મલ્લિનાથ
મલ્લિનાથ ("ચમેલી અથવા સિંહાસન ના સ્વામી") જૈન ધર્મ અનુસાર હાલમાં ચાલી રહેલા અવસર્પિણીકાળના ૧૯મા તીર્થંકર છે. ધર્મનાથનો જન્મ ઈક્ષ્વાકુ કુળમાં મિથિલામાં કુંભરાજા અને પ્રજાવતી રાણીને ઘેર થયો હતો. જૈન મત અનુસાર તેમણે પોતાના સર્વ કર્મોનો ક્ષય કર્યો અને પોતાના આત્માને મુક્ત કરી સિદ્ધ બન્યા.
મલ્લિનાથ | |
---|---|
૧૯મા જૈન તીર્થંકર | |
અન્વા રાજસ્થાનમાં મલ્લિનાથની પ્રતિમા | |
ધર્મ | જૈન ધર્મ |
પુરોગામી | અરનાથ |
અનુગામી | મુનિસુવ્રત |
પ્રતીક | કળશ[૧] |
ઊંચાઈ | ૨૫ ધનુષ્ય (૭૫ મીટર) |
ઉંમર | ૫૬,૦૦૦ વર્ષો |
વર્ણ | નીલો (બ્લુ) |
વ્યક્તિગત માહિતી | |
આવિર્ભાવ | |
દેહત્યાગ | |
માતા-પિતા |
|
શ્વેતાંબર મત અનુસાર મલ્લિનાથ મલ્લિબાઈ નામની મહિલા હતા. જ્યારે દિગંબરો ૨૪ તીર્થંકરોમાં મલ્લિનાથ સહિત સૌને પુરુષ માને છે. દિગમ્બર મત માને છે કે સ્ત્રીના શરીર દ્વારા આત્મા મહત્તમ ૧૫મા દેવલોકે પહોંચી શકે છે, મોક્ષ મેળવવા તેણે પુરુષ રૂપે ફરી જન્મ લેવો પડે છે. દિગંબરો મલ્લિનાથને રાજ કુટુંબમાં જન્મેલા રાજકુમાર માને છે અને તેમને પુરુષ સ્વરૂપે પૂજે છે.[૨][૩][૪]
જીવન
ફેરફાર કરોમલ્લિનાથ ("ચમેલી અથવા સિંહાસન ના સ્વામી") જૈન ધર્મ અનુસાર હાલમાં ચાલી રહેલા અવસર્પિણીકાળના ૧૯મા તીર્થંકર છે. મલ્લિનાથનો જન્મ ઈક્ષ્વાકુ કુળમાં મિથિલામાં કુંભરાજા અને પ્રજાવતી રાણીને ઘેર થયો હતો. જૈન મત અનુસાર તેમણે પોતાન સર્વ કર્મોનો ક્ષય કર્યો અને પોતાના આત્માને મુક્ત કરી સિદ્ધ બન્યા.[૫][૬] તેમનું આયુષ્ય ૫૬,૦૦૦ વર્ષોનું હતું જેમાંના ૫૪,૮૦૦ વર્ષ માં છ દિવસ ઓછા સમયનો પર્યાય તેમણે કેવળી (કેવળ જ્ઞાન મેળવ્યા પછીની દશા) સ્વરૂપે ગાળ્યો.[૫] તેમણે પોતાના સર્વ કર્મોનો ક્ષય કર્યો અને પોતાના આત્માને મુક્ત કરી સિદ્ધ બન્યા.[૭]
સાહિત્ય
ફેરફાર કરો- ગણધર સુધર્મા સ્વામી રચિત જ્ઞાતાધર્મકથા [સંદર્ભ આપો]
- ઈ.સ. ૧૧૦૫ માં નાગચંદ્ર દ્વારા લખાયેલ મલ્લિનાથ પુરાણ .[સંદર્ભ આપો]
મુખ્ય મંદિરો
ફેરફાર કરો- મન્નારગુડી મલ્લિનાથ મંદિર, તામિલનાડુમાં આવેલા ચોલા સામ્રાજ્યનું એક અપ્રાચીન નગર મલ્લારગુડી માં આ મંદિર આવેલું છે. અહીં ઈ. સ. પૂ ૨૫૦ના સમયના ઘણા પુરાતત્વીક અવશેષ જોવા મળે છે.
- ચતુર્મુખ બાસડી, કર્ણાટકમાં આવેલું એક જાણીતું જૈન મંદિર. આ મંદિર અરનાથ, મલ્લિનાથ અને મુનિસુવ્રતને સમર્પિત છે [૮]
-
ચતુર્મુખ બાસડી
-
મનારગુડી મલ્લિનાથ સ્વામી મંદિર
-
મલ્લિનાથ મંદિર, કોસબાડ
સંદર્ભો
ફેરફાર કરો- ↑ Tandon 2002, p. 45.
- ↑ Dundas 2002.
- ↑ Umakant P. Shah 1987.
- ↑ Vallely 2002.
- ↑ ૫.૦ ૫.૧ Vijay K. Jain 2015.
- ↑ Tukol 1980.
- ↑ Jaini 1998.
- ↑ Sandhya, C D’Souza (19 November 2010), Chaturmukha Basadi: Four doors to divinity Last updated, Deccan Herald, http://www.deccanherald.com/content/114327/chaturmukha-basadi-four-doors-divinity.html
સ્રોત
ફેરફાર કરો- Johnson, Helen M. (1931), Mallināthacaritra (Book 6.6 of the Trishashti Shalaka Purusha Caritra), Baroda Oriental Institute, https://www.wisdomlib.org/jainism/book/trishashti-shalaka-purusha-caritra/d/doc213866.html
- Dundas, Paul (2002) [1992], The Jains (Second ed.), London and New York: Routledge, ISBN 0-415-26605-X, https://books.google.co.in/books?id=X8iAAgAAQBAJ
- Jain, Vijay K. (2015), Acarya Samantabhadra's Svayambhustotra: Adoration of The Twenty-four Tirthankara, Vikalp Printers, ISBN 978-81-903639-7-6, archived from the original on 16 September 2015, https://web.archive.org/web/20150916101903/https://books.google.co.in/books?id=xI8HBgAAQBAJ, " આ લેખમાં પબ્લિક ડોમેનમાં રહેલા આ સ્ત્રોતમાંથી લખાણ સમાવિષ્ટ કરવામાં આવ્યું છે."
- Jaini, Padmanabh S. (1998) [1979], The Jaina Path of Purification, Delhi: Motilal Banarsidass, ISBN 81-208-1578-5, https://books.google.co.in/books?id=wE6v6ahxHi8C
- Shah, Umakant Premanand (1987), Jaina-rūpa-maṇḍana: Jaina iconography, Abhinav Publications, ISBN 81-7017-208-X, https://books.google.com/books?id=m_y_P4duSXsC
- Tukol, T. K. (1980), Compendium of Jainism, Dharwad: University of Karnataka
- Vallely, Anne (2002), Guardians of the Transcendent: An Ethnology of a Jain Ascetic Community, University of Toronto Press, ISBN 978-0-8020-8415-6, https://books.google.com/books?id=eI4PAY9rDmQC
- Tandon, Om Prakash (2002) [1968], Jaina Shrines in India (1 ed.), New Delhi: Publications Division, Ministry of Information and Broadcasting, Government of India, ISBN 81-230-1013-3