ગામીત બોલી

ગામીત બોલી તાપી નદીના ખીણ પ્રદેશમાં વસતા આદિવાસીઓ પૈકીના ગામિત જાતિના લોકોની પરાપૂર્વથી સામાજીક વહેવારમાં વપરાતી પરંપરાગત બોલી છે. આ બોલી બોલનારા ગામીત લોકોની વસ્તી ગુજરાતમાં વિશેષ છે. આ બોલી ખાસ કરીને દક્ષિણ ગુજરાતના રાનીપરજ વિસ્તારના તાપી જિલ્લામાં વધુ બોલાય છે. આ બોલી સાંભળતાં તેમાં થોડા શબ્દો ગુજરાતી ભાષા જેવા તથા થોડા શબ્દો સંસ્કૃત તથા મરાઠી ભાષા જેવા છે.

ગામીત
મૂળ ભાષા	ભારત
વિસ્તાર	ગુજરાત, મહારાષ્ટ્ર
વંશ	ગામીત
સ્થાનિક વક્તાઓ	e25
ભાષા કુળ	ઇન્ડો-યુરોપિયન ઇન્ડો-ઇરાનિયન ઇન્ડો-આર્યન વેસ્ટર્ન ભીલી ગામીત
લિપિ	દેવનાગરી, ગુજરાતી
ભાષા સંજ્ઞાઓ
ISO 639-3	gbl
ગ્લોટ્ટોલોગ	gami1242

વ્યાકરણ તથા ઉચ્ચારણ

ગામીત બોલીમાં બહુવચન હોતું નથી. તેથી આ બોલીમાં દાદાને પણ તુ અને પુત્રને પણ તુ કહીને બોલાવવામા આવે છે. આ બોલીમાં વાક્યને અંતે લ્હેકા સાથે વા બોલાય છે, જે આ બોલીનું વૈવિધ્ય છે. ગામીત બોલીનાં લોકગીતો પૈકીનું રોડાલી ગીત ખુબ જ લોકપ્રિય છે.

કેટલાક શબ્દો

શબ્દ	ગુજરાતી અર્થ
આબહો	પિતા
આયહો, આયો	માતા
બાહા	ભાઈ
બાયહો, બાઈ	બહેન
પોહો	પુત્ર
પોહી	પુત્રી
માટળો, માટી, ધનારો	પતિ
યેનો	આવ્યો
માન	મને
કોલા	કેટલા
પાનાં	પાંદડાં
બોજાહા	ભાભી
નિચાક	છોકરો
નિચકી	છોકરી
થેએ, દોનારી	પત્ની
રાને	ખેતરે
બોળજે	બળદ
ગાવડે	ગાય
કોદી	ચોખા
વોરાડ	લગન
નીંગયો	નિકળ્યો
પાહલા	પાછળ
કેસ જા	ક્યાં જાઓ છો?
કાઇ કઓતોહો	શું કરો છો?
ઉજાળો ઓ વી ગીયો	સવાર થઇ ગઇ
કેસ જાં?	ક્યાં જવાના?