીની બદનામી થઇ શકે અને તેણીને જીગાઈ (સ્ત્રીનું સિપુક્કુ) કરવાની અનુમતિ મળી શકે.

ફિલસૂફી

બુદ્ધ ધર્મ અને ઝેનના તત્વજ્ઞાનીઓ, અને થોડા ઓછા પ્રમાણમાં કોન્ફયુસિયાનિઝમ અને શીન્તોએ સમુરાઇ સંસ્કૃતિને પ્રભાવિત કર્યા હતા. ઝેન ચિંતન એ કોઈના મનને ઠંડુ પ્રક્રિયા આપવાના કારણે ખૂબ મહત્વની શિક્ષા હતી. પુન:દેહધારણ અને પુર્નજન્મના બુદ્ધ લોકોના વિચારોના કારણે ઘણા સમુરાઇએ ત્રસ્ત અને બિનજરૂરિયાત ખૂનોનો બંધ કરી દીધા, જ્યારે ઘણા સમુરાઇએ હિંસા છોડી દીધી અને તેમના ખૂનો કેટલા નિર્દયી છે એવું જાણ્યા પછી તેઓ બુદ્ધ સંત બની ગયા. ઘણા સમુરાઇની હત્યા યુદ્ધના મેદાનોમાં આ વિચારને ધ્યાનમાં લેવાના કારણે થઈ હતી. સૌથી વધુ પરિભાષિત ભૂમિકામાં જે કોન્ફયુસિયાનિઝમે સમુરાઇ ફિલસૂફીમાં ભજવી, તે સ્વામી સાથેની કાયમી સંબંધોના મહત્વ પર ભાર આપતા સિદ્ધાંત હતા; આ છે, વફાદારી જે એક સમુરાઇએ પોતાના સ્વામીને બતાવવી જરૂરી છે.

બુશીદો (‘ યોદ્ધાનો રસ્તો ’) એ એક શબ્દ હતો 1885 માં ચાઈનાથી અને 1905 માં રશિયાથી જાપાનની હાર થયા પછી બૌદ્ધિક અને રાષ્ટ્રીય પ્રવચનોમાં દેખાવાનો શરૂ થઈ ગયો. યામામોટો સુનેટોમો દ્વારા હાગાકુરે અથવા “ હિડન ઇન લિવ્સ ” અને મિયામોટો મુસાશી દ્વારા ગોરિન નો શો અથવા “ બુક ઓફ ધ ફાઇવ રીંગ્સ ” બંને ટોકુગાવા સમય (1603-1868) વખતે લખાયેલી છે, જે બુશીદો અને ઝેન ફિલસૂફીના સિદ્ધાંતો સાથે જોડાયેલી છે.

બુદ્ધ ધર્મ અને ઝેનના તત્વજ્ઞાનીઓ, અને થોડા ઓછા પ્રમાણમાં કોન્ફયુસિયાનિઝમ અને શીન્તોનો, સમુરાઇ સંસ્કૃતિના વિકાસમાં ખૂબ શ્રેય છે. " એ ધારણા છે કે ઝેન સામાન્યરૂપથી જાપાની સંસ્કૃતિ સાથે જોડાયેલ છે અને બુશીદો વિશિષ્ટ રૂપથી, ઝેનના પશ્ચિમી વિદ્યાર્થીને ડી.ટી. સુઝુકીના લેખો દ્વારા પરિચિત છે, ડી.ટી સુઝુકી કોઈ પણ શક વિના, પશ્ચિમમાં ફેલાયેલા ઝેનમાં એકમાત્ર સૌથી મહત્વની હસ્તી છે."

જાપાનના એક લેખમાં જે રોમમાં ફાધર ઈગ્નાટીયસ લોયોલાને મોકલેલ, એંગર (હેન-શીરોનું પશ્ચિમી નામ)ને લખેલ વિધાનો પરથી અંકિત કરી, ઝેવિયરે જાપાનીના સમ્માનના મહત્વનું વર્ણન કર્યું છે (પત્ર કોઈમ્બ્રાની કોલેજમાં સંગ્રહ કરાયેલ છે) :

‘ દેશો જેની સાથે આપણને લાગતું વળગતું છે, તેમાં પ્રથમ સ્થાનમાં, બીજા બધા દેશો જે પાછળથી શોધાયા તેમાં આ દેશ સારો ભાવુક છે. હું ખરેખર વિચારું છું કે અશુદ્ધ દેશોમાં, તેવો કોઈ દેશ નથી, જેની પાસે કુદરતી સારાપણું જાપાન કરતા વધારે હોય. તેઓ કૃપાળુ મનોવૃત્તિ, કયારેય છેતરપિંડી ના કરે તેવા, અદ્ભૂતપણે માન અને પદની ઈચ્છતા જેવા છે. તેમનું માન સર્વ કરતા ઉપરના સ્થાનમાં હોય છે. તેઓમાં ગરીબ પણ ઘણા છે, પરંતુ ગરીબાઈ તેઓ માટે કલંક નથી. તેઓમાં એક વસ્તુ છે જે હું ભાગ્યે જ જાણી શકું છું કે ક્યાંય પણ ઈસાઈઓમાં આ અમલ કરાય છે કે નહીં. કુલીન, ગમે તેટલા ગરીબ કેમ ના હોય, તેઓ અમીર હોત તો પણ બીજા પાસેથી જે સમ્માન મેળવતા હોત તેટલું મેળવે છે. "

સ્ત્રીઓ

સમુરાઇ સ્ત્રીઓનું મુખ્ય કર્તવ્ય ઘરકામ સંભાળવું હતું. પ્રારંભિક સામાન્તી જાપાન દરમિયાન જ્યારે યોદ્ધા પતિઓ સમૂહના યુદ્ધમાં ઘણીવખત વિદેશ મુસાફરીઓ કરતા કે પછી સમૂહના યુદ્ધમાં રોકાયેલા રહેતા હતાં ત્યારે આ વિશિષ્ટરૂપથી મહત્વનું હતું. પત્ની, અથવા ઓકુસન (અર્થ: જેને ઘરે રહેવું પડતું તે), તમામ ઘર સંબંધિતના કાર્યો સંભાળવા, બાળકોની દેખભાળ રાખવા, અને જરૂર પડે તો બળપૂર્વક ઘરને બચાવવા માટે પાછળ ઘરે રહેતી હતી. આ કારણે, ઘણી સમુરાઇ વર્ગની સ્ત્રીઓ દંડાબાજી ચલાવવું, જેને નેગીનાટા કહેતા, એક ખાસ ચપ્પ્યુ જેને કેયકેન કહેતા, જે ટેન્ટોજુત્સુ તરીકે કહેવાતી કલાને શીખતી હતી, જેનો ઉપયોગ તેઓ જરૂર પડે ત્યારે ઘર પરિવાર અને સમ્માનને બચાવવા કરી શકતી.

જે વિશિષ્ટાઓથી સમુરાઇ વર્ગની સ્ત્રીઓ સમ્મનિત થતી તે વિનમ્રતા, આજ્ઞાકારી, આત્મ નિયંત્રણ, શકિતશાળી અને વફાદારી હતી. આદર્શરીતે, એક સમુરાઇ પત્ની સંપતિ સંભાળવામાં, હિસાબ રાખવામાં, આર્થિક બાબતોમાં કામ પાર પાડવામાં, બાળકોને ભણાવવામાં (અને કદાચ નોકરને પણ), અને વયયસ્ક માતા-પિતાની કાળજી રાખવામાં અથવા એક જ ઘરમાં સાસુ-સસરા રહેતા હોય તો તેમની કાળજી રાખવામાં નિપુણ હશે. કોન્ફયુસિયન કાયદા, જેણે વ્યકિતગત સંબંધોને પરિભાષિત કરવામાં મદદ કરી અને યોદ્ધા વર્ગની નૈતિકતાની નિયમાવલી માટે એક સ્ત્રીએ પોતાના પતિ તરફ આજ્ઞાકારિતા બતાવી જરૂરી છે, માતા-પિતાને ઋણધર્મપરાયણ અને બાળકોની કાળજી લેવી જરૂરી છે. વધારે પડતો પ્રેમ અને લાગણી પણ નિરંકૂષ કરે અને તરુણોને બગાડી દે એમ પણ કહેવાતું હતું. માટે એક સ્ત્રી શિષ્ટતાનું પણ પાલન કરતી હતી.

જો કે સમૃદ્ધ સમુરાઇ પરિવારની સ્ત્રીઓ તેમના સમાજમાં પ્રતિષ્ઠિત હોદ્દાના પ્રભાવને માણતી હતી, જેમ કે શારીરિક મજૂરીને ટાળવું જેમાં નીચા વર્ગની સ્ત્રીઓ લગભગ રોકાયેલી રહેતી હતી, તેઓને હજી પણ પુરૂષની નીચેની દૃષ્ટિએ જ જોવાતી હતી. સ્ત્રીઓને રાજકીય મામલાઓમાં દખલગીરીની પાબંદી હતી અને મોટાભાગે તેમની ઘરેલું બાબતોની મુખ્ય પણ નથી હોતી.

આનો અર્થ એવો નથી કે સમુરાઇ સ્ત્રીઓ હંમેશા શક્તિહિન હતી. શકિતશાળી સ્ત્રીઓ હોશિયારીથી અને બિન-હોંશિયારી બંનેથી વિવિધ પ્રસંગોમાં સત્તા ચલાવતી હતી. આશીકાગા યોશીમાસા પછી, મુરોમાચી શોગુનેટના 8માં શોગુનનો રાજકારણમાંથી રસ જતો રહ્યો, તેની પત્ની હીનો ટોમીકો મોટાભાગે તેની જગ્યાએ શાસન કરતી હતી. નેને, ટોયોટોમી હાઈડેયોશીની પત્ની, તે સમયે, તેના પતિના નિર્ણયોને રદ કરવા માટે જાણીતી હતી અને યોડો, તેની રખાત, ઓસાકા મહેલની અને હાઈડેયોશીના મૃત્યુ પછી ટોયોટોમી સમૂહની માસ્ટર બની. ચીયો, યામૌચી કાઝુટોયોની પત્ની, લાંબા સમય માટે આદર્શ સમુરાઇ પત્ની તરીકે માનવામાં આવી. દંતકથા મુજબ, તેણીએ તેના કિમોનો જુના કપડાઓના જડિત ટૂકડાઓથી બનાવતી અને પેનીઓ બચાવતી જેથી તેના પતિનો ઘોડો ખરીદી શકે, જેના પર સવારી કરી તેના પતિએ ઘણા વિજયો મેળવ્યાં હતાં. હકીકત છે કે ચીયો (જો કે તે ‘ યામૌચી કાઝુટોયોની પત્ની ’ તરીકે વધારે જાણીતી હતી) એ આર્થિક સુઝબુઝ માટે આટલું ઉચ્ચ આદર મેળવ્યું, એની હકીકત છે કે તે કયારેય વંશજ પેદા ન કરી શકી અને યામૌચી સમૂહ કાઝુટોયોના નાના ભાઈ દ્વારા વંશજ પામ્યો. સ્ત્રીઓ માટે સત્તાનો સ્ત્રોત એટલે હોઈ શકે કે સમુરાઇ પૈસા સંબંધિત બાબતો ઉપર નીચું જોતા હતા અને નાણાઓને તેમની પત્ની પાસે છોડતા હતા.

જેમ ટોકુગાવા સમયની પ્રગતિ થઈ તેમ વધારે ભાર શિક્ષણ પર મૂકવામાં આવ્યો, અને સ્ત્રીઓનું શિક્ષણ યુવાનીમા શરૂ થતું જે પરિવાર અને સમાજ સમગ્ર માટે મહત્વપૂર્ણ બન્યું. લગ્ન માપદંડમાં પત્નીમાં બુદ્ધિ અને શિક્ષણ અને શારીરિક આકર્ષણની સાથે, ઈચ્છિત સદગૂણ તરીકે વજન આપવા લાગ્યા. જો કે ઘણા પાઠો ટોકુગાવાના સમય દરમિયાન સ્ત્રીઓ પર લિખિત હતાં જેમાં કેવી રીતે એક સ્ત્રી સફળ પત્ની અને ગૃહકાર્ય પ્રબંધક બની શકે તેને સંબંધીત જ હતા, પરંતુ તે પણ હતું કે જેણે વાંચન શીખવાનો પડકાર લીધો અને ફિલસૂફી અને સાહિત્ય શાસ્ત્રને પણ હાથ ધર્યા. ટોકુગાવા સમયના અંત સુધીમાં લગભગ બધી જ સ્ત્રીઓ સમુરાઇવર્ગની શિક્ષિત થઈ ચૂકી હતી.

હથિયારો

સમુરાઇનું અર્ધમુખ માસ્ક સાથેનું હેલ્મેટ, ચામડા અને લોખંડનું બનેલ, ઈડો સમય, 17મી સદી.સાન ફ્રાન્સિસકોનું એશિયન કલા સંગ્રહાલય

સમુરાઇ વિવિધ હથિયારોનો ઉપયોગ કરે છે, પરંતુ કતાના એ હથિયાર છે, અલંકારયુક્ત તરીકે કહેતા, જે સમુરાઇના પર્યાય તરીકે ઊભરી આવ્યું. બુશીદો શીખવે છે કે કતાના એ સમુરાઇની આત્મા છે અને કોઈક વખત એક સમુરાઇનું ચિત્રાંકન સંપૂર્ણપણે લડવા માટે હથિયાર પર નિર્ભરીત કરાયું છે. તેઓ માટે કતાના એટલું મૂલ્યવાન મનાતું હતું કે ઘણી વખત તેઓ તેને નામ પણ આપતા અને જીવનના ભાગની જેમ ગણતા હતા. એક પુરૂષ બુશી બાળકના જન્મ પછી, તે તેની પ્રથમ તલવાર એક મામોરીગાતાના તરીકે કહેવાતા સમારોહમાં મેળવે છે. તલવાર, જો કે એક આકર્ષિક તલવાર જ હોય, જરીથી ઢંકાયેલી અને પાંચ વર્ષથી ઓછી ઉંમરના બાળકો પહેરે તેવા પાકિટ કે વોલેટ સાથે જોડાયેલું હોય. 13 વર્ષની ઉંમરે પહોંચતાં, જેનપુકુ 元服 તરીકે કહેવાતા સમારોહમાં, પુરૂષ બાળકને તેની પ્રથમ અસલ હથિયાર અને બખતર, અને એક પુખ્ત નામ આપવામાં આવતાં હતા અને તે સમુરાઇ બનતાં હતાં. એક કતાના અને વાકીઝાશી બંને ભેગા થઇને દૈશો (અર્થ, ‘ મોટું અને નાનું ’) કહેવાય છે.

વાકીઝાશી પોતે પણ સમુરાઇનું ‘ માનનીય હથિયાર ’ હતું અને તાત્પર્યરીતે કયારેય સમુરાઇની બાજુને છોડતું ન હતું. તે તેન પોતાના ઓશિકાની નીચે મૂકીને સૂતા હતાં અને જ્યારે સમુરાઇ ઘરમાં પ્રવેશે ત્યારે તેને પોતાની સાથે લાવે છે અને બીજા મુખ્ય હથિયારોને બહાર છોડી દે છે.

દૈશો માં ટેન્ટો એક નાનુ ચપ્પુ છે જે કોઈક વાર પહેરવામાં આવે છે અથવા વાકીઝાશીની જગ્યાએ પહેરવામાં આવે છે. ટેન્ટો અથવા વાકીઝાશીનો ઉપયોગ સેપ્પુક કરવામાં આવતો હતો, જે પેટ ચીરી આંતરડા બહાર કાઢતી પ્રક્રિયા દ્વારા એક ધાર્મિક આત્મહત્યા છે.

અલગ હથિયાર સાથે સમુરાઇ.

યુમી (લાંબુ ધનુષ) સાથેની કળામાં સમુરાઇ ભાર મૂકતા, જે ક્યુજુત્સુ ની કળામાં પરાવર્તિત થતી (ધનુષ સાથેની કળા). સેનગોકુ સમયમાં અગ્નિ હથિયાર આવ્યા હોવા છતાં જાપાની લશ્કરીમાં ધનુષ મહત્વપૂર્ણ અવયવ બની રહ્યું. યુમી , એક વિષમ મિશ્રિત ધનુષ છે જે વાંસ, લાકડા, સળીઓ અને ચામડામાંથી બનાવેલું, પરંતુ યુરાસિયનની પ્રતિક્રિયા રૂપે વિષમ મિશ્રિત ધનુષ કરતા વધારે શકિતશાળી ન હતું, જો ચોકસાઈની સમસ્યા ન હોય તો તે અસરકારક 50 મીટરની દૂરી (લગભગ 164 ફૂટ) અથવા 100 મીટર (328 ફૂટ) નક્કી કરી શકે. પગ પર, મોટાભાગે ટિડેટ 手盾ની પાછળ ઉપયોગ કરાતું હતું, જે એક મોટી અને ફરતી વાંસની દિવાલ હતી, પરંતુ ઘોડા પરથી તેના વિષમ આકારના કારણે ઉપયોગ કરાતો હતો. ઘોડાની પીઠ પરથી શિકારનો અભ્યાસ એ શીન્ટો સમારોહ બન્યો જેને યાબુસેમ કહેવાતું (流鏑馬).

15મી સદીમાં, યારી (ભાલા) પણ ખૂબ પ્રસિદ્ધ હથિયાર બન્યા. યુદ્ધના મેદાનમાં નાગીનાટા નું સ્થાન લઈ લીધું, કારણ કે વ્યકિતગત બલહાદુરી હવે ઓછું કારણ બન્યું અને સામૂહિક, સસ્તી પગપાળા ટૂકડીઓ (આશીગારુ ) ની આસપાસ યુદ્ધ વધારે સંઘટિત બન્યા. એક પદભાર, ઘોડેસવાર અને બિનઘોડેસવાર પણ તલવાર કરતા ભાલા વાપરતી વખતે ખૂબ અસરકારક બન્યા, કારણ કે એક તલવારનો ઉપયોગ કરી રહેલા સમુરાઇ કરતાં તે વિષમતાની સામે વધારે સારી રીતે પ્રસ્તુત કરી શકાય. શીઝુગાટેકના યુદ્ધમાં જ્યાં શીબાટા કાટશ્યુનો ટોયોટોમી હાઈડેયોશી દ્વારા હાર થયો હતો, જે હાસીબા હાઈડેયોશી તરીકે જાણીતો થયો, સાત સમુરાઇ જે "શીઝુગાટેકના સાત ભાલા"賤ヶ岳七本槍 તરીકે જાણીતા થયા, જેઓ એ વિજય થવામાં ખૂબ મહત્વની ભૂમિકા ભજવી હતી.

અર્ધ મુખ માસ્ક સાથે સમુરાઇ હેલ્મેટ, ન્યૂયોર્કમાં મેટ્રોપોલિટન મ્યુઝિયમ ઓફ આર્ટ.

16મી શતાબ્દીના પછીના અર્ધમાં પોર્ટુગીઝ દ્વારા વેપારથી જાપાનમાં ટેપ્પો અથવા આર્ક્વેબસ (તોપો)નો પ્રવેશ થયો, જેનો યુદ્ધ નેતાઓને ખેડૂતોના સમૂહમાંથી પ્રભાવશાળી સેના બનાવવા માટે સમર્થ કરતા. આ નવા હથિયારો ખૂબ વિવાદાસ્પદો હતા. તેઓનો સહેલો ઉપયોગ અને ભયાનક અસરકારકતાને ઘણા સમુરાઇ પરંપરાનું અનાદર અપમાન કરાયા તરીકે ગણતા હતા. 1575માં નાગાશીનોના યુદ્ધમાં ઓડા નાબુનાગાએ ટેપ્પો નો ભયંકર ઉપયોગ કર્યો હતો, જેના પરિણામે તકેડા સમૂહનો અંત થઈ ગયો હતો.

તેઓના પ્રારંભિક પોર્ટુગીઝ અને ડચ દ્વારા પરિચય કરાયા પછી, ટેપ્પો મોટા પાયે જાપાની હથિયાર બનાવવાના કારીગરો દ્વારા ઉત્પન્ન કરાયા હતા. 16મી શતાબ્દીના અંત સુધીમાં, બીજા યુરોપિયન રાષ્ટ્રો કરતાં જાપાનમાં વધારે આગ હથિયાર હતા. ટેપ્પો , જથ્થા માં પ્રયોગ, વધારે તો આશીગારુ ખેડૂતોની પદસેના દ્વારા સમુહમાં થયો, જે ઘણી બધી રીતે સમુરાઇની બહાદુરીની ખંડાત્મક રજુઆત કરતાં હતાં. ટોકુગાવા શોગુનેટની સ્થાપના સાથે અને જનઆંદોલનના અંતમાં, બંદૂકોનું ઉત્પાદન અધિકારત્વની મનાઈ સાથે ઝડપથી ઘટયું. ટોકુગાવા સમયમાં, મોટા ભાગના ભાલા આધારિત હથિયારો ધીમે ધીમે બહાર થતા ગયા કારણ કે તેઓ તે સમયે સામાન્ય તેવી તદ્ન નજદીકી સત્ર લડાઈ માટે ઓછા અનુકૂળ હતા; તેની સાથે ઉપર જણાવ્યા મુજબ આગ હથિયારો પર પાબંદી હતી જેના પરિણામે દૈશો જ એવો હથિયાર હતો જે વિશિષ્ટપણે સમુરાઇ દ્વારા લેવાયા.

ઓઝુટસુ (大筒), સ્વીવેલ બ્રીચ ભરેલી તોપ, 16મી સદી.

1570માં તોપો સમુરાઇ શસ્ત્રોનો સામાન્ય ભાગ બની. તેઓ ઘણીવખત મહેલ અથવા જહાજોમાં ગોઠવવામાં આવતી, મહેલની દિવાલો અથવા તેવા કોઇ માટે, તોપોનો અમાનવીય હથિયાર તરીકે ઉપયોગ થતો, જો કે નાગાશીનો મહેલની ઘેરાબંધીમાં (1575), તોપનો ઉપયોગ દૂશ્મનની ઘેરાબંધીની સામે અસરકારક પ્રભાવ તરીકે ઉપયોગ કરાઇ હતી. પ્રથમ પ્રસિદ્ધ જાપાની તોપ સ્વીવેલ બ્રીચ લોડર્સ હતી જેનું નામ કુનીકુઝુશી અથવા “ પ્રાન્તને નષ્ટ કરનાર ” હતું. કુનીકુઝુશી નું વજન હતું,264 lb (120 kg) અને ઉપયોગો થયો હતો.40 lb (18 kg) કક્ષો, 10 પાઉન્ડનો નાનો ગોળો છોડતી હતી. કયુશુના આરીમા સમૂહે ઓકીનાવેટના યુદ્ધમાં બંદુકોનો ઉપયોગ આ રીતે રુયુઝોજી સમૂહની સામે કર્યો હતો. ઓશાકા સંઘર્ષ (1614-1615) ના સમયમાં, તોપની ટેકનોલોજીએ જાપાનમાં ઓસાકા છે ત્યાં ખૂબ સુધારો કર્યો હતો, લી નાઓટાકએ 18 lb (8.2 kg)ને મહેલને રાખવા માટે ગોળા છોડવાનું સંભાળ્યું હતું.

કર્મચારીના હથિયારો પણ પ્રસંગોપાત્ત સમુરાઇ દ્વારા ઉપયોગ કરાતા હતાં, બો તેમાનું સૌથી પ્રસિદ્ધ ઉદાહરણ છે. તેને સ્ટીલની રીંગથી ઢાંકીને વધારે મજબૂત બનાવી શકાય, ઉદાહરણ તરીકે, જો . કલબ જેને કાનાબો કહેવાય, જે સ્ટીલના સ્ટડથી કોટ કરેલ છે, હકીકત કરતા, પુરાણોમાં વધારે વારંવાર જોવા મળતું હતું. આમ છતાં, જ્યારે હકીકતમાં ઉપયોગ થયો, ત્યારે તે યુદ્ધના મેદાનમાં એક ભયંકર બળ હતું.

સમુરાઇ અને સબંધિત શબ્દોનું વ્યુત્પતિ શાસ્ત્ર

સમુરાઇ શબ્દ મૂળરૂપે અર્થે “ તેઓ જ અમીરીને નજદીકીથી હાજરી આપતા ” અને ચીની અક્ષરો (અથવા કાન્જી ) માં લિખિત જેનો પણ સરખો જ અર્થ થાય છે. જાપાનીમાં, તે મૂળ રૂપથી પૂર્વ હેઇન સમયમાં સબુરાઉ તરીકે ઉચ્ચારવામાં આવતો અને પછી સબુરાઇ તરીકે અને પછી ઇડો સમયમાં સમુરાઇ તરીકે ઉચ્ચારવામાં આવતો. જાપાની સાહિત્યમાં, કોકિનશુ古今集 (પ્રારંભિક 10મી શતાબ્દીમાં) સમુરાઇનો આરંભિક ઉલ્લેખ કરાયો છે.

Attendant to your nobility

Ask for your master's umbrella
The dews 'neath the trees of Miyagino

Are thicker than rain

શબ્દ બુશી (武士, શાબ્દિક અર્થ, “ યૌદ્ધો અથવા હથિયારપુરૂષ ”) શોકુ નીહોન્ગી (続日本記, 797, એ.ડી.) તરીકે કહેવાતો પ્રથમ વખત જાપાનના પ્રારંભિક ઇતિહાસમાં દેખાયો. પુસ્તકના ભાગમાં 721 એ.ડીનું વર્ષ આવરી લેતું હતું, શોકુ નીહોન્ગી એ જણાવ્યું કે : “ સાક્ષરરૂપથી પુરૂષો અને યોદ્ધાઓ જેમના માટે રાષ્ટ્રના મૂલ્યો હોય ”. બુશી શબ્દ ચીની મૂળનો છે અને યોદ્ધા માટે દેશી જાપાનીમાં ઉમેરાયો. સુવામોનો અને મોનોનોફુ .

બુશી પારંપારિક યોદ્ધા પરિવારના પ્રાચીન જાપાની સૈનિકોને અપાયેલું નામ છે. બુશી વર્ગ મોટાપાયે ઉત્તર જાપાનમાં વિકાસ પામ્યો હતો. તેઓ શકિશાળી સમૂહો બનાવતા જે 12મી શતાબ્દીમાં ક્યોટોમાં રહેતાં શાહી કુટુંબો, જે સામ્રાજ્યિક પરિવારને સહકાર આપવા પોતાનું સમૂહ બનાવતા હતા તેમના વિરોધી હતા. સમુરાઇ શબ્દ કુગે કુલીન વર્ગ દ્વારા વપરાતો હતો, યૌદ્ધા પોતે બુશી શબ્દને પસંદ કરતાં હતા. બુશીદો શબ્દ, “ યોદ્ધાની રાહ ”ú પણ આ જ શબ્દ પરથી ઉત્પન્ન કરાયો છે અને યોદ્ધાના ઘરને બુકેયાશીકી કહેવાતું હતું.

વિલિયમ સ્કોટ વિલ્સનના તેના પુસ્તક આઈડિયલ્સ ઓફ સમુરાઇ - રાઇટીંગ ઓફ જાપાનીઝ વોરિયર્સ , પ્રમાણે, 12મી સદીના અંત સુધીમાં બુશી અને સમુરાઇ એકબીજાના પર્યાય બન્યા. વિલ્સના પુસ્તકમાં જાપાની ઇતિહાસમાં તેમ જ કાન્જી માં જેમાં આ શબ્દને પ્રસ્તુ કરાતો તેમાં સમગ્રપણે યોદ્ધા શબ્દના મૂળની ખોજ કરી છે.

‘ શબ્દને તોડતા બુ (武) મૂળગત (止) બતાવે છે જેનો અર્થ ‘ રોકવું ’ થાય છે, અને મૂળગત (戈 ) ‘ સ્પીયર ’ નુ ટૂંકાપણું છે. ધ શ્યુ વેન, પ્રારંભિક ચીની શબ્દકોશવાલીએ આ પરિભાષા આપી છે : “ બુનો અર્થ હથિયારને નિયંત્રિત કરવું અને તેથી ભાલાને રોકવું. " ધ ત્સો ચ્યુન, બીજો પ્રારંભિક ચીની સ્ત્રોત, આગળ કહે છે :

બુનો અર્થ બન (文) થાય, સાહિત્ય અથવા પત્રો (સામાન્યરૂપે શાંતિની કળા), ભાલાને રોકવો. બુ હિંસાને રોકે છે અને હથિયારોને નિયંત્રિત રાખે છે.... તે લોકોને શાંતિમય રાખે છે, અને સમુહને સમન્વય કરે છે.

બીજી બાજુ મૂળગત શી (±) એક વ્યકિત જે કોઈક કાર્ય કરે છે અથવા જેની કોઈક ક્ષેત્રમાં નિષ્ણતા છે તેમ જણાય છે. પ્રારંભિક ચીની ઇતિહાસમાં તે ઉચ્ચવર્ગના સમાજને પરિભાષિત કરવા આવ્યો અને બુક ઓફ હેનમાં તેની આવી પરિભાષા આપી છે :

શી, ખેડૂત, કલાકાર, અને વ્યાપારીઓ એ ચાર લોકોના વ્યવસાય છે. તે જે ઉપલબ્ધ સાધનોમાંથી શીખે છે અને ક્રમ મેળવે છે તેને શી કહેવાય છે.

વિલ્સન જણાવે છે કે શી, ચાર વર્ગના સૌથી ઉચ્ચ હોવાથી, હથિયારો તથા પુસ્તકોને માટે છે. તેથી બુશી નો માટે અનુવાદ થાય છે “ એક માણસ જેનામાં શાંતિ જાળવવાની કાબેલિયત છે, ક્યાં તો શિક્ષિત રૂપથી અથવા લશ્કરી માધ્યમથી, પરંતુ પ્રધાનપણે હમણાના માધ્યમથી. ”

પ્રારંભિક આધુનિક સમય, નામે અઝુચી-મોમોયામા સમય અને 16મીનાં અંત સમય અને 17મી શતાબ્દીના પ્રારંભના પ્રારંભિક ઈડો સમય, કે શબ્દ સમુરાઇ એ સબુરાઇ શબ્દની જગ્યા નતી લીધી. જો કે, શબ્દનો અર્થ ઘણી વખત પહેલા બદલાઇ ગયો હતો.

કોશીરાયમાં સમુરાઇની કતાના.

સમુરાઇના શાસન યુગ દરમિયાન, તલવારબાજી વધારે મહત્વની બની હોવા છતાં પણ શબ્દ યુમીટોરી (弓取, “ ધનુષધારી ”) નો પણ ઉપયોગ પૂર્ણ યોદ્ધાની સમ્માનસૂચક પદવી તરીકે થતો હતો. (જાપાની તીરબાજી (ક્યુજુત્સુ ) આજે પણ તેમના યુદ્ધ ઈશ્વર હાચીમેન સાથે મક્કમપણે જોડાયેલી છે.)

સમુરાઇ જેનો કોઈ પણ સમૂહ કે દાઇમ્યો 大名 સાથે જોડાણ નથી તેને રોનીન 浪人 કહેવાતું હતું. જાપાનીમાં, રોનીન શબ્દનો અર્થ ‘ વેવ મેન ’, એક વ્યકિત જે ભાગ્યના કારણે કાયમ માટે ધ્યેય વગર ભટકયા કરે છે, સમુદ્રના મોજાની જેમ. આ શબ્દ આવ્યો એક સમુરાઇ જે હવે તેના સ્વામીની સેવામાં કાર્યકર્તા નથી રહ્યો કારણ કે તેના સ્વામી મૃત્યુ પામ્યા, કારણ કે સમુરાઇનો દેશનિકાલ કરવામાં આવ્યો હતો અથવા સામાન્ય પણે કારણ કે સમુરાઇએ રોનીન રહેવાનું નક્કી કર્યું હતું.

સમુરાઇની ચૂકવણી ચોખાના કોકુ માં (180 લીટર; એક વર્ષ માટે એક વ્યકિતને ખવડાવા પૂરતું છે) મપાતું હતું. હેન ની સેવામાં રહેતા સમુરાઇને હંસી કહેવાય છે.

સમુરાઇનું બખતર ટોકકાપી મહેલ, ઈસ્તનબુલ, ટર્કી

નીચે આપેલા શબ્દો સમુરાઇ અથવા તો સમુરાઇ પરંપરા સાથે સંબંધિત છે :

• ઉરુવાશી
  એક સંસ્કારી યોદ્ધો જે “ બન ” (અભ્યાસ શિક્ષણ) અને “ બુ ” (લશ્કરી અભ્યાસ અથવા કળા) માટે કાન્જી દ્વારા ચિન્હિત છે
• બ્યુક (武家)
  એક યુદ્ધ સંબંધી ઘર અથવા તો તેવા ઘરનો સભ્ય
• મોનોનોફૂ (もののふ)
  યોદ્ધાનો પ્રાચીન શબ્દ અર્થ.
• મુશા (武者)
  બુગેઈશા નું ટૂંકુરૂપ (武芸者), શિક્ષણ રીતે યુદ્ધકલાવાળી વ્યકિત.
• શી (士)
  એક શબ્દ જેના ઉપરથી અર્થ “ શિક્ષિત પુરૂષ ” થાય, તેનો કોઈક વખત સમુરાઇ માટે ઉપયોગ થતો, ખાસ કરીને શબ્દો જેમ કે બુશી માં (武士,અર્થ યોદ્ધા કે સમુરાઇ).
• સુવામોનો (兵)
  મત્સાઉ બાશો દ્વારા તેના પ્રખ્યાત હૈકુમાં સૈનિક માટે વપરાતો જૂનો શબ્દ. શાબ્દિક અર્થ એક મજબૂત વ્યક્તિ.

	નટસુકુસા યા સુવામોનો ડોમો ગા યુમે નો એટો

મત્સુઓ બાશો

ઉનાળું ઘાસ, જે બધું રહે છે સૈનિકના સપનાનું

(અનુવાદ. લ્યુસિયન સ્ટ્રિક)

દંતકથા અને હકીકત

મોટાભાગના સમુરાઇ સમ્માનની નિયમાવલી દ્વારા બંધાયેલા હતાં અને તેમનાથી નીચેનાઓ માટે ઉદાહરણરૂપ બનવા માટે અપેક્ષિત હતા. તેમની નિયમાવલીનો એક નોંધનીય ભાગ seppuku (切腹, seppuku) છે, જે તેમને મૃત્યુની સ્વીકૃતિ દ્વારા કલંકિત સમુરાઇને પાછુ તેનું માન મેળવવાની પરવાનગી આપે છે, જ્યાં સમુરાઇ ત્યારે પણ સામાજિક નિયમોના અહેસાનમંદ હતા. જ્યારે સમુરાઇ વર્તનમાં ઘણાં કલ્પનામાં રચતા લક્ષણો છે જેમ કે 1905માં Bushido (武士道, Bushidō)() ને લખવું, કોબુડો અને પારંપારિક બુડો દર્શાવે છે કે બીજા બધા યોદ્ધાઓ કરતાં સમુરાઇ યુદ્ધભૂમિ પર વધારે વ્યાવહારિક હતા.

20મી સદીના પ્રબળ કલ્પનામાં રચતા લક્ષણો હોવા છતાં, સમુરાઇ બેઇમાણ અને વિશ્વાસઘાતી (ઉદા. અકેચી મીત્સુઇડ), કાયર, બહાદુર અથવા વધારે પડતા વફાદાર (ઉદા. કુસુનોકી માસાશીગે) હોઇ શકે. સમુરાઇ મોટાભાગે તેમના નજદીકી વરિષ્ઠોને વફાદાર રહેતા હતાં, જે પછી ઉચ્ચ સ્વામી સાથે પોતાની મિત્રતા કરતા. ઉચ્ચ સ્વામીની આ વફાદારી ઘણી બદલાતી, ઉદાહરણ માટે, ટોયોટોમી હાઈડેયોશી 豊臣秀吉() ની ઉચ્ચ સ્વામીઓ સાથે મિત્રતા હતા, જેની વફાદાર સમુરાઇ ફરજ બજાવતા હતા, પરંતુ સામન્તી સ્વામીઓ તેમની હેથળનો તેમનો સહકાર ટોકુગાવા તરફવાળી દીધો હતો, અને તેમના સમુરાઇને પણ તેમની સાથે લઈ ગયા. જો કે, એવા પણ નોંધનીય ઉદાહરણ હતા જેમાં જ્યારે સમ્રાટની વફાદારીને પ્રધાનત્વ આપવાની જરૂર પડતી ત્યારે સમુરાઇ તેમના સામન્તી સ્વામી એક દાઇમ્યોને નિષ્ઠાહીન થતા.

લોકપ્રિય સંસ્કૃતિ

વધુ માહિતી: [[Samurai cinema]]

મીટો કોમોનના સેટ પર અભિનેતા કોટારો સાટોમી

જીદાયગેકી (શાબ્દિક અર્થ, ઐતિહાસીક ડ્રામા) એ હંમેશા જાપાની ફિલ્મો અને ટી.વી. પર પ્રધાન કાર્યક્રમ રહ્યો છે. આ કાર્યક્રમ વિશિષ્ટપણે કેનજુત્સુ સાથેના સમુરાઇને દેખાડે છે જે દૂષ્ટ સમુરાઇ અને વ્યાપારીઓના વિરોધમાં ઊભો રહે છે. મીટો કોમન 水戸黄門() એ ટોકુગાવા મિત્સુકુનીની કાલ્પનિક વાર્તાઓની શ્રેણી છે, જે પ્રસિદ્ધ ટીવી ડ્રામા છે જેમાં મીત્સુકુની, નિવૃત અમીર વ્યાપારીની જેમ વેશ ધારણ કરી બે બિન હથિયારી સમુરાઇ જે તેના મિત્રના વેશમાં સાથે મુસાફરી કરે છે. એ જ્યાં જાય છે ત્યાં તેને મુસીબત આવે છે, અને પછી સબૂત ભેગા કરી, તે પોતાની ઓળખાણ બતાવ્યા પહેલાં, તેનો સમુરાઇનો પ્રહાર પછતાવા વગર દૂષ્ટ સમુરાઇ અને વ્યાપારીઓ પર કરે છે. પછી વિલનો તરફ પ્રત્યક્ષ થઈ જાય છે કે તે તેમના આખા સમૂહનો વિનાશ કરી દેશે અને પછી ગૂંડા શરણે થઈ જાય છે એવી આશા એ કે તેની સજા તેમના પરીવાર સુધી ફેલાશે.

ફિલ્મ નિર્દેશક અકિરા કુરોસાવાના સમુરાઇ વિષયક કાર્યો શૈલીના સૌથી વધુ પ્રશંસનીયમાંથી છે, વિશ્વભરમાં ઘણા ફિલ્મ રચેતાઓને તેની આગવી કાર્યરીતી અને કહાનીઓથી પ્રભાવિત કર્યા. તેના નોંધનીય કાર્યોમાં સેવન સમુરાઇ , જેમાં એક ઘેરાયેલું ખેતી ગામ એક ભટકતા સમુરાઇના સમૂહને ડાકુઓને હરાવવા માટે રોકે છે, યોજીમ્બો , જેમાં એક પહેલાંનો સમુરાઇ પોતાને એક શહેરના ગેંગની લડાઈમાં બંને બાજુએથી લડીને સામેલ કરી છે, અને ધ હીડન ફોર્ટ્રેસ , જેમાં બે મૂર્ખ ખેડૂતો પોતાને દંતકંઠિત સેનાપતિ રક્ષક કહી રાજકુમારીની સલામતિ માટે મદદ કરતા જોવા મળે છે. પછીની એક જ્યોર્જ લુકાસની સ્ટાર વોર્સ માટેની પ્રાથમિક પ્રેરણા હતી, આ ફિલ્મે પણ સમુરાઇમાંથી ઘણી સંખ્યામાં પહેલુઓ લીધા હતા, જેમ કે, જેડી નાઈટસ ઓફ ધ સિરિઝ. દર્થ વેડરનો પહેરવેશ પણ સમુરાઇના માસ્ક અને બખતરથી વધારે પ્રેરિત છે.

સમુરાઇ ફિલ્મો અને પશ્ચિમી ઘણી સામ્યતાઓને વહેંચે છે અને બંને એકબીજાને વર્ષોથી પ્રભાવિત કરે છે. કુરોસાવા નિર્દેશક જોહન ફોર્ડના કામથી ખૂબ પ્રેરિત થયા હતા અને બદલામાં કુરોસાવાનાં કામો પશ્ચિમમાં ફરીથી બનાવવામાં આવ્યા જેમ કે ધ સેવન સમુરાઇ ને ધ મેગ્નીફિસિન્ટ સેવન માં અને યોજીમ્બો ને અ ફિસ્ટફૂલ ઓફ ડોલર્સ .  “ ધ સેવન સમુરાઇ ” (સમુરાઇ 7) નું એનિમેશન પણ ગ્રહણ કરવામાં આવેલું જે ઘણી કડીઓ સુધી ચાલ્યું.

એઇજી યોશીકાવા એ સૌથી પ્રસિદ્ધ નોવેલકારમાંના એક પ્રસિદ્ધ જાપાની ઐતિહાસિક નોવેલકાર છે. તેના વાર્તાના પ્રસિદ્ધ લેખો જેમાં ટૈકો , મુસાશી , અને હૈક ટેલ વાચકોમાં ખુબ પ્રસિદ્ધ રહ્યા, તેમની વીર કથા વર્ણન અને સમુરાઇ અને યોદ્ધા સંસ્કૃતિને દર્શાવવામાં ખૂબ સચ્ચાઈને માટે પ્રસિદ્ધ રહ્યા.

બીજી કાલ્પનિક ટેલિવિઝન શ્રેણી, અબારેમ્બો શોગૂન , યોશીમ્યુન, આંઠમાં ટોકુગાવા શોગુનને દર્શાવતી હતી. બધા સ્તરના સમુરાઇ એ શોગુનથી નીચેના ક્રમ સુધીના, સાથે રોનીન જે પણ આ કાર્યક્રમમાં પ્રશંસનીય રીતે દર્શાવવામાં આવ્યા છે.

શોગુન એ જેમ્સ ક્લેવલની એશિયાઈ ગાથાની પ્રથમ નોવેલ છે. તે 1600ની સાલની આસપાસ સામન્તી જાપાનમાં ગોઠવાયેલી છે, અને ટોકુગાવા લેયાસુથી શોગુનેટના ઉદયને વધારે અવાસ્તવિક બતાવે છે, જે એક અંગ્રેજી નાવિક જેની કાલ્પનિક બહાદુરીએ વિલિયમ એડમ્સના શોષણ પર થોડી આધારિત છે, તેના દ્વારા નજરે જોવાયેલી છે.

શીરોયામાના યુદ્ધ વખતે, સૈગો તાકામોરી (ઉપરથી જમણે, પશ્ચિમ વેશમાં) તેની ટૂકડીને આદેશ આપતી, ઘણા એમાંના સમુરાઇ પારંપારિક બખતરમાં.

એક હોલીવુડ ફિલ્મ, ધ લાસ્ટ સમુરાઇ , હકિકત અને કાલ્પનિકના મિશ્રણથી બનેલી, 2003માં રજૂ થઈ હતી, જેને સામાન્યપણે ઉત્તર અમેરિકામાં સારા પ્રતિભાવો મળ્યા. ફિલ્મનો વિષય એ 1877ના સત્સુમા બળવાખોરો સૈગો તાકામોરીના નેતૃત્વ હેઠળના પર થોડો આધારિત છે, અને જુલ્સ બ્રુનેટ, એક ફ્રાન્સના સેનાની કપ્તાન જે બોશીન યુદ્ધમાં ઈનોમોટો ટકૈકીની તરફથી લડતો હોય છે, તેની કથા પર પણ આધારિત છે.

અભિનેતા ફોરેસ્ટ વ્હિટેકરને, સમકાલિન અમેરિકામાં શ્વેત હત્યારાના કેન્દ્રીય પાત્રના રૂપે તારાંકિત કરતી મૂવી Ghost Dog: The Way of the Samurai છે જે હાગાકુરે પરથી પ્રેરણા મેળવી છે. સાઉન્ડટ્રેક આલ્બમની સ્થિતિ હાગાકુરે ના વાંચનની વિરુદ્ધ છે.

કવેનટીન તરનટીનો દ્વારા કિલ બીલ નું વર્ણન કતાનાના ગુણગાન તરીકે કરી શકાય. તે પ્રાથમિક રૂપથી જુની કુંગ-ફૂ ફિલ્મોથી પ્રેરિત છે અને સમુરાઇ સાથે થોડી સંબંધિત છે. આ સમુરાઇ સંસ્કૃતિની આ પ્રકારની વિકૃત્તિ ધર્મ પ્રણાલી ફિલ્મોની ઓછા-બજેટની દુનિયામાં ચાલુ જ રહી, જેમાંની ફિલ્મો જેમ કે સમુરાઇ વેમ્પાયર બાયકર્સ ફ્રોમ હેલ , મુખ્ય પાત્રો સમુરાઇના વંશને ચિત્રાંકિત કરવાની કોશિષ કરે છે, પરંતુ વધારે, અંતિમ 20મી સદીની એનીમેટેડ કે કોમિક પુસ્તક સંસ્કૃતિની સાથે જોડાયેલી છે.

સમુરાઇ જાપાની કોમિક્સ (માંગા) અને એનિમેશન (એનિમે) માં પણ વારંવાર દેખાયા છે. સૌથી સામાન્ય ઐતિહાસિક કાર્ય છે જેમાં નાયક કયાં તો સમુરાઇ અથવા પહેલાનો સમુરાઇ (અથવા બીજા પદ/ક્રમનો) છે જે યુદ્ધની કળા નોંધનીય પ્રમાણમાં ધરાવે છે. બે સૌથી પ્રસિદ્ધ ઉદાહરણો લોન વુલ્ફ અને કબ છે, જેમાં પહેલાંના શોગુન પ્રતિનિધિ માટે પાલનકર્તા અને તેનો પગલા માંડતો પુત્ર, બીજા સમુરાઇ અને અમીરોથી દગો દેવાયા પછી રોકેલા હત્યારા બને છે, અને રુરૌની કેન્શીન જે એક પહેલાનો હત્યારો છે, બાકુમાત્સુ યુગનો અંત કરવા અને મેઈજી યુગને પાછી લાવવામાં મદદ કરી, પોતાને નવા મળેલ મિત્રોની સુરક્ષા કરતો અને જુના દુશ્મનો સાથે લડતો બતાવ્યો છે જ્યારે તેણે બીજી વાર નહીં મારવાની કસમને બે બાજુથી તે જ તલવારના ઉપયોગ દ્વારા પકડી રાખે છે.

સમુરાઇ જેવા પાત્રો માત્ર ઐતિહાસિક ગોઠવણી સુધી જ સિમિત નથી અને આધુનિક યુગમાં પણ સંખ્યાબંધ કાર્યો છે, અને હજી ભવિષ્યમાં પણ થશે, જેમાં એવા પાત્રોનો સમાવેશ થાય છે જે રેલગાડીમાં જીવે છે અને સમુરાઇની જેમ લડે છે. નોંધનીય ઉદાહરણોમાં ગોમોન ઈશીકાવા XIII નો સમાવેશ થાય છે જે લ્યુપીન III , જે કોમિક્સ, ટેલિવીઝન, અને મુવી, અને રોમેન્ટિક રમુજી લવ હિના માંથી મોટોકો આઓયામા શ્રેણીમાંથી છે. બીજા વધારે પશ્ચિમી ફિલ્મ ધ હન્ટેડ (1995) છે, જેમાં એક જીવીત સમુરાઇ એક સાક્ષીની સુરક્ષા દૂષ્ટ નીન્જાઓથી કરે છે. સમુરાઇનો થોડો દેખાવ કાર્યક્રમ બેબ્લેડ માં પણ જોવા મળી શકે છે, જે વર્તમાનમાં ગોઠવાય છે. એક પાત્ર, જીન ઓફ ધ ગેલ, એ સમુરાઇ અને નીન્જા વિશિષ્ટાઓનું મિશ્રણ છે. બીજા એનીમેશન, જે ઈરાદાપૂર્વક પૂખ્ત દર્શકો માટે છે, જેમાં સમુરાઇનો સમાવેશ છે તે 2004 ની સમુરાઇ ચેમ્પલુ છે, જે ઈડો સમયના જાપાન સાથે આધુનિક શેરીની સંસ્કૃતિ અને હિપ-હોપ ને ભેગા કરીને ચિત્રાંકિત કરે છે. એક કાર્યક્રમનો મુખ્ય પાત્ર જીન છે, જે એક સંપૂર્ણ સમુરાઇ છે જે તેના માસ્ટરને મારીને એક ભટકતો રોનીન છે. એફ્રો સમુરાઇ એક બીજા સમુરાઇની વાર્તા છે, પરંતુ તે ભવિષ્યમાં હજુ થવાની છે.

અમેરિકન કોમિક પુસ્તકોએ આ પ્રકારના પાત્રને પોતાની બનાવેલી વાર્તાઓ માટે ગ્રહણ કર્યા છે. જેમ કે, માર્વેલ યુનિવર્સનો મુખ્ય સુપરહિરો વોલ્વરિને 1980 દરમિયાન સમુરાઇના આદર્શો અને વિચારોનો ઉપયોગ કરવાની કોશિશ કરી છે, જેથી તેના હિંસક ઉત્સુકતાને રુચિત રૂપે નિયંત્રિત રાખી શકે. રોનીનને એક પ્રસિદ્ધ શ્રેણીમાં, જેમ કે ફ્રેન્ક મીલર દ્વારા રોનીન અને સ્ટેન સકાય દ્વારા યુસાગી યોજીમ્બો માં પણ દેખાડવામાં આવ્યા છે.

સમુરાઇની વિભાવના, જે તે શૂરવીરની વિભાવનાથી વિરુદ્ધ, તેણે જાપાન અને બાકીના વિશ્વમાં કેવી રીતે યોદ્ધા અથવા નાયકમાં મુખ્ય તફાવત છે તે દર્શાવે છે. એક સમુરાઇ એ લાંબો અને વધારે મજબૂત સ્નાયુબદ્ધ હોવો જરૂરી નથી - તે માંડ પાંચ ફૂટ ઊંચો પણ હોય શકે, નજરે જોતા નબળો અને અશક્ત પણ હોઇ શકે. સ્ત્રીઓ પણ સમુરાઇ હોય શકે. બરાબરીવાળુ કદ સાથે સત્તા અને મજબુતી એ જાપાની સૌંદર્યપૂરકને લોભવતું નથી. આ માટેનું સંપૂર્ણ ઉદાહરણ બ્લાઈન્ડ સ્વોર્ડસમેન ઝાટોઈચી ફિલ્મ શ્રેણીમાં જોઇ શકાય છે.

એ પણ મહત્વપૂર્ણ છે કે, અમેરીકી અને જાપાની બંને સંસ્કૃતિના હીપ હોપ સંગીતમાં સમુરાઇનો ઉપયોગ નોંધનીય છે. તે સામાન્યપણે રેપ સંગીતમાં “ ગેંગસ્ટેસ ” ને સ્પર્શી જતું જોવા મળે છે. સંસ્કૃતિ અને એનિમેશન બંનેના સમાવેશના રેપ કલાકારોના સહયોગનામાં આ સંલગ્ન પ્રત્યક્ષ છે.

ઉપર જણાવેલ કિસ્સાઓ પરથી શું દેખાય છે તે એ છે કે સમુરાઇ વિવિધ મીડિયાઓ દ્વારા અનુરૂપિત કરાયા છે. આ ‘ સમુરાઇને પુન: આકાર આપવાની આ પ્રક્રિયા અનુકૂળતા, ન તો ઇતિહાસ, પરંતુ ક્ષણની જરૂરિયાત પ્રમાણે જ ચાલુ રહી... દરેક પેઢીએ સમુરાઇને તેમના રવેયા અને કાર્યરીતી પ્રમાણે પુનચિત્રિત કર્યા. આ સમુરાઇને પુન:ચિત્રિત કરવું તે આધુનિક મીડિયા સુધી જ સિમિત નથી પરંતુ કોઈપણ સમયના મીડિયાના બધા સ્વરૂપ માટે છે. વિવિધ મીડિયાના સમુરાઇ સામાન્ય ગુણ વહેંચે છે જેમ કે તલવાર ઉઠાવવી, અથવા તો એક નિશ્ચિત રીતે વર્તવું. આ દર્શકોને વિષયના પાત્રને ઓળખવામાં મદદરૂપ થવાનું કાર્ય કરે છે, અને પાત્રને આગળ વધવામાં મદદ કરે છે.

રમતમાં

ઘણી કોમ્પ્યુટર રમતોમાં સમુરાઇ નાયક પણ છે અને ખલનાયક પણ છે, અને વિશિષ્ટપણે આરપીજી, યોજના, લડાઈ, સાહસ અને યુદ્ધ શૈલીની રમતોમાં જોવા મળી શકે છે.

ઉદાહરણરૂપે, સમુરાઇ યોજનાવાળી રમતોની શ્રેણી નોબુનાગાની એમ્બીશન , કેસ્સન , બ્લેક એન્ડ વ્હાઈટ 2 , એજ ઓફ એમ્પાયર્સ , સીવીલાઈઝેશન IV, બેટલ રીયલ્મસ અને Ultima Online: Samurai Empire એમએમઓઆરપીજીમાં જોવા મળી શકે છે. સુમરાય યુદ્ધો પણ યોજનામય ઉત્પેરિત માટે પણ વિષય અર્પણ કરે છે,Shogun: Total War જે સન-ટ્ઝુ યુદ્ધ ફિલસૂફીનું ચિત્રણ કરે છે. સમુરાઇ પાત્રનો વર્ગ પણ પ્રસિદ્ધ આરપીજી વીઝર્ડરી 8 માં મળી આવે છે. ફાઈનલ ફેન્ટસી ટેકટીકસ , ફાઈનલફેન્ટસી V , X , X-2 અને XI પણ સમુરાઇ વર્ગનો સમાવેશ કરે છે.

થોડા પ્રસિદ્ધ જાપાની પદવીઓ જેમાં સમુરાઇનો સમાવેશ કરે છે તે શિન્જેન ધ રુલર , બુશીદો બ્લેડ , સમુરાઇ વોરિયર્સ , બ્રેવ ફેન્સર મુસાશી , Musashi: Samurai Legend ,અને સેવન સમુરાઇ 20xx છે. વિજ્ઞાન વિષયક રોમાંચક રમત ક્ષેનોસાગા એપિસોડ II : જેનસેઇટસ વોન ગટ ઉન્ડ બોસ માં પણ સમુરાઇના મુખ્ય પાત્ર ચિત્રાંકિત કરે છે, જેમાં નામ જીન ઉઝુકી છે. જીન ઉઝુકી, શીયોન ઉઝુકીનો ભાઈ છે જે એક સમુરાઇ છે જે તલવારથી જ લડે છે અને પારંપારિક કીમોનો પહેરે છે. બીજી પ્રસિદ્ધ જાપાની રમતો જેમાં સમુરાઇ મુખ્ય પાત્રો તરીકે દેખાય છે તેઓ ઓનીમુશા , ગેન્જી , અને વે ઓફ ધ સમુરાઇ ની શ્રેણીઓ છે. નીન્જા ગેઈડન માં, એક સાહેબ ઘોડેસવાર સમુરાઇ છે જ્યારે બીજો અસૂરી બદમાશ છે જેણે સમુરાઇનો વેશ ધારણ કર્યો છે. વધારામાં, (એફ્રો સમુરાઇ) એ સમુરાઇ હથિયારો, વ્યવહાર અને પહેરવેશમાંથી પણ પ્રેરણા લીધી છે.

વિવિધ લડાકુ રમતો સમુરાઇ યોદ્ધાઓ, ઉદાહરણ તરીકે, ડાર્કસ્ટોકર્સ માંથી બીશામોન, અને સ્ટ્રીટ ફાઈટર આલ્ફા માંથી સોડોમને પકડી રાખ્યા છે. સમુરાઇ શોડાઉન પાસે સમગ્ર સમુરાઇ પાત્રોની સૂચિ છે. હાઉમારુ અને ગેન્જુરો કીબાગામી એ આ લડાકુ રમતોમાં આવતા સૌથી પ્રસિદ્ધ પારંપારિક સમુરાઇ છે. સોલ શ્રેણી એક સમુરાઇ પાત્ર : મીત્સુરુગીને પણ પ્રસ્તુત કરે છે.

ટ્રેડિંગ કાર્ડ રમત મેજીક ધ ગેધરીંગ પણ જાપાની વિષયક કામીગાવા ગોઠવણીના ભાગરૂપે સમુરાઇનો સમાવેશ કરે છે.

Command and Conquer: Red Alert 3માં, સમુરાઇને શાહી યોદ્ધા કહેવાયા છે. તેનું હથિયાર કિરણવાળુ કતાના છે, જે સ્ટાર વોર્સના હથિયાર રોશનીવાળી તલવારને મળતી આવતી છે.

પ્રસિદ્ધ સમુરાઇ

valign="top"

અકેચી મીત્સુહાઈડ ડેટ મસામુને હાટ્ટોરી હાન્ઝો હોજો ઉજીમાસા કુસુનોકી માસાશીગે મીનામોટો નો યોશિતસુન મીનામોટો યોશીઈ મીયામોટો મુસાશી

valign="top"

ઓડા નોબુનાગા સૈગો તાકામોરી સૈટો હાજીમ સાકામોટો રયોમા સનાડા યુકીમુરા શસાકી કોજીરો શીમાઝુ તકાહીસા [[શીમાઝુ યોશીહીરો]]

valign=/tvcselect/harvest.search"top"

તકેડા શીન્જેન ટોકુગાવા લેયાસુ ટોયોટોમી હાઈડેયોશી [[ઉસુગી કેન્શીન]] યગ્યુ જુબેઇ મીત્સુયોશી યગ્યુ મુનેનોરી યામામોટો સુનેટોમો યામાઓકા તેસ્સુ

સમુરાઇ ફિલ્મો

ઐતિહાસિક

અકિરા કુરોસાવા દ્વારા નિર્દેશિત :

• ધ સેવન સમુરાઇ
• ધ હિડન ફોર્ટ્રેસ
• રેન
• કેજમુશા
• યોજીમ્બો
• સનજયુરો

બીજી ફિલ્મો

• સમુરાઇ ટ્રાયોલોજી - સ્ટાર્સ તોશીરો મીફુન
• શોગુન
• ટવીલાઈટ સમુરાઇ
• વેન ધ લાસ્ટ સ્વોર્ડ ઈસ ડ્રાઉન
• લોન વુલ્ફ એન્ડ કલબ ટીવી સીરીઝ
• ધ સ્વોર્ડ ઓફ ધ ડૂમ
• અરાગામી
• સમુરાઇ ફિકશન
• ધ લાસ્ટ સમુરાઇ
• 47 રોનીન
• નીન્જા સ્ક્રોલ (એનીમેશન)
• ધ હિડન બ્લેડ

સમુરાઇથી પ્રભાવિત

• Ghost Dog: The Way of the Samurai
• રોનીન
• ધ વે ઓફ ધ ગન
• લે સામોરાઈ
• સ્ટાર વોર્સ
• સમુરાઇ જેક
• સુમરાય સેન્ટાઈ શીન્કેન્ગર
• એફ્રો સમુરાઇ
• બ્લીચ
• ધ લાસ્ટ સમુરાઇ
• રુરોની કેન્શીન

આ પણ જોશો

• જાપાની સમૂહો
• કેન્ડો
• કીરી સ્યુટ ગોમેન
• જાપાની યુદ્ધોની સૂચી
• સમુરાઇની યાદી
• લોન વુલ્ફ એન્ડ કબ
• નીન્જા
• ઓન્ના બુગેઈ-શા
• પેચીન
• સમુરાઇ સિનેમા
• સૈવા ગેન્જી

બાહ્ય લિંક્સ

• સમુરાઇ આર્કાઇવ્સ, જાપાનના ઇતિહાસનું પૃષ્ઠ
• સમુરાઇ તલવાર અને સમુરાઇ સંસ્કૃતિ સંગ્રહિત ૨૦૧૯-૦૪-૨૮ ના રોજ વેબેક મશિન